R sayfullaye V a, B. M e n g L iy e V, G. Bo q iyeva, M. Q u r b o n o V a, Z. Y u n u s o V a, m a b u z a L o V a h o z I r g I

m orfologiyada so'z turkumlari tasnifi va tartibida, grammatik
qo'shim chalar tasnifida, so'zlarning binkuv omillari va vositalari
talqinida, gap mohiyatini belgilashda, qo'shma gaplar tasnifida
yaqqol nam oyon bo'ldi.
L u g ‘atchilikda ham rus tili lug'atlari shablon vazifasini o'tadi.
M asalan, «yangi tipdagi» o'zbek tilining morfem lug'atida o'zbek
tiliga o'zlash gan so'zlarni morfemalarga ajratish, so'z borayotgan
tillam ilcidagidek amalga oshirildi: 
axborot — axbor-ot, traktorist —
rraktor-ist kabi. «O'zbek tilining izohli lug'ati»da ham shunday y o i
tutilgan holatlar ko'zga tashlanadi.
22

---

0 ‘zbek tilshunosligï, umuman olganda, ulkan yutuqlarni qo‘lga
kiritishi bilan birgalikda, davrning ijtimoiy-siyosiy, m a’naviy-
ma’rifiy ta’siri unda o ‘z izini qoldirmasligi mumkin emas edi.
XX 
asrning 80-yillariga kelib o ‘zbek tilshunosligining (amaliy,
faktografik) bosqichi tugallangan va to ‘plangan boy daliliy ashyoni
dialektik metodologiya asosida o'rganishga kuchli zamin tayyorlab,
o ‘zi esa turg‘unlik holatin i boshdan kechirmoqda edi. Shu boisdan
butun sobiq sho‘ ro davlati hududida olib borilayotgan oshkoralik va
qayta qurish siyosati 
o ‘zbek tilshunosligi fanini ham chetlab
o'tmadi. 0 ‘zbek tilshunosligining yangi avlodlari H .N e’matov,
E.Begmatov, N .M a h m u d o v , A.NuiTnonov, R.Sayfullayeva kabi
olimlar qayta qurish sharoitida o ‘zbek tilshunosligining dolzarb
muammolari bo'yicha respublika va ittifoq matbuotida chiqish
qildilar. Ko‘tarilgan masalalarni mohiyatan ikkiga bo‘lish mumkin:
1) o ‘zbek tilshunosligi oldiga 30—40-yillarda qo‘yilgan vazifani