Politechnika łÓdzka

Rezystory węglowe – wykonywane są w taki sposób że na elektroizolacyjnej konstrukcji nośnej, naniesiona zostaje warstwa kompozytu oporowego (najczęściej tlenkowa lub polimerowa) stanowiąca opór elektryczny otrzymywanego w ten sposób rezystora. Wartość docelowa produkowanej rezystancji korygowana jest w końcowej fazie za pomocą lasera – tak by otrzymywany element mieścił się w zakresie swojej tolerancji.


Rezystory drutowe – wykonywane są z drutu oporowego (lub taśmy oporowej), materiałów metalicznych przewodzących, nawijanych na korpusie izolacyjnym porcelitowym, kordierytowym, lub też szamotowym.


Rezystory warstwowe – wykonywane są w ten sposób, że pokrywa się go warstwą przewodzącą rezystancyjną (najczęściej węglową lub metalizowaną). Często ten typ rezystora nazywany jest rezystorem masowym, który przewodzi prąd całą swoją objętością.

Od materiałów oporowych używanych do produkcji rezystorów wymaga się, aby zapewniały parametry użytkowe:

• 
  stabilność wartości rezystancji w funkcji zmian temperatury
  
• 
  mała wartość siły termoelektrycznej
  
• 
  odpowiednie parametry termiczne: mała wydłużalność termiczna, wysoka temperatura długotrwałej pracy
  
• 
  odpowiednie parametry mechaniczne: wysoka wytrzymałość na zrywanie i skrawanie
  
• 
  odpowiednie parametry chemiczne: odporność na utlenianie.
  

Do najczęściej wykorzystywanych materiałów metalicznych do produkcji oporników są wykorzystywane stopy oporowe:

1. 
   Chromonikielina – oporowy stop niklu i chromu (Ni 80% - Cr 20%), często z dodatkiem żelaza, odporny na korozję, maksymalna temperatura pracy 1100 C; stosowany do wyrobu elementów grzejnych i oporników, występują dwie odmiany stopu:
   

• 
  czysta (bezżelazowa) tzw. nichrom Ni 80% - Cr 20%
  
• 
  żelazowa Ni 65% - Cr 15% - Fe 20%
  

2. 
   Kanthal – oporowy stop żelaza, chromu (Fe 72% - Cr 20% - Al 3%), z niewielkim dodatkiem glinu i kobaltu, przeznaczony do drutów oporowych i elementów grzejnych; pod względem temperatury prace stopy kanthalowe przewyższają chromonikieliny; oporność stopów kanthalowych w niewielkim stopniu rośnie z temperaturą – rośnie nieliniowo; drut Kanthalowy wykorzystuje się do wytwarzania grzałek i elementów grzejnych pracujących w wysokiej temperaturze 1500 C.
   

3. 
   Konstantan – oporowy stop miedzi i niklu (Cu 60% - Ni 40%), charakteryzujący się stałą rezystywnością (znikomą zależnością oporu od temperatury); stosowany jako drut oporowy w niskich temperaturach, oraz jeden z drutów termopary; wraz ze wzrostem temperatury – oporność konstantanu rośnie liniowo.
   

4. 
   Manganin – oporowy stop trzech metali: miedzi, manganu i niklu (Cu 86% - Mn 12% - Ni 2%), charakteryzujący się bardzo małym współczynnikiem temperaturowym oporu elektrycznego; stosowany do wytwarzania wzorców rezystancji (rezystorów wzorcowych) i rezystorów precyzyjnych, a także połączeń elektrycznych w urządzeniach kriogenicznych.
   

Elementy rezystancyjne są budowane w zależności od zastosowań czy przeznaczenia i występują jako pomiarowe, regulacyjne, grzejne.

Bardzo ważnym parametrem określającym graniczne zastosowanie przeznaczenia rezystorów jest ich moc znamionowa.

DEF: