С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

лиш учун уринмайсан, балки жонинг борича буларнинг ораларини
бузишга ҳаракат қиласан, сўнгра айбни менинг бўйнимга ағдара-
сан. Мен буларнинг келишмаганларидан жуда хафа бўлсам ҳам,
сенинг ўзинг бирон илож топарсан деб индамас эдим. Энди қара-
сам, сен бирон иш қилмоқчи эмас экансан, бундан сўнг бу ишга
ўзим киришаман, имом билан ҳам бу кеча шу тўғрида гаплашдим,
у ҳам иссиқ-совуқ қилмоқчи бўлди...
Шу пайт ташқарн ҳовлидан келаётган Ибоднинг оёқ товуши
эшитилди. Арбоб хотииига айтаётган ганини тўхтатиб:
— И бод!~ деб қичқирди.
— Лаббай!
— Шу вақтгача қаерда эдинг?
— Ҳеч қаерда,— деб отасининг уйига кнрди Ибод.
— Ҳеч қаерда?.. Ҳозир ташқаридан келдннг-ку?
— Кўча бошида болалар билан гурунглашиб ўтирган эдим.
— Янги уйланган киши кўча бошида ни.ма қилади? Нима учун
уйда ўтирмайсан, нима учун келиннинг кўнглпнп овлашга урин-
майсан? «Ўзбошимч'алик қилиб юрсам, отам бошқа хотин олиб
берар», деб ўйларсан? Лекин бу хом хаёлни бошингдан чнқар.
Агар шуни тезлик билан ўзингга хотин қилсанг — қил. бўлмаса
икковингни ҳам тирнклай мозорга узатаман. Мени Арбоб Камол
дейдилар, сен ҳали билмайдиганга ўхшайсан...
Арбоб гапира туриб тобора қизишар, Ибоднинг оғзидан ножўя
гап чиққудай бўлса, уни уриб, бошини ёраднган кўринар эдп.
Ибод бу ҳолни юмшоқлик билан:
— У истамаса, мен нима қилай?— деди.
— Мен биламан, бошда ўзинг истамасдинг, энди бўлар иш
бўлгандан кейин айбни унинг бўйнига юкламоқчи бўласан. Агар
сен рагбат қилсанг, бир муштинар хотин қарши туриб нима қила
олар эди?!
— Тузук, бошда мен истамаган эдим, лекнн бўлар иш бўлган-
дан кейпн сизнинг хоҳишингизни ҳар бир нарсадан афзалроқ
95
www.ziyouz.com kutubxonasi

---