Mavzu: kirish

Ustodi aytti: «Bali, ul daqiqani bukun uchun kizlab edim». Oqillar masali turur: «Do'stqa ul qadar yori qilg'ilkim, dushman bo'lsa zafar topmag'ay».

She'r

Yo vafo yo'q turur bu olamda, Yo kishi qilmadi jahonda ani. Mendan o'q ilmin o'granib ketkan, Oqibat qildi ul nishona mani.

Hikoyat

Ikki xurosoniy faqir biri-biri suhbatina mulozim bo'lur, sayohat qilur edilar. Biri zaif va biri qaviy edi. Zaif qunduz uruj tutar, kecha iftor etar dag'i qaviysi kunda
-121-
uch navbat yemak yer. Bir kun bularni bir shaharning eshikinda josus deb tuhmat bilan tuttilar.

Ikkisini bir evga soldilar, dag'i eshikni mahkam bekitdilar. Bir jum'adan so'ngra ma'lum qildilarkim, yozuqlari yo'q emish, kelib ko'rdilarkim, qaviysi o'lmish, zaifi salomat qolmish. Taajjub qildilarkim, nechuk bo'ldi deb. Bir hakim hozir edi. Aytti: «Agar munung xilofi bo'lsa, ajab bo'lg'ay edi. Ul bin ko'p yer edi, ochliqqa toqat keturmadi, o'ldi. Dag'i bu bin oz yer edi, odatincha sabr etib salomat qoldi».

She'r

Har kima bo'lsa tabiat oz yemak, Ollina kelsa mashaqqat sabr etar. Kim badan beslar esa keng aysh uza, Tor yerga o'g'rasa eldan ketar.