С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

У азиз акаси Юрийни кўз олдига келтириб, унга: «Сен жонинг-
ни ўз ўрнида фидо этибсан, офарин сенга, азиз акажон! Лекин
сён мактубингнинг бир жойида... «Менинг қурбон бўлишим
билан Ватанимиз мудофаачилари ва социализм қурувчилар бир
кишидангина жудо бўладилар», деб хато қилибсан. Чунки сенинг
Ватан мудофааси йўлида ҳалок бўлишинг юзлаб-минглаб йигит-
ларни Ватан мудофааси йўлида сенинг ўрнингни тўлдиради-
гйнларнннг биринчиси мен бўламан»,— деди.
Наташа ана шундан сўнг мактаб директоридан рухсат сўраб
ҳам, мактабдошлари билан хайрлашиб ҳам ўтирмай, мактаб
ҳовлисидан чиқиб, тўғри вокзалга борди. У онасига: «Акам теле-
фонда чақиргани учун тезда унинг олдига жўнаб кетдим. Сиз билан
кўришиб, хайрлашишга ҳам вақтим бўлмади. Кечирасиз, ойижон,
у ерга боргач, батафсил ёзаман», деб бир парча хат ёзиб яшикка
ташлади, акаси жангда ҳалок бўлган чегарага жўнаб кетди.
IX
1931 йилнинг 9 апрелида Юрий Сенчиков босмачиларга қарши
курашиш учун районга чиққан эди. Сенчиков взводи комсомол-
лардан иборат бўлиб, унинг ўзи отлиқлар полки комсомол ташки-
лотининг секретари эди.
Сенчиков Ниёзбулоқ қишлоғи 
(Тожикистоннинг Данғара
райони) да босмачиларнинг катта бир гуруҳи билан қўққисдан
тўқнашиб қолди. Босмачиларнинг сони чегарачилардан қарийб
йигирма баравар ортиқ эди. Сенчиков бирон қулай жойга ўрнашиб
олиб, босмачиларга қарши курашишга фурсат тополмади, шунинг
учун ҳам у очиқ майдонда жанг қилишга мажбур бўлди.
Даставвал чегарачилар милтиқ ва пулемёт воситаси билан жанг
қилган бўлсалар ҳам, босмачилар қизил аскарларнинг озлигидан
фойдаланиб, уларга яқин келиб, аралашиб кетдилар. Қизғин жанг
бўлди. Одатда бундай жангларда ўқ ўрнига милтиқнинг қўндоғи,