- Mustaqilligimizning dastlabki yillaridan boshlab mamlakatimiz agrar sohasiga e’tibor kuchaydi. Natijada qisqa fursatda dehqonchilikda paxta yakkahokimligiga barham berilib, uni rivojlantirish bozor tamoyillari asosida olib borildi. Misol uchun 1992-yilda paxta hosildorligi rejaga nisbatan 25,2st/ga o’rniga 19st/ga, g’alla 22,5st/ga bo’lgan bo’lsa, 1999-yilda 262 ming tonna paxta va 425 ming tonna don, 2005-yilda paxta 260,4 ming tonna, g’alla esa 577,6 ming tonnani tashkil etdi. Bu kabi ko’rsatkichlar keyingi yillarda ham yanada yuqori bo’lmoqdaki, bularning barchasi agrar sohada olib borilayotgan keng ko’lamli islohotlar samarasidir, albatta.
O’zbekiston Respublikasi yer fondi 44,9 mln ga ni tashkil qiladi. Qishloq xo’jaligida foydalaniladigan yer fondi 3 toifaga bo’linadi: sug’oriladigan yerlar, lalmikor yerlar va tabiiy yaylovlar. Sug’oriladigan yerlar 4,3 mln ga ni tashkil qiladi va qishloq xo’jalik mahsulotining 93%dan ortig’ini beradi. - O’zbekiston Respublikasi yer fondi 44,9 mln ga ni tashkil qiladi. Qishloq xo’jaligida foydalaniladigan yer fondi 3 toifaga bo’linadi: sug’oriladigan yerlar, lalmikor yerlar va tabiiy yaylovlar. Sug’oriladigan yerlar 4,3 mln ga ni tashkil qiladi va qishloq xo’jalik mahsulotining 93%dan ortig’ini beradi.
Qishloq xo’jaligi xususan, dehqonchilikni rivojlantirish ekologik toza va sifatli mahsulot yetishtirish zamon talabiga aylanmoqda. Zero, tarmoqda kimyoviy va zaharli moddalarni asossiz ravishda ko’p qo’llash, umuman dehqonchilikning ilmiy asoslarini chetlab o’tish kabi holatlar dala biosenozining degratsiyalashuviga olib keldi. Ko’plab foydali hasharotlar, qushlar va qadimdan ekib kelingan an’anaviy (tariq, chumiz , jut, zig’ir, adas, burchoq) ekinlarning siqib chiqarilishi unumdorlikning pasayishi, tuproqda gumusning 40-50%gacha kamayib texnogen omillar(yonilg’i, o’g’it, texnika) atrof-muhit musaffoligiga zarar yetkazdi. Afsuski o’tgan asrning 2-yarmida ekologik muammolarni bartaraf etishning ilmiy asoslari ishlab chiqilgan bo’lsa-da, ular ma’muriy buyruqbozlik tizimining qurboniga aylandi. - Qishloq xo’jaligi xususan, dehqonchilikni rivojlantirish ekologik toza va sifatli mahsulot yetishtirish zamon talabiga aylanmoqda. Zero, tarmoqda kimyoviy va zaharli moddalarni asossiz ravishda ko’p qo’llash, umuman dehqonchilikning ilmiy asoslarini chetlab o’tish kabi holatlar dala biosenozining degratsiyalashuviga olib keldi. Ko’plab foydali hasharotlar, qushlar va qadimdan ekib kelingan an’anaviy (tariq, chumiz , jut, zig’ir, adas, burchoq) ekinlarning siqib chiqarilishi unumdorlikning pasayishi, tuproqda gumusning 40-50%gacha kamayib texnogen omillar(yonilg’i, o’g’it, texnika) atrof-muhit musaffoligiga zarar yetkazdi. Afsuski o’tgan asrning 2-yarmida ekologik muammolarni bartaraf etishning ilmiy asoslari ishlab chiqilgan bo’lsa-da, ular ma’muriy buyruqbozlik tizimining qurboniga aylandi.
- Shu tariqa qishloq xo’jaligida dala ekinlari majmuasi, ya’ni agrosenozni tabiiy usulda emas, balki sun’iy ravishda boshqarish ekin turlarining qashshoqlashuvi, begona o’tlar, kasallik va zararkunandalarga qarshi tabiiy kushandalar yordami (biologik usul)da kurashish o’rniga keng ko’lamli kimyoviy choralar qo’llanildi va bu tabiatda ekologik nomutanosiblikni keltirib chiqardi.Yer resurslari holati va ulardan oqilona foydalanish masalalari milliy va global bo’lib qolmoqda. Ko’rilayotgan choralarga qaramay, yerlarning buzilish jarayoni kuchayib bormoqda va qishloq xo’jaligida foydalanish uchun yaroqli yerlar resurslari kamayib ketmoqda.
Do'stlaringiz bilan baham: |