|
Mehnat nazariyasi tirik mavjudotlar ichida alohida maqom
berib, uning kelib chiqishini sakrashlar, mqilobiy jarayonlar tarzida talqin etadilar. Bu jarayonlarda mehnatning lutgan o'rni belgilovchi deb olinadi. Bu nazariyaga ko'ra insonning qaysi hayvondan va qanday tarzda kelib chiqqanligi to'g'risidagi masalaga javob berish lozim edi. Charlz Darvin va uning maslakdoshi
Alferd Uollesning tadrijiylik nazariyasi tarafdori bo'lgan ingliz tabiatshunosi Tomas Gekslining 1863-yilda bosilib chiqqan «Tabiatda insonning о 'rni>> asarida birinchi marta maymunlar, xususan, shimpanze va gorillo bilan insonning o'xshash tomonlari to'g'risidagi g'oyani asoslashga jiddiy urinilgan.Oradan o'n yilcha o'tgandan so'ng Ch. Darvinning kishilar ajdodlarining kelib chiqqanligi haqida yangi dalillar keltirilgan navbatdagi tadqiqoti - «Insonning kelib chiqishi va jinsiy tanlov» asari yaratildi. Unda inson allaqachonlar qirilib ketgan qandaydir neytral mavjudotlardan kelib chiqqan degan g'oya ilgari surilgan. Lekin bu fikrlarga qaramay F.Engelsning «Maymunning odamga aylanishi jarayonida mehnatning roli» asari ta'sirida inson va maymun yaqinligi to'g'risidagi faraz keng tarqaldi.
Mehnat nazariyasiga ko'ra insonning maymundan qanday kelib chiqqanligini asoslash muammoligicha qolmoqda. Bunda, ayniqsa, insonning maymundan uchta asosiy farqi - tik yurishi, qo 'Harming rivojlanganligi hamda katta hajm va vaznga ega bo'lgan miyaga egaligi o'z izohini talab qilmoqda.
Olimlar, jumladan, fransuz atropologi Buje da Pert qo'yilgan masalaning javobini inson ilk ajdodlarining mehnat qurollarini yasash faoliyatidan topishga harakat qildi. Tik yurishni izohlashda esa yashash muhitining o'zgarishi, masalan, inson ajdodlarining o'rmondan keng tekislikka chiqishi yoki qoyali joyda hayot kechirishiga o'tish va h. k. bilan bog'liq omillarni asos qilib oladi.
Miyaning hajmi va og'irligi hamda qo'llarning rivojlanishi to'g'risida ham ko'pdan ko'p o'zaro yaqin bo'lgan qarashlar ilgari surildi.
Lekin keyingi yarim asrcha vaqt ichida qadimshunoslik (arxeologiya), genetika, zoologiya kabi fanlarda qilingan kashfiyotlar tadrijiylikning mehnat nazariyasi pozitsiyasini muayyan darajada kuchsizlantirdi. Xususan, arxeologlarning Hindiston va Sharqiy Afrikada qilgan kashfiyotlari, ya'ni, topilgan suyak qoldiqlari ibtidoiy odamlarga tegishliligi yoki ayrim jihatdan hozirgacha topilgan tosh qurollardan ham qadimiyligi ma'lum bo'ldi. Buni esa ba'zi olimlar ajdodlarimiz awal inson ko'rinishini olganligi va so'ngra esa tosh qurollar yasaganligi tarzida izohlaydilar. Genetika fani ma'lumotlariga ko'ra, inson qadimgi ajdodlarining qurollar yasash faoliyati genda qayd etilmaydi va irsiy yo'l bilan avloddan avlodga o'tmaydi.
Maymunlarni uzoq o'rgangan zoologlar ularning eng sodda mehnat qurollari yasay olishini va o'ziga xos ovchilik xususiyatlariga ega ekanliklarini qayd qiladilar. Ularning fikriga ko'ra, maymunlar odamsifat hayvon ajdodlarining bir qismi bo'lib, mehnat faoliyatini bajarolmagani tufayli o'sha davr darajasida qolib ketgan. Boshqa qismi esa ayni mehnat faoliyati tufayli insonga aylangan. Biroq bu taxminlar ham hamon muammoligicha qolmoqda.
Endi haqli savol tug'iladi: insonning hayvon ajdodlari mehnat faoliyati qat'iy ma'noda tabiatda tayyor holda berilmagan mehnat qurollari yordamida amalga oshganmi? Agar ushbu savolga ijobiy javob berilsa, ana shu hodisa inson kelib chiqishidagi birinchi sak- rash hisoblangan bo'lur edi. Ikkinchi sakrash aqlli inson bosqichiga o'tishda yuz bergan deb qaraladi. Afsuski, bu har ikki holat ham o'zining aniq ilmiy yechimini hamon topganicha yo'q.
Antropogenezning mehnat nazariyasi
XX asrning ikkinchi yarmida koinotni o'zlashtirishda erishilgan muvaffaqiyatlar bilan bog'lab izohlan- moqda. Buning qator sabablari bor, albatta. Masalan, uchuvchi boshqaradigan fazo kemalarining Yer orbitasiga chiqarilishi, Quyosh tizimidagi yaqin va uzoq sayyoralarga ilmiy-amaliy maqsadlarda kemalar uchirilishi, shuningdek, Yerdan tashqari sivilizatsiyalar to'g'risidagi masalalarning fanda keng muhokama qilinishi shular jumlasiga kiradi.
Rus fiziolog olimi, inson miyasi bo'yicha katta mutaxassis hisoblangan akademik N.P.Bextereva nuqtayi nazariga ko'ra inson koinotdan Yerga kelib ko'payib ketgan. Haqiqatan ham, hozirgi zamon fani inson miyasini o'rganishda juda ilgarilab ketganligi tufayli, uning beqiyos imkoniyatlari to'g'risida ko'pgina ma'lumotlar to'plangan. Masalan, inson miyasida 1014 miqdordagi neyronlar va ularning birikmalari bo'lib, bular yordamida butun insoniyat to'plagan ma'lumotlarni unga singdirish mumkin. Lekin Yerda inson miyasiga qo'yiladigan talablar uning imkoniyatlari darajasidan ancha past. Binobarin, uning miyasidagi beqiyos imkoniyatlar o'z vaqtida koinotdagi sayyora shart-sharoitlari va talablari bilan bog'liq bo'lib, hozirgacha saqlanib qolgan.
Do'stlaringiz bilan baham: | 
