ва ҳатто тузалишга эришган одамлар ҳақида маълу-
мотлар учради ”, —
дейди Онтарио лггати (А Қ Ш )
терапевти Ширли Роутлиф. Бугунги кунга келиб анъ-
анавий тиббиёт тарафдорлари ҳам бу кашфиётдан фо-
йдаланадилар.
Ҳ А Р Б И Р К И Ш И Ў З И Г А Х О С Д И Р
Карл Меннинг фондидан доктор Патрисия Норрис
беморларни касалликларга қарши онг қудрати ёрда-
мида курашишга ўргатади. У “Юлдузлар жанги” сю-
жетларини кўз олдига келтириш ёрдамида ёмон ўсим-
тадан шифо топган тўққиз ёшли бола ҳақида сўзлаб
берди.
“Гаррет Поттер касалликнинг охирги босқичида |
бўлиб, олти ой умри қолганди. Унда даҳшатли ўсимта
бор эди. Нур билан даволаш ҳеч қандай
натиЖа кел-
тирмади. Ўсимта нобоп жойда жойлашгани учун жар-
роҳлик аралашуви иложсиз эди. Бола йиқилиб тушса,
мустақил тура олмасди.
У ўз иммун тизимини кучли ва улкан деб тасаввур
қилди. Бу “Юлдузлар жанги” фильмига асосланган
визуализация эди: у ўз бош миясини Қуёш
тизими
деб, ўсимтани эса ёвуз, ярамас босқинчи деб тасав-
вур қилди. Ўзини ўсимтага қарши жангга кириб, уни
енгувчи коинот жангчилари бўлинмасининг капитани
сифатида кўз олдига келтирди.
Гаррет мана шундай 20 дақиқалик сеансни ҳар ке-
ча ўтказарди. Дастлаб унинг аҳволи ёмонлашишда да-
вом этди, кейин эса аста-секин яхшилана борди. Беш
1Л
Л
Г
П
ойдан кейин мия томограммаси ўтказилди — ўсимта
йўқ эди.
Нур билан даволаш бефойда, деган хулосага келин-
гач, даволаш учун фақат визуализация усули қўллана
бошланди”.
Ҳар бир инсон ўзига хос. Гаррет Поттерда қўл
келган техника бошқа одамда иш бермаслиги мумкин.
Баъзида ўзгача йўл тутишга тўғри келади.
Лос-Анжелес (А ҚШ )даги оғриқни қолдириш бў-
лими директори доктор
Дэвид Бреслер беморларга
ёрдам бериш учун улар қўллайдиган усулни шундай
тавсифлайди: “Бир йигитда қаттиқ оғриқлар кузати-
ларди. Қўлимиздан келган барча ишни қилдик^ Охи-
ри психотерапияни қўллашга қарор қилдим”. Иигит-
га креслода яхшилаб ўтириб
олишни таклиф этиб,
доктор Бреслер ундан оғриқни имкон қадар аниқроқ
тасвирлаб беришни сўради. Бемор улкан, қопагон
ит унинг умуртқасини тишлаб турганлигини “кўра-
ётган”лигини айтади. Кейин унга бу ит билан дўст-
лашиш, у билан суҳбатга киришиш таклиф этилади.
Шундай қилгач, бемор оғриқ қолаётганлигини ва бо-
ра-бора умуман тўхтаганлигини айтади. Бошқа кўплаб
одамларда бўлгани каби у ҳам касаллик билан кура-
шишни бас қилганидан кейингина шифо топди.
Атлетикачи Кевин 0 'Н и л онг қудратидан
фойда-
ланиб ўз карьерасини сақлаб қолди. Велосипеддан
йиқилиб тушгач, у жиддий жароҳат олди: бир қўли
суяги майда-майда бўлиб синганди. Бу унинг ўзига
бўлган ишончи сусайтирди. Триатлон бўйича муҳим
мусобақага бир ҳафтагина қолганди. Спортчи танаси-
га кириб, ўз қўл суякларини битталаб териб чиқаёт-
-
...—
-Ж
Ш
=
—
ганлигини тасаввур қилди. Бундай визуализация на-
тижасида суяклари кутилганидан икки баробар тезроқ
битди ва у мусобақада қатнаша олди.
Бундай воқеаларни чексиз давом эттириш мумкин.
Муҳокамаларни хулосалаб,
ванкуверлик доктор
Пол Ренининг қуйидаги фикрларини келтираман:
“О нг
—
бу фойдаланилмаган ресурс, ун и ҳали тў-
лиқ ўрганиб чиқиш керак.
Айнан у изчил тадқиқотлар
мавзуи бўлиши керак”. Нобель мукофоти лауреати
Жошуа Ледерберг эса тадқиқотларнинг бу соҳасини
“замонавий тиббиётдаги энг муҳим қадам” деб ном-
лаганди.
Саломатлигимиз ўз қўлимизда ва биз уни сақ-
лашда, даволанишда муҳим ўрин тутишимиз керак.
Дардга чалинганда, индамай касалликка бўйсуниш
ярамайди, сиз ўзингиз
даволанишингиз учун жавоб-
гарликни бўйнингизга олишингиз керак. Ахир доктор
Альберт Швейцер айтганидек,
“Ҳ ақиқий шифокор
—
бизнинг ичимизда
7
Ун еттинчи боб
г~г1 ",
7ХАУХ'.’
Do'stlaringiz bilan baham: