R sayfullaye V a, B. M e n g L iy e V, G. Bo q iyeva, M. Q u r b o n o V a, Z. Y u n u s o V a, m a b u z a L o V a h o z I r g I

til j a m iy a t in in g barcha a ’zolari u ch u n tushunarli.
T a q lid d a g i m a ’n oviy g ‘ayrioddiylik uni boshqa m ustaqil so ‘z
tu r k u m id a n
ajratib turadi. Biroq m a-noviy g'ayrioddiylik faqat
ta q lid g a g in a xos em as. Buni olm osh d a ham kuzatish m um kin.
C h u n k i u la rn in g m a ’nosi faqat m atn tarkibidagina anglashilib, shu
b o isd a in « ic h i b o ‘sh» so ‘z sifatida baholanadi. A m m o «m a’noviy
b o 's h lik » o lm o s h n i mustaqil s o ‘z sifatida qarashga m on elik qila
o lm a g a n . 
D e m a k , bu nom ustaqil s o ‘z sifatida qarab kelingan
ta q lid n in g h a m «m ustaqillashuvi»ga to'siq bo'la olm asligi kerak.
T a q lid
rnorfologik jihatdan o ‘zgaruvclian, bu 
bilan t o ‘la
m a ’n o d a g i m u staq il s o ‘z b o ‘lgan ravishdan ham ustun turadi:
odam larning g ‘ovur-g‘uvuri, eshikning taqir-tuquridan
kabi.
T a q l i d c h e k la n m a g a n m u c h a la n u v c h a n lik k a ega:
1. 
K e s im : 
Atrof g ‘ala-g‘ovur.
2.
 
Ega: 
Taqir-tuqur tinmadi.
3. 
H o i: 
Shabada g ‘ir-g ‘ir esadi.
4.
T o T d iru v ch i: 
Odamlarning vag‘ir-vug‘uridan quloqlar bitgu-
dek.
5. A n iq lo v c h i: 
Mahallada duv-duv gap.
Demak, taqlid «borliq hodisalariga taqlidning lisoniy ifodasi» 
UGMsiga ega.
K o ‘ r in a d ik i, 
o ‘zbek 
tilidagi 
taqlid 
sem an tik -m orfologik -
sin ta k tik jih a td a n mustaqil s o ‘z m a q o m ig a e g a .
T a q lid n in g LM TIari. 
Taqlidning ayrimi tovushga taqlidni 
ifodalasa, ikkinchi bir xili ko‘rinish-holatga taqlidni ifodalaydi. Shu