Qaro koʻzum (I- qism) Alisher Navoiy 1 library ziyonet uz/ Qaro koʻzum (I- qism)

Qaro koʻzum (I- qism) 
Alisher Navoiy
 
41 
library.ziyonet.uz/ 
Chiqsa kishi majlisdin, boshigʻa gazak sanchar. 
Gʻam kulbasida, jono, ul xastagʻa rahm etkim, 
Tebransa bagʻir ogʻrir, dam ursa yurak sanchar. 
Qullobi muhbbattur sargashta koʻngul ichra, 
Chun qush solib ul chobuk, boshigʻa gajak sanchar. 
Har kavkab uchin gardun nish etti shu onidin, 
Gʻam shomi vafo aqlin har nav kerak sanchar. 
Sanchilgʻon ajal xori, ishq uchrasa bilgaysen 
Kim jonga balo nishin hajr oʻzgacharoq sanchar. 
Jismin chu Navoiyning paykoni temur qildi, 
Bilmonki, sinon emdi bagʻrigʻa netak sanchar? 
* * * 
Chorai kor istabon bechoraliq koʻnglum tilar, 
Xonumon tarkin qilib, ovoraliq koʻnglum tilar. 
Istaram ollingda qilsam sajdavu oʻpsam labing, 
But parasting aylabon, mayxoraliq koʻnglum tilar. 
Bagʻrimu koʻksum bila koʻnglumni qilding yoraliq, 
Jonni ham bu hol birla yoraliq koʻnglum tilar. 
Oshiq: ishi chun savodul-vajhi fid-dorayn erur 
Bu malomat koʻyida yuz qoraliq koʻnglum tilar. 
Qasdima har yondin ul koʻy itlarin qoʻy, ey raqib, 
Kim salomat pardasin yuz poraliq koʻnglum tilar. 
Tan gʻuborin jon yuzidin raf’ qil, ey dardkim, 
Koʻzni ul yon gah-gahi nazzoraliq koʻnglum tilar. 
Ey Navoiy, keyaayakim koʻnglumga tushgan dard uchun 
Chora istarmen, vale bechoraliq koʻnglum tilar. 
* * * 
Telbarab itgan koʻngul yodimgʻa kelsa gohlar, 
Yigʻlab, el koʻngli buzulgʻudek chekarmen ohlar. 
Oʻtti xoʻblar oy kibi, yoʻqtur aroda ul quyosh, 
Vahki, ul badmehrni koʻrmon oʻtadur mohlar. 
Xoʻblar zulfu zanaxdonigʻa bording, ey koʻngul, 
Hozir oʻl, tundur qarongʻu, yoʻlda bordur chohlar. 
Gar musavvir sizsa devor uzra ul gul xirmanin, 
Jav-bajav mendin nishon bergusi bir-bir kohlar. 
Ey koʻngul, Farhod ila Vomiq dogʻi Majnun qani? 
Boʻlmagʻil gʻofilki, bir-bir bordilar hamrohlar. 
Toʻkti qon gulgun libosin kiygach ul xoʻblar shahi, 
Qon toʻkar ermish qizil toʻn kiysa, beshak, shohlar. 
Ey bahori husn, eshitsang Navoiy ohini 
Kerak, albatta, xazon yelin sogʻinsang gohlar. 
* * * 
Oncha koʻnglumni jununu ishq yagʻmo qildilar, 
Kim meni devonani olamga rasvo qildilar. 
Xalq ba’zi kuldi, ba’zi ibrat olib yigʻladi, 
Har qachon mufrit jununumni tamosho qildilar. 
Gʻamzasi har damki qon toʻkmakka xuni istadi, 

---