Qоzоqbоy yO‘ldоshеv, vаlijоn qоdirоv, jаlоlbеk yO‘ldоshbеkоv

http://eduportal

qo‘rqib ketadi.)
Qumri: — (Yugurib kelib.) Voy, sho‘rim... Voy,	o‘ ib qo‘ya
qolay!.. Haliyam bog‘liq turibsizmi, dadasi?
Qo‘chqor: — Turibmiz — biz bir so‘zli odammiz.
Qumri: — (Shosha-pisha arqonni yecha	boshlaydi.)
Odamlardayam­ insof qomabdi, o‘lib q ladiyam deyishmaydi!..
(Yig‘lamsirab.) Bunaqaligini bilganimda ‘zim yechib ketardim. Voy,

sho‘rginam qursin-a! Belingiz ham qotib q lgandir, dadasi! Qo‘chqor: — Qotmay-chi! Uch kundan beri Iso payg‘ambarga

o‘xshab turibman!

Qumri: — Qishloqning oqsoqollari kap-katta odamlar-ku, deb men esini yegan, o‘shalarga ishonibman-da! Insofsizlar!.. (Erining belidan olib.) Keling, yelkam an shlab oling... (Suyab karavotga


o‘tqizadi.) Qo‘rqitib qo‘yay, eb bir-ikki kunga ketuvdim-da, dadasi,

bunaqa bo‘lishini kim bilib i, ysiz...

Qo‘chqor: — Bolalaring qani?


Qumri: — Maktabda. Chiqib to‘g‘ri shu yoqqa kelishadi.

Turobingiz ko‘chaga chiqib olib, faqat sizni kutadi. Qolganlariyam “dadam-chi dadam” deyverishib odamni qon qilib yuborishdi. Ularga qarab turib, jahl qilmay men o‘lay, dedim-u, yugurib kelaverdim. Uch kun — ming kun bo‘pketdi... (Yig‘laydi.)