С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

Нолалар халфашшг қўмммдам кўл солмб ушшг бсдапасшш
о.тдмлар-да, домлага бсрдмлар.
Домла ўйламам-нстмам Ихоммвор бсдамамммг боишмм шартта
утмб ташлади.
Халфа:
— Аҳмаднинг ҳа.м бсданаси бор, умм псга ў.тдмрма
11
ситлар?
дсб бақпрдн стгап жопидан.
— Умннг б*‘дамасшш ҳа.м гопмб б<‘р
1
шг! - дсдм домла бола
лар га;
Полалар халфамм қўнмб, Аҳ.мадга ёпиша кстдмлар. Халфа ҳам
ўрмидан мргиб бориб Аҳмадга ёпммшб, умммг кўиммга кўл со.тдп-
да, бсданасшш о.тиб домлага бсрДм.
До.мла А.ҳмаднмпг бсдапасммм ҳа.м бошшш утмб ташлагандам
ксй мм:
127
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

— Букун йўқолинг, озод! Эрта яна урамиз,— деди ва:— Ҳа,
айтгандай, эрта найшанбалик нонини унутмагайсизлар тагин! —
деди. Болалар бир-бировларини босиб, қисиб туртиша-туртиша
макатабдан чиқдилар.
Аммо букун умум саломдан кейин дарров тарқалиб кетмадилар
ва кўчада туриб бедана ўйинида бўлган ютуқ, ютқазишларнинг
ҳисобига кнришдилар. Ютганлар ютқазганлардан ҳақ талаб қилар-
дилар. Аммо ютқазганлар:
— Беданалар ўлдирилдилар, уларни уришлари, гаровлари ва
болагаровлари ҳам орадан йўқолди,— деб ҳақ беришга гирромлик
қилар эдилар.
Болаларнинг ҳаммалари бир-бировлари бнлан ёқалаша бошла-
дилар. Халфа билан Аҳмад бўлса, ўз чононларини ечиб бир
томонга қўйдилар-да, жиддий уришишга киришдилар. Мен ҳов-
лимизга қочиб жўнадим.
X
Мен мактабга қатнаб юрар эдим, мактабнинг шовқин-сурони,
ғавгоси давом этар эди. Мен бир неча ҳафта орасида, ўшанча
шовқин-сурон, уриш-талаш ичида бўлсам ҳам, араб алифбесининг