С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

— Қочди,— деди Иваи.
— Ҳай, аттанг, қўлга тушмабди-да, қаерга қочган экан?— деб
такрор сўрадн сиёсатчи.
— Чорт билснн,— деди Иван,— бирор гўрга кетгандир-да,
гап унинг қочишида ёки қўлга тушишида эмас, гап унинг думла-
рини, у майдонга ташлаган синфий душманларимизни тутиб, йўқо-
тишдадир. Керенски!! қочди, лекин шу билан бу иш тинч ўтмас
эди. Асрлардан бери ҳукмронлик қилиб, меҳнаткашларнинг
қонларини сўрган, ишчилар бошида ўт ёқиб келган синф тинчгина
иш бошидан кетмас, ўз қўли билан ўз ҳадокати учун чиқарилган
ҳук.мга муҳр босмас эди. Ҳақиқатда ҳам шундай бўлди: ҳар ерда
керенскийчилар, николайчилар. фабрика-завод ҳамда катта ер
эгалари, умуман, бой савдогарлар ва сармоядорлар, уларнинг
думлари бўлган руҳонийлар бирлашиб бизга қарши — меҳнат-
кашлар ва уларнинг ҳукуматларига қарши очиқдан-очнқ ва
яширин хуруж қилдилар ва хуруж қилмокдалар. Албатта, ишчи
ва меҳнаткашлар ҳам уларнинг хуруж ва ҳужумларига жим қа-
раб туролмас эдилар, ўз қонлари бараварига қўлларига киргизган
ҳуқуқларини сақлаб қолишлари керак эди. Ҳақиқатда ҳам шун-
дай бўлди. Мамлакатнинг ҳар томонида синф билан синфнинг
тўқиниши, пролетариат синфи билан экснлуататор синфининг
уруши бошланди; бугун Тошкентда юз берган тўполон ўша воқеа-
лардан биридир. Лекин бу энг сўнгги воқеалар эмас: сармоядорлик
усули ва иморати бутунлай бузилгунча, унинг тарафдорлари бу-
тунлай йўқолгунча, ишчилар ҳукумати мустаҳкамланиб, янги
ҳаёт биноси — социализм дунёси қурилгунча шу курашнинг
давом қилмоги керак ва давом қилажак.
Мен сўзимнинг бошида шу гаиларни,' «эски дунёни бузамиз,
янги дунё тузамиз», сўзи билан қисқартиб, сенга англатмоқчи
бўлган эдим, аммо сен тушунмадинг. У гапларнинг мастлик асари