7.7- расм.Мантиқий схеманинг чиқиш характернстикаси. Унда 1-чизиқ мантиқий микросхеманинг фаза ўз- гартмай ишлашига тўғри келади. Кириш кучланиши кичик бўлса, чиқиш кучламиши нолга яқин. Кириш кучланиши ортиши билан эса, чиқиш кучланишининг сатҳи кўтарилиб боради.
2-чизиқ микросхеманинг фаза ўзгартиб (ин- верс) ишлашини ифодалайди. Унда кириш кучланишининг кичик қийматига чиқиш кучланишининг максимал қиймати мос келади. Кириш кучланиши орта бошласа, у кичрая бошлайди. Чиқиш кучланиши қанча катта тезлик билан максимал қийматдан минимал қийматга, ва аксинча, минимал қийматдан максималга ўтса, схеманинг ишлашн шунча аниқ ва сифати юқори ҳисобланади.
Мантиқий микросхемалар жуда кўп параметрлар орқали характерланади. Улар статик ва динамик параметрларга ажратилади. Статик параметрлар мантиқий микросхеманинг статик иш режимини ифодаласа, динамик параметрлар унинг қайта уланиш режимини характерлайди.
Мантиқий схеманинг статик параметрлари узатиш характеристикасидан топилади. 7.8-расмда кўрсатилган.
7.8- расм. Мантиқий микросхеманинг иш режими: а — фаза ўзгартмайдиган, б — фаза ўзгарувчи (инверс).
Кириш кучланишининг чиқиш кучланиши кескин ўзгарадиган қиймати Un қайта уланиш остонаси (чегараси) дейилади. Реал элементларда у сакраш билан бўлмайди (пунктир чизиқ). Чиқиш кучланишининг ўзгариши кириш кучланишининг қийматидан бошланиб, қийматида тугайди. — = ΔUn кучланишнинг ноаниқлик соҳаси деб аталади. У транзисторнинг тўйиниш режимидан кесиш режимига ва аксинча, ўтишига тўғри келади. Бунда ҳосил бўладиган чиқиш кучланишининг ўзгариши ΔU^ = U1 — U0 — мантиқий ўтиш (сакраш) деб аталади.
Мантиқий элементнинг статик ҳолатида бошланғич ишчи нуқта узатиш (амплитудавий) характеристикасининг горизонтал қисмида (мантиқий «I» ёки «О») жойлашади. Унинг тутган ўрни кириш ва чиқиш кучланишларининг бошланғич қийматини ифодалайди. Бу Um2 = =Um1 тўғри чизиқнинг (бир элементнинг чиқиши иккинчисининг киришига уланган бўлгани учун) характеристиканинг горизонтал қисми билан кесишган нуқтасига тўғри келади.
Реал шароитда барча мантиқий элементлар ташқи зарарли таъсирлар остида ишлайди ва иш турғунлиги бузилади. Уни характерлаш учун чиқиш кучланишининг сатҳи ўзгарман қоладиган энг катта ташқи таъсирнинг мусбат (U+) ва манфий (U—) кучланиши киритилади:
U+ = — Uо ва U— = U1 — .
БунданU + U— = ΔU^ — ΔUп келиб чикади. Бинобарин, мантиқий схеманинг ташқи таъсирга чидамлилигиня ошириш учун ноаниқлик соҳасини кичрайтириш ьа мантиқий ўтиш кучланишиΔU^ ни ошириш керак экан.
Одатда бир мантиқий элемент чиқишига кейинги элементнинг бир нечта кириши уланади. Уларнинг бирвақтда нечта бўлиши мумкинлиги тармоқланиш коэффициенти (Кт ) орқали характерланади. Уни микросхеманинг юк қўйилиш қобилияти деб аталади.
Мантиқий микросхеманинг киришлари нечта бў- лиши умумий нагрузка остида ишлайдиган транзисторлар (кетма-кет ёки параллель уланган) сонига боғлиқ. У бирлашиш коэффициенти (Кб) деган коэффициент орқали характерланади. Кириш бўйича бирлашиш коэффициента деганда мантиқий функция амалга ошириладиган киришлар сони тушунилади.
Мантиқий элемент бирор амални бажариши учун маълум вақт талаб қилинади. Унинг давомийлнги мантиқий элементдаги транзисторли калитнинг инерцияси билан ифодаланади. Бу вақт қанча қисқа бўлса, бирлик вақт ичида бажариладиган амаллар сони шунча кўп бўлади. Мантиқий элементнинг бу хусусияти динамик параметрлар орқали ифодаланади. Улар қуйидагилардан иборат:
— мантиқий «0» ҳолатдан мантиқий «1» ҳолатга ўтиш вақти;
—микросхема узилганда (ўчирилганда) сигнал тарқалишининг кечикиш вақти;
—мантиқий «1» ҳолатдан мантиқий «0» ҳолатга ўтиш вақти;
— микросхема уланганда сигнал тарқалишининг кечикиш вақти;
—сигнал тарқалишининг ўртача кечикиш вақти.
Бу параметрлар мантиқий микросхеманинг кириш ва чиқиш сигналларини солиштириш йўли билан аниқланади. У 7.9-расмда кўрсатилган.