io ‘stlar
- insonning ichki va tashqi sezgi a’zolari,
о ‘zlari yashayotgan
m rt
- insonning badani, ya’ni tiriklik payti,
qariya
- Aql,
Quddus
-
>of aql olami,
farosat ilmi
- mantiq ilmi,
ota
- komillik ramzi,
y o ‘Man
izdiruvchi -
hissiyotga berilish,
o ‘ng tomoningda turgan do'sting -
j‘azablanish,
chap tomoningda turgan do ‘sting-
insondagi istakka beri-
ish kayfiyati va h..
137
Bu majoziy ma’nolar ibn Sinoning falsafiy ilmlami chuqur egalla-
ganini dalillash bilan birga, inson mantiq ilmini puxta egallashi lozim-
ligini va buning natijasida hayotda hech qachon yoMdan adashmasligini
uqtiradi. Aqlning kamoloti mantiq ilmiga bog‘liq. Zotan, ibn Sino “Hayy
bin Yaqzon” qissasi so‘ngida chiqargan quyidagi xulosasi asarning aso
siy maqsadini ifoda etadi: “Seni uyg'otish maqsadida qilgan bu hikoyam
meni unga (ya’ni aqlga - N.R.) yaqinlashtirmaganda edi, men bu hiko
ya bilan mashg‘ul bo'lmasdim, senga bu so‘zlami gapirib o‘tirmagan
bo‘lardim. Istasang, menga ergash, seni unga olib borayin”.
Shu о‘rinda mazkur asaming janr xususiyati haqida ham aytib o‘tish
kerak bo‘ladi. Ibn Sino asarining so'ngidagi parchada “hikoya” so‘zini
qo'llaydi. Ammo bu adabiy janmi emas, balki “bayon qilish” ma’nosini
ifoda etadi. Ibn Sinoning hamma nasriy asarlariga (“Qush”, “Solomon
va Ibsol”, “Yusuf’ qissalari) nisbatan “qissa” termini, she’riy asarlariga
nisbatan “doston” termini to‘g‘ri keladi.
“Hayy bin Yaqzon”ning jahonshumul ahamiyati.
Ibn Sinoning
“Hayy bin Yaqzon” asari keyingi asrlarda Sharq olamiga keng yoyildi.
Jumladan, X I1 asrda yashagan arab olimi ibn Tufayl (1110 -1185)ning
ilmiy va adabiy faoliyati bunga misoldir. Ibn Tufayl Almohidlar saroyi-
da vazir, ayni paytda tabib lavozimlarida xizmat qilgan edi.
Ibn Tufaylning qiziqish doirasida falsafa asosiy o‘rinni egallaydi. U
insonning bilish faoliyati masalalariga e’tibor qaratdi. Sharq falsafasini,
jumladan, ibn Sinoning falsafiy qarashlarini chuqur o‘rgandi, uning il
miy va adabiy faoliyati bilan yaxshi tanishdi. Ibn Tufayl o‘zining “Hayy
bin Yaqzon” qissasi bilan mashhur bo‘ldi. Ibn Tufayli shu asaming mu-
qaddimasida ibn Sinoni alohida hurmat bilan tilga oladi va o‘z asarining
quyidagicha nomlanganini bayon qiladi: “Faylasuflar rahnamosi, imom
Abu Ali ibn Sinoning va komil faylasuf, bilimdon Abu Bakr ibn Tu
faylning so'zlari mohiyati mag'zidan olingan Sharq donishmandligining
sirlariga oid “Hayy bin Yaqzon” risolasi”.
Ibn Tufayl mazkur kitobida insonning tabiiy ravishda rivojlanishi va
uning tafakkuri haqida hikoya qiladi. Asarda Sharqning buyuk mutasav-
vuflari Abdulhamid G‘azzoliy, Boyazid Bistomiy, Mansur Xalloj, Ibn
Rushd kabilaming asarlaridan iqtiboslar keltiradi, Haqqa yetishish va in
son kamoloti to‘g‘risidagi qarashlarini ilgari suradi. Ibn Tufayl o‘z asari
da Ibsol va Solomon bilan bog'liq voqealar haqida ham bayon qiladi va
har ikkalasini oliyjanob fazilatlar, ezgu maqsadlar egasi qilib tasvirlaydi.
138
Ammo bu asarda ibn Sinoniki singari Salomon va Ibsolning ertaknamo
saarguzashtlari yo‘q, asosan har ikkalasining komillik sari intilishlari fal
safiy yo‘sinda bayon qilingan.
Do'stlaringiz bilan baham: |