Qadimgi Nasaf shahridan besh-o'n chaqirim shimolroq tomondagi Qo'ng'irtov

LiveBooks.uz kitoblar dunyosi
92

---

Saylanma. Abdulla Oripov 
Xizmatingga shay erurman, mehnatingda ham o‘zim,
Baxtiyorman, sarf etolsam borki imkonim senga.
Dilda borim sen uchundir, qo‘lda torim sen uchun,
Qayda bo‘lsam talpinurman, O’zbekistonim, senga.
1993
LO’TTIBOZ 
Ne-ne balolarga goho tutildim,
Ko‘pidan, inshoolloh, endi qutuldim.
Boshimga tushdi goh muhtojlik, kulfat,
Bariga ko‘nikib ketdim oqibat.
Tutqin eta oldi na shuhrat, na g‘am,
Qutuldim behuda orzulardan ham.
Bir zamon qolganda chorasiz, yakka,
Dard xuruj qilgandi o‘ksik yurakka.
Necha oy yo‘l qarab, to‘shakband bo‘ldim,
Shukrkim, darddan ham oxir qutuldim.
Toki, g‘olib ekan bosqinchi zoti,
Qafasda o‘tgaydir xalqning hayoti.
Vatan ozod bo‘ldi, nash’aga to‘ldim,
Demak, kishanlardan men ham qutuldim.
Ammo bir kasofat qiynaydi hamon,
Unga bas kelolur na vaqt, na zamon.
Uni daf’atan-da tutib ham bo‘lmas,
Va lekin aylanib, o‘tib ham bo‘lmas.
Qutuldim necha qish, necha yozlardan,
Faqat qutulmadim lo‘ttibozlardan.
Dargohing buncha keng, oh, Parvardigor,
Sening marhamating bisyordan-bisyor.
Yaxshisi, o‘g‘lingga tezlikda sim qoq,
Degil: Kelmasang gar, oq qilaman, oq!
Magar shoir bo‘lsang g‘azal yoz, yoz fard,
Lekin topilmaydi o‘qiydigan mard.
Ijro et she’ringni o‘zing baralla,
Degil: qotiribman, uh, barakalla!