Qozoqboy yoldoshev, valijon qodirov, jalolbek yoldoshbekov

Olimjon: — Qaysi qoylar?
Qo‘chqor: — Sening ham esingda bordir, bir paytlar SJKmi, PJKmi degan bir balo chiquvdi. Qo‘ylarni sun’iy urchitib, ko‘proq qo‘zi olish uchun-da. Keyin qo‘yning zoti aynidi, qorako‘ldan sifat qochdi, har xil kasallikka chalindi. Shu, turib-turib olimlaringga ham tushun- may qolaman-da, Olimtoy. Bir qarasang, qo‘ylarga qarab „ko‘p tug‘“ deydi, bir qarasang, o‘zbekka qarab, „kam tug‘“, deydi...
Olimjon: — Ana shunaqa gaplarni gapirmang-da, Qo‘chqor aka! Siz bilasizmi, yo yuqoridagilar biladimi? Gapingizni qarang! Qo‘y qayoqda, o‘zbek qayoqda?! Bu yerda gap xalqning turmushini yax- shilash haqida boryapti. Axir, o‘zingiz mundoq bir qarang, ayniqsa, qishloqlarimizda turmush darajasi nihoyatda past. Chidab bo‘lmay- digan darajada past!
Qo‘chqor: — (Asabiyroq.) Past, degin? Senlarning turmush- laring balandmi? Davlat o‘qitdi, odam qildi, olim degan noming bor, ko‘tar-da past bo‘lsa! „Prigres-mrigres“ qilasan bu yerga kelib olib! Xotinlarning qorniga osilguncha paxta teradigan mashinani to‘g‘rila!
Olimjon: — Nima, bizni hukumatning pulini shundoq yeb yotipti deb o‘ylayapsizmi? Biz ham qidiryapmiz, izlanyapmiz, o‘ylayapmiz.
Qo‘chqor: — E, bitta paxta teradigan mashinani ellik yil o‘ylay- dimi! Goh rulini o‘zgartirasanlar, goh kabinasini, goh o‘tirg‘ichini — bo‘ldi! Biz „yangi mashina kelar ekan“, deb do‘ppimizni osmonga otib yuramiz. Qarasak, o‘sha-o‘sha — Xolxo‘janing tayog‘i!
Olimjon: — Ana bu gapingizda jon bor. Mashina masalasida ishimiz yurishmayapti. Lekin bu muammoni asosiy maqsaddan kelib chiqib, kompleks hal qilish kerak.