Рашод Нури гунтекин оэод обид таржимаси

Ш а р и ф — Ҳа, ҳа... Албагга... Малак жиндай ҳушидан кетгандай бўдди...
О д и л а Д у д у — Лекин Мен шу ёшга кириб, тоби қочибқолган одамга имомни чақиришганини биринчи кўришим. Аввал докторни, табибними чақириш керак, ундан кейин домла-имомнинг навбати келада.Навбатнинг охири — ғассолники... Ҳалиги мурда ювадиган бор-ку... (Малакнинг хонасига томон юради.) Бориб, аҳволини сўраб қўяй. (.
Ш а р и ф -<-■ (Унинг йўлини тўсиб.) О, Парвардигори олам! Нима қил- моқчисиз? Қўйинг, кирманг... Йўқ дегандан кейин йўқ-да...
0 д и л а Д у ду — Нега йўқ бўлар экан?
Ш а р и ф — Мумкин эмас... Негаки... Нега десангиз... Мумкин эмас-да... Йўқ!
О д и л а Д у д у — Ким айтди буни?
Ш а р и ф — Ким айтарди, доктор айтди-да. Докгор шунақа деди бека- жон.
О д и л а Д у д у — Қани, ўша докторингни бир кўра
Ш а р и ф — Кетиб қолди.
X и л м и киради. Олифта кийинган, атирлар сепилгаи, ўзига оро берган.
О д и л а Д у д у — Буниси яна ким бўлди?
X и л м и — Ким дейсизми, холажон? Мен — куёвман. Доматман...
ОдилаДуду— Нима? Куёв? Кимнинг куёви?
Ш а р вдф — (Уларнинг орасига туриб олади.) Бу доктор, азизим, док- тор„. Биз уни кеттан деб ўйлабмиз... У кетмаган, балки келган экан. (хилмининг қўлидаги устарага қараб.) Доктор бемордан қон олгани келипти. Мана, асбобларини ҳам кўтариб келипги. ,
О д и л а Д у д у — (Хайрон.) У “Домат” деди-ку?
Ш а р й ф — Ҳа, ҳа. Доктор Дамат бей-да...
ОдилаДуду — Сенинг исминг Даматми?
X и л М1И — О, холажон, менинг бошимга шунақа кўп ғалвалар тушди- ки, эндиликда исмим нима эканини ўзим ҳам билмай қолдим. Дамат бўлса, Даматдир...
Ш а р и ф — (Хилмига имо-ишоралар қилади.) Ҳа, ҳа... У — доктор. Жуда яхши докгор.