9. Ўқитувчининг танбеҳларига жавобан, талаба деди: “Ўқув предметини ўзлаштириш учун, кўп ишлаш керак эмас, мени етарли даражада қобилиятли дейишади”
Бунга ўқитувчининг таъсири қандай бўлиши керак?
“Наҳотки, сенинг бу фикрга алоқанг бор”
“Сен ҳалигача бошингдан ўтказган қийинчиликлар ва сенинг билимларинг ҳеч бунга гувоҳлик бермайди”
“Кўпчилик ўзларини етарли даражада қобилиятли ҳисоблайдилар, лекин кўпчилик бундай эмас”
“Ҳурсандман, ўзинг ҳақингда юқори фикрдасан”
“Айнан шу нарса сени ўқишда кўп куч сарфлашга мажбур қилиши керак”
“Бу шундай эшитиляптики, гўёки сен ўз қобилиятларингга ишонмайсан”.
10. Тоҳир доим дарс жараёнида қизиқмасдан, бошқаларга дарсни тинглашида халақит бери ўқитувчиларни асабига мунтазам равишда тегиб юрадиган бола.Ҳамма ўқитувчилар бу боладан доимо шикоят қилиб юрадилар.
Биркуни физика ўқитувчиси Насиба опа Тоҳирни колидорда кўриб қолиб: «Биласанми эртага дарсда мен нималар хақида тўхталиб ўтмоқчиман?» деб, эртанги дарс мавзуси ва топшириқлари билан Тоҳирни таништирди. Эртаси куни физика дарсида Тоҳир ҳаммани хайратда қолдириб, янги мавзуни ўқитувчи билан баробар мунозара тарзида ўтказди. Бошқа ўқувчилар Тоҳирнинг бу ютуғидан хайратда қолдилар.Кейинги физика дарсидан бир кун олдин Тоҳир ўзи ўқитувчини коридорда пойлаб туриб эртанги дарс нима хақида бўлишини сўради
Саволлар.
1.Боланинг ютуғини сири нимада? Сиз бундай ютуққа эришишга қандай қарайсиз?
2.Қандай шароитларда боланинг бу ютуғини мустахкамлаш мумкин?
3.Ўқитувчининг бу харакатини антипедагогик деб караш мумкинми?
11. Талаба ўзига ишонишини кўз-кўз қилиб, ўқитувчига деди: “Агар ҳоҳлаганимда, мен қила олмайдиган ҳеч нарса йўқ. Шу билан бирга сизнинг фанингизни ўзлаштириш мен учун ҳеч нарса эмас”.
Ўқитувчининг муносабати қандай бўлиши керак?
“Ўзинг тўғрингда жўда тўғри ўйлаяпсан”
“Қобилиятларинг билан-а? Ишонмайман”
“Агар шундай гапираётган бўлсанг, балки ўзингни етарли даражада ишончли ҳис қиляпсан”
“Бунга шубҳам йўқ, чунки ишонаман, агар истасанг, қўлингдан ҳамма нарса келади”
“Балки, бунарса сендан катта меҳнатни талаб қилар”
“Ҳаддан ташқари ўзига ишониш ишга зарардир”
12. Талаба ўзининг ўзлаштиридан норози, мавзуни қандай тушуниши, ўзлаштириш кераклиги ва ўзининг қобилиятларидан шубҳаланган ҳолда ўқитувчига деди: “Нима деб ўйлайсиз, қачондир мен ҳам “аъло” баҳога ўқир олармиканман ва гуруҳдаги бошқалардан орқада қолиб кетмасмиканман?”
Ўқитувчининг жавоби қандай бўлиши керак?
“Тўғрисин айтганда-шубҳаланаман”
“Ҳа, албатта, бундан шубҳаланмаслигинг мумкин”
“Сенда ажайиб қобилиятлар мавжуд ва мен сенга катта умидлар боғлайман”
“Нима учун ўзингдан шубҳаланасан?”
“Кел гаплашамиз ва муаммоларингни аниқлаб оламиз”
“Кўп нарса бир-биримиз билан қандай ишлашимизга боғлиқ”
Do'stlaringiz bilan baham: |