«turon-iqbol»

SEN UMRIM CHECHAGI!
Sen umrim chechagi,
Ko‘nglim armoni.
Yuragim shodligi,
Mehrim quvonchi.
Sensan xayol o‘tinchi,
Sevgim g‘unchasi.
Muhabbatning sog‘inchi,
Dilning kuychisi.
Sensan osmondek armonni,
Go‘yo ro‘yo etaolgan.
Sensan hatto ko‘zyoshimni,
Butkul xazon etaolgan.

---

147
Ilk qadam
Lek nur hali olisda,
Xayol juda uzoqda.
Uni topolmaysan,
Ufq botgan joyda.
Sensan yagona o‘zing,
Yuragimga qadalgan.
O‘shal birgina so‘zing,
Sensan boqiylikka atalgan.
Mehring ham, sehring ham,
Ko‘nglimdagi o‘rning ham.
Hatto boqiy sevgim ham
Sensan armonim ey yor!  
Sen umrim chechagi,
Ko‘nglim armoni.
Yuragim shodligi,
Mehrim quvonchi!

---

148
Ilk qadam
Umarova Shahrizoda Arslonbek qizi 2006-
yil 8-yanvar kuni Samarqand viloyati Payariq 
tumani Chelak shahrida tug‘ilgan. 68-umumiy 
o‘rta ta’lim maktabining 8-sinfida ta’lim olmoq-
da. She’rlari gazeta va jurnallarda chop etilgan. 
Samarqand yosh ijodkorlar Kengashi a’zosi.
AYOL
Oy boqar beshikning pardasin ochib,
Chaqaloq ko‘zida sehrli orom.
Uyquga ketadi chunki beshikni,
Tebratar allalab butun bir olam.
Bu olam mehrini shoh yoki gado 
Ming o‘ylab oxirin topa olmaydi.
Beshikni tebratgan shu oyning sirin,
Eng mohir shoir ham yoza olmaydi.
U quyosh taftida muzlar eruvchi,
U qalqon bag‘rida toshlar sinuvchi.
U osmon goh oftob, gohi bulutli,
U hayot joningga doim qo‘riqchi.
Dardiga sherikdir aytgan allasi,
Kerakmas asrlar yo bahor fasli.
Beshikning ichida uxlagan nihol,
U uchun boylikdir saroydir asli.
Allasi Navoiy quloqlarida,
Yangragan navodir, titragan sado.
Ulug‘bek oromga ketgan pallada,
Koinot, yulduzlar aylagan nido.

---

149
Ilk qadam
Biz uchun bo‘lsa ham butun bir olam,
Hayotdan topgani shunchaki xayol.
Ta’rifin yetmoqqa yetmaydi qalam,
Bularning barchasi shunchaki “Ayol”.
“RO‘MOLIM BOR”
Erkadurman, balki andi,
Baxtdan qurgan orolim bor.
Men dunyoning eng go‘zali,
Chunki boshda ro‘molim bor.
Har iffatim, g‘ururim shu,
Ham izzatim, hurmatim shu.
Hech kimda yo‘q lazzatim shu,
Boshimda toj ro‘molim bor.
“Milliy qizning ori”, – derdim,
Bir umrga yori derdim.
“O‘zbekman” deb ko‘krak kerdim,
Chunki boshda ro‘molim bor.
Ko‘rishganda bir qarashar
Havas bilan ko‘p qarashar.
Boshginamga xo‘p yarashar,
Yaxshiyamki ro‘molim bor.
Erkadurman, balki andi,
Baxtdan qurgan orolim bor.
Men dunyoning eng go‘zali,
Chunki boshda ro‘molim bor.

---

150