Amlokdor (arabcha, amlok, mulk so’zining ko’pligi, fors-tojikcha dor – ega). Buxoro xonligidagi bekliklarga qarashli eng kichik ma’muriy bo’linma (amloqdorlik)ni boshqaruvchi amaldor. Amlokdor aholining o’ziga to’q vakillaridan bo’lib, bek tomonidan tayinlangan va bir necha katta va kichik qishloqlar uning ixtiyorida bo’lgan. U xiroj yig’ish, dehqonlar etishtirgan hosilni hisobga olish, soliq to’lamaganlarni jazolash, jarima solish kabi ishlar bilan shug’ullanib, kotib (mirzo), mirob, amin, oqsoqollar yordamida amlokdorlikni idora qilgan.
Amin – Buxoro amirligi va Turkiston general-gubernatorligida bir yoki bir necha kichik qishloqni boshqaruvchi hamda xalq tomonidan saylangan amaldor. Buxoro amirligida amin amlokdorga, Turkiston general-gubernatorligida esa bo’lis
(volost) boshlig’iga bo’ysungan. Aminning asosiy vazifasi aholidan o’lpon va soliq yig’ish, aholi ustidan nazorat qilish, suv taqsimlash (Amini ob) edi. Bozorda mol sotuvchilardan bozor haqi yig’uvchi amaldor ham amin deyilgan.
Arbob - Buxoro amirligida qishloq miroblarining boshlig’i.
Bakovul, bakovul – Buxoro amirligida saroy dasturxonchisi, hukmdorga taom tortishdan oldin uni avval o’zi totib ko’ruvchi bosh oshpaz.
Bek atka – Buxoro amirligida amirzodalarni tarbiyalab voyaga yetkazuvchi shaxs.
Darbon – Buxoro amirligida saroy xizmatchisi; Buxoro hayotini zimdan kuzatib, poytaxt xavfsizligini ta’minlab turuvchi harbiy qism va tegishli qurolyarog’lar mutasaddisi (boshqaruvchisi). Darbon ixtiyorida zindon yoki Arkda qamalgan mahbuslar ham bo’lgan; amirlik uchun xavfli hisoblangan jinoyatchilarni so’roq qilgan. Darbon to’pchiboshi yoki “to’pchi boshiyi Arki oliy” ham deb atalib, qushbegi bilan ikkalasi har qanday vaziyatda ham Arkni tark etmasliklari lozim bo’lgan.
Devoni to’shakxona – Buxoro amirligida davlat omborxonasi (to’shak, qurol-yarog’, kiyim-kechak) hisob-kitobini olib boradi.
Miroxur – Buxoro amirligida hukmdorning eng yaqin kishilariga beriladigan to’rtinchi sharafli rutba. Miroxur saroy otboqarlariga etakchilik qilishdan tashqari, amir haramini ehtiyotlash, u yerga oziq-ovqat, kiyim-kechak va boshqa zaruriy narsalar keltirish bilan ham mashg’ul bo’lgan.
Mushrif – Buxoro xonligida xazinadan beriladigan sovg’a-salomlarni ajratuvchi, hisobga oluvchi amaldor.
Buxoro amirligida:
oliy davlat nazoratchisi (Mushrifi kalon);
amirning shaxsiy kotibi lavozimi hisoblangan21.
Suvchi – suv tashib beruvchi maxsus kasb bo’lib, suv manbalaridan xonadonlar, guzarlar, choyxonalar va karvon-saroylarga suv tashib berib tirikchilik o’tkazishgan. Suvchilar suv tanqis ayrim shaharlarida, masalan, Buxoro amirligida XX asr boshlariga qadar mavjud bo’lgan. Buxoroda esa, suvchini meshkobchi deb ham atashgan. Shaharlarning suvdan foydalanish (vodoprovod) shoxobchalari bilan ta’minlanishi natijasida suvchiga ehtiyoj qolmagan.
Do'stlaringiz bilan baham: |