65
fikrlar bildirila boshlandi. Buning natijasida yuzaga kelgan tushunmovchiliklarni
bartaraf etish maqsadida YUNSITRAL xalqaro tashkiloti mazkur ikkala
Konvensiyani o‘rganib chiqishga qaror qildi. Qanday o‘zgartirishlar mazkur ikkita
meyoriy hujjatni turli huquqiy va ijtimoiy – iqtisodiy tizimdagi mamlakatlar
tomonidan keng miqyosda tan olinishi mumkinligini aniqlashni o‘z oldiga maqsad
qilib qo‘ydi. Ushbu o‘tkazilgan tadqiqotlar natijasida 1980- yilning 11- aprel sanasida
diplomatik Konferensiya tomonidan xalqaro tovarlar oldi – sotdi shartnomalari
to‘g‘risidagi Konvensiya qabul qilindi. 1988- yilning 31- yanvarida Konvensiyaning
ishtirokchilari yana to‘rtta davlatga ko‘paydi, ular Avstriya, Meksika, Finlandiya va
Shvetsiya davlatlari edi. Konvensiya to‘rtta katta bo‘limdan tashkil topgan. Birinchi
bo‘limi Konvensiya qo‘llanilish sohalariga taaluqli va umumiy qoidalardan tashkil
topgan. Ikkinchi bo‘limda xalqaro miqyosda tovarlar oldi – sotdi shartnomalarini
imzolashni tartibga soluvchi huquqiy qonuniy meyorlardan iborat. Uchinchi bo‘lim
sotuvchi va xaridorlarning majburiyatlari va huquqlariga taaluqlidir.
Konvensiyaning qo‘llanilish sohalari va umumiy qoidalari. BMTning xalqaro
miqyosda tovarlar oldi – sotdisi bo‘yicha (KMKPT)ni ko‘rsatadigan faoliyat sohalari
Konvensiyaning birinchi oltita moddasida o‘z aksini topgan. Konvensiyada
qo‘llanish sohalariga nima kiradi va nima tegishli emasligi ko‘rsatib o‘tilgan.
3 – moddada oldi – sotdi shartnomalari va xizmat ko‘rsatish shartnomalari
o‘rtasidagi mavjud ikkita farq ko‘rsatib o‘tilgan. Qayta ishlash yoki ishlab chiqarish
uchun mo‘ljallangan tovarlarni yetkazib berish shartnomasi oldi – sotdi shartnomasi
hisoblanadi, qachonki tovarlarga buyurtma beruvchi tomon mahsulot tayyorlash yoki
qayta ishlash uchun muhim bo‘lgan materiallarni yetkazib berish majburiyatini o‘ziga
olmagandagina yuz beradi. Qachonki tovarlarni yetkazib beruvchi tomonlarning
majburiyatlari asosan biror bir ishni bajarish yoki xizmat ko‘rsatish bilan belgilangan
bo‘lsa, Konvensiya qo‘llanilmaydi.
Ko‘pgina mamlakatlarda oldi – sotdi munosabatlarining hamma urinishlari
maxsus qonuniy va huquqiy meyorlar bilan tartibga solinib turiladi.
Bir qancha moddalarda (4 – modda) Konvensiyaning predmeti shartnoma tuzish
bilan bog‘liq muammolar, shuningdek shartnomadan kelib chiquvchi sotuvchi va
xaridorning huquqlari va majburiyatlari bilan cheklanadi. Xususan, Konvensiyada
shartnomaning haqiqiylik muddati, sotilgan tovarga egalik qilish huquqi yoki tovarga
jismoniy shikast yetkazilgan holda sotuvchining majburiyatlari bo‘yicha yuzaga
keladigan muammolarga to‘xtalmagan.
Do'stlaringiz bilan baham: