С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

ёки хаёл бўлмаганлигшш, балки бир китоб, гапшшг хулласи
ва қисқаси бўшганини энди тушунган бўлсанг керак.
Иваннинг бу содда ва очиқ гапларинн ёлғиз Шоҳмирзагина
эмас, бу ердагиларнинг ҳаммаси тушуниб, букунги тўполонни
таг-туги билан англадилар ва Иванни:
Урра! Яшасин ишчилар ва Октябрь инқилоби, йўқ бўл-
син сармоядорлик ва унинг тартиби!— деб олқишладилар. Бу
умумий шодликка ёлғиз Керенский зўрлигини даъво қилиб,
бизнинг 
сиёсатчинн 
ёлғончи 
қилган 
киши 
қўшилмасдан,
ичида:
«Ҳай, дариг, агар иш шундай бора берса бизнпнг кўн
заводимиз ҳам қўлдан кетади, десанг-чи»,— деб зорланмоқда
эдн.
Темир йўл депоси томонидан ҳайқириб устма-уст чалинган гу-
док садоси билан Иван яна бир коса сувни кўтариб, тўппончасини
қўлга олиб, ўрнидан ирғиб турди-да, чойхонадан чиқиб, денога
қараб югурди.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

www.ziyouz.com kutubxonasi

---

XXII
1918 ЙИЛ
1918 Гшл Ўрта Осиё меҳнаткашлари учун жуда қаттиқ йил
бўлди. Бу ўлкада 1917 йил ёғингарлик бўлмагани учун очлик ва
қимматчилик бошланган эди, шу йилнинг охирида халқшшг
захиралари битиб, қаҳатчилик юз берди. Бурчак-бурчакларда оз-
моз озиқ топилса, уни дарров бой ва ханнотлар олиб, ўз омборла-
рига тиқар, сўнгра деярли жон бараварига қиммат нарх билан
очликдан ўлаётганларга бир парча нон берар эдилар.
Шу ҳол билан 1918 йил кирди, мамлакатда очлик қўрқинчи
машъум қанотини ёйди, қишлоқлардан камбагал деҳқонлар,
мардикорлар, чўллардан уйсиз, жойсиз кўчманчилар қорамол