R sayfullaye V a, B. M e n g L iy e V, G. Bo q iyeva, M. Q u r b o n o V a, Z. Y u n u s o V a, m a b u z a L o V a h o z I r g I

B .Jo‘raev, A.Shermatov, A.JoYayevlar ulaming bu
boradagi ishlarini munosib davom ettirdilar. O'zbek. dialektologiyasi
o 'z in in g s o iig g i yutuqlari bilan arcal tilshunoslik, sotsiolingvistika
fani b ilan omixtalashib ketdi.
O 'zb ek tili tarixini 
o'rganish tilshunosligimizning 
ilg'or
sohasidan biriga aylandi. Bu sohada A.N.Kononov, A.K.Borovkov,
G '.A bdiirahm onov, 
S.N.Ivanov, 
S.Mutallibov, 
U.Tursunov,
J.M uxtorov, F.Abdullayev, P.Shamsiyev, A. Rustamov, Sh.Shuku-
rov, H.TNe’matovlarning ilmiy tadqiqotlari alohida diqqatga molik.
Bu davr o'zbek tilshunosligining mumtoz davri hisoblansa-da,
unda 
liukm ron mafkuraga, 
sobiq kommunistik mafkuraning
m illatlarning birlashib, yagona sovet xalqi vujudga kelishi haqidagi
g'oyasi qoliplariga tushirishga bolgan tazyiqlar natijasida o'zbek
tilining lisoniy universaliyalarga muvofiq jihatlarini ko'proq ochish,
uning tabiatini hukmron til bolgan rus tili qoliplari asosida
ko'rishga intilish, uni ilmiy tadqiqotlarda zo'rma-zo'rakilik bilan
yoritishga urinish hollari kuchaydi. Masalan, fonetikadagi urg'u
m asalasini olaylik. Rus va boshqa Yevropa tillarida urg'uning roli
katta. Biroq bu o'zining barqaror belgisi boimagan o'zbek tiliga
ham slaundayligicha olib o'tildi va asosiy fonetilc belgisi sifatida
alohida e’tiborga olindi. Yoki o'zbek tilida ham [w], lab-tish [v]
u n d osh i borligi uqtirib kelindi. Tovushlar orfoepiyasini rus tili
talaffuz m e’yorlariga yaqinlashtirisliga urinishlar dav/orn etib keldi.
O 'zb ek tili grammatikasi talqinida ham rus tili qoidalariga
o'zbek tili dalillarini tiqishtirish hollari yuz berdi. Bu, masalan,