С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

эмас, ёр-дўстларнинг эсонликлари керакднр. Қозир қншлоққа
хаба}) бериб, ўликни гўрў кафан қилиб, Гулбибини уйга келтири-
шимиз зарур.
Арбоб жанозага ҳозир бўлишдан бурун ўз уйига кнрнб, хоти-
нига:
— Ойшабиби ўлибди, уни кўмгандан кейпн келипии ўз уйн-
мизга келтирамиз, сен келии-куёв учун бир сирадан кийим-
кечак ҳозирла. шу ҳафта ичпда никоҳ қиламиз,— деб уйдан чиқа
бошлади.
— Ной, отаси, тўхтанг,— деб хотини эрпни тўхтатдп:
— Сизга,— деди хотин,— нима бўлди, тўй, келин туширнш
шундай бўладимп? Халқ нима дейдн?.. Мен бу етимчани сира ке-
лин қплмайман, бизнинг келинимпз ўзпмизга яраша 
6011
қизи
бўлиши керак, тўй юборишимиз, «тўққиз» юборшпимиз, ёниқ юбо-
риши.миз, «бор товоғим» қилншн.миз, эл-юртнинг расму русумла-
рини ўрнига келтириб, орзуларнмизни қондиришимиз керак,
азахонадан бир етимчани сонндан судраб олиб кел-да, халққа:
«Кўрдингми, бу бизнинг келинимиз», де, шу ҳам гапми?.. Мен шу
умид билан сиз билан бпр ёстиққа бош қўйганмнди.м? IIIу ният
билан бола ўстирганмидим?..
Арбоб бир қадам кейин ташлаб:
— Хотин!— деди,— Кўп ганирма, Арбоб Камол ҳар пима
қилса, яна Арбоб Камолднр. Халқ мени айбламас, давлати.м бор
экаи, нззати.м ҳам ўз жойида туради.
— Мен азахонадан судраб келтирнлган ян-ялангоч бир қиз-
ни сира келин қила олмайман.
— Хўи. сен айтганча бўлспн, азахонадан тўнпа-тўгри ўз
уйимизга келтпрмай.миз, аввал имомнинг уйига юбориб, ўлик-
иинг жу.ма оқшоми ўтгандан кейин, одат бўйича. тўй-томоша
қилиб олиб келамиз.
— Аввал имомнинг уйига юборилишн билан бу етимча «ода.м-
шаванданннг қнзи» бўлиб қолмайди, гадой қиз ҳар ерда бўлсин.
90
www.ziyouz.com kutubxonasi

---