Mehnat unumdorligi to`g`risidagi ta'limot.
Mehnat unumdorligi - bu qayta ishlanayotgan material qiymatining
oshuviga olib keladigan mehnatdir.
Smitda bu masala ancha mukammal tahlil etilgan. Fiziokratlarda
qiymatning manbayi u yoki bu konkret mehnat shakllari emas, qaysi
sohada bo`lishining farqi yo`q, balki umuman mehnat ekanligini ko`rsatib
berdi.
Smitning fikricha, qiymat va foyda umumiy ijtimoiy mehnat bilan
yaratiladi.
Avvalo kapitalga almashuvni, ya'ni foyda yaratuvchi mehnat
unumli deb e'lon qilinadi, maqsadidan qat'iy nazar odamlarning boshqa
turdagi faoliyati unumsiz mehnat harajatlari deb aytiladi. Unumli va
unumsiz mehnatning farqi shundaki, birinchisi kapitalga almashsa,
ikkinchisi daromadga almashtiriladi.
Bu tushunchadan boshqa fikr ham kelib chiqadi. Mehnat metafizik
ravishda qaralib, tarixiy bo`lmagan hamma davrlarga xos kategoriya deb
tushuniladi. Moddiy bo`lmagan ishlab chiqarishning hammasi unumsiz
mehnat deb qaraladi, masalan, xizmat sohalari. Unga davlat chinovniklari,
armiya, flot, shuningdek, ruhoniy, huquqshunos, vrach, yozuvchi, har xil
168
aktyorlar va boshqalar shu guruhga bevosita ishlab chiqarish bilan bog`liq
bo`lmagan toifa vakillari qo`shiladi. Demak, tovarda o`z aksini topgan
mehnat unumli, xizmat sohalari unumsiz mehnat bo`lib chiqadi. Smitning
tasdiqlashicha, davlat daromadining deyarli hammasi unumsiz elementlarni
ta'minlash uchun sarf bo`ladi (bu gapda jon bor), shu sababli jamiyatda
bunday guruhlar imkon boricha kam bo`lish kerak, deydi u.
Kapital va takror ishlab chiqarish nazariyalari.
A.Smitning kapital va takror ishlab chiqarish to`g`risidagi
nazariyasida ancha katta ziddiyatlar mavjud. U ba'zida kapitalga to`g`ri
baho berib, kapital yollanma mehnatni ekspluatatsiya qilish tufayli foyda
keltiruvchi qiymat, deydi. Boshqa hollarda masalaga tarixdan tashqarida
turib qaraladi va kapital bu ishlab chiqarish vositalari zahirasi (zapasi)
bo`lib, ishlab chiqarish jarayonini davom ettirish uchun kerakli deyilgan.
Fiziokratlar faqat qishloq xo`jaligida ishlatiladigan kapitalni unumli deb
atagan bo`lsalar, Smit sanoat kapitalini ham unumli deb uqtiradi (bu uning
progressiv tomoni). U savdo kapitali ham unumli deb hisoblaydi, chunki u
sanoat kapitaldan ajralib qolgan emas, balki moddiy ishlab chiqarish
sohasida yaratilgan qo`shimcha qiymat - savdo foydasining manbayi.
Oddiy tovar xo`jaligida kapital kategoriyasi yo`q. Kapital
jamg`arish jamiyat boyligini oshirishning bosh sharti deb e'lon qilinadi.
Unda asosiy rol tejamkorlikka qaratiladi, noo`rin sarf-harajatlar tanqid
qilinadi, kapitalni isrof qilish, ya'ni buromadning daromaddan ortiqcha
bo`lishiga qarshi bo`lgan (bu g`oyalar hozirda ham nihoyatda dolzarbdir).
Kapitalistlar tomonidan yollanma ishchilarning qo`shimcha mehnat
natijalarini o`ziniki qilib olish ijtimoiy xodisa bo`lib, ishlab chiqarishni
kengaytirish maqsadida fond yaratish uchun zarur deb hisoblanadi.
Kapitalning jamg`arilishi doim va cheksiz ro`y beradi, bu jamiyat uchun
foydali ish deb baholanadi (bu investitsiyalar uchun asos bo`lib xizmat
qiladi).
Smitning kapital ishlab chiqarishni rivojlantirish uchun zahira
kerak ekanligi to`g`risidagi qoidasi asosiy va aylanma kapital haqidagi
tushunchaning boshi edi, bu atamalarni ham u kiritgan. Fiziokratlar
(F.Kenye) boshlang`ich va yillik avans (bo`nak) tushunchalarini
dehqonchilik kapitaliga qo`llagan bo`lsalar, Smit asosiy va aylanma
kapitalni sohasidan qat'iy nazar barcha amaldagi kapitalga xos deb
tushuntiradi. Ammo u aylanma kapital deganda tovar va pul kapitalini xato
tushungan (bu muomala sohasiga xos kapital). Bu kapitalni hosil qiluvchi
169
moddiy elementlarga sotuvchilar qo`lidagi oziq-ovqat, materiallar va
tayyor buyumlar hamda ko`rsatilgan taqsimlash va muomalaga kiritish
uchun kerak bo`lgan pullar ham kirgan. Uning fikricha, aylanma kapital
doimo muomalada bo`lishi kerak.
Savdo-sanoat maqsadlari uchun mo`ljallangan mashina va mehnat
qurollari, yerni yaxshilash (tozalash, drenaj qilish, o`g`itlash va boshqalar)
uchun ajratilgan narsalar jamiyat barcha a'zolarining o`zlashtirgan va
foydali qobiliyatlari asosiy kapitalga tegishli deb hisoblangan. Shunday
qilib, Pettidan keyin Smit ham asosiy kapitalga xodimlarning mehnat
malakasi va qobiliyatini qo`shdi. Bu masalani ancha chigallashtirdi, chunki
malaka va qobiliyat kapital deb e'lon qilindi. Uning egasi esa foyda oluvchi
bo`lib qoladi (ishchi har doim ham foyda egasi bo`la olmaydi, uni
kapitalist yoki yer egasi oladi). Asosiy S va aylanma Y kapitalni
solishtirib, ular o`rtasidagi farq shundaki, deydi Smit, birinchi S bir egadan
ikkinchisiga o`tmay va yana aylanmay foyda keltiradi, ikkinchi Y esa egasi
qo`lidan bir shaklda ketib, boshqa shaklda qaytib keladi va foyda keltiradi.
Shunday qilib, asosiy kapital umuman aylanmaydi, aylanma (oborot)
kapital esa doimo muomalada bo`ladi.
Haqiqatda asosiy va aylanma kapital ishlab chiqarish kapitalining
ikki ko`rinishidir. Ular bir-birlaridan qiymatlarining aylanish usullari bilan
farq qiladi. Asosiy kapitalning qiymati konkret mehnat bilan bo`laklar
bo`yicha ishlab chiqaruvchi tovarga ko`chiriladi, aylanma kapitalning
qiymati esa to`laligicha shu tovarga o`tadi. Ijtimoiy kapitalni doimiy va
o`zgaruvchan kapitalga bo`lish masalasi Smitga noma'lum bo`lib
qolaverdi.
A.Smit kapital jamg`arishga katta ahamiyat berdi, talon-torojlik
jamiyat dushmani, tejamkorlik jamiyat homiysidir, deb e'lon qildi. Ammo
u kapital jamg`arilishini ishchilar tomonidan oddiy iste'mol qilish sifatida
ifodalaydi, qo`shimcha qiymatning kapitallashuvini esa faqat o`zgaruvchi
kapitalga aylanish deb tushundi. Individual kapital doimiy va o`zgaruvchan
qismlarga bo`lingan. Ammo u ijtimoiy kapitalni butunlay o`zgaruvchan
kapitaldan iborat deb xato o`ylagan, ya'ni kapitalning unumli mehnatni
ta'minlash uchun ketadigan qismiga tenglashtirgan. Smit shunday fikr
yuritadi: kapitalistning tejamkorligi unumli xizmatchilarni ta'minlash
uchun mo`ljallangan fondni ko`paytiradi. Bu esa o`z navbatida
xizmatchilar sonini oshiradi, ular o`z mehnati bilan yaratgan tovarlar
qiymatini oshiradi, undan so`ng qo`shimcha mehnat harakatga keladi,
oqibatda yillik mahsulotga qo`shimcha qiymat qo`shiladi.
170
Smitning butun ijtimoiy kapitalni takror ishlab chiqarish nazariyasi
uning qiymat nazariyasiga asoslangan. U ijtimoiy mahsulot qiymatining
tarkibiy qismlari to`g`risida xato ta'limot yaratdi. Olimlar buni "Smit
dogmasi" deb ataydilar. Smitning fikricha, yalpi ijtimoiy mahsulotning
qiymati ish haqi, foyda va renta yig`indisiga teng, ya'ni daromadlar
summasidir. Ishlab chiqarish jarayonida jonli mehnat bilan birga ishlab
chiqarish vositalari ham qo`llanilishini tushungan holda, Smit shunga
qaramay ishlab chiqarish vositalari qiymatini oxir-oqibatda ish haqi, foyda
va renta kabi daromadlarga bo`lish mumkin, deb o`yladi. Shunday qilib, u
yalpi ijtimoiy mahsulot "qiymati"dan doimiy kapital S ni chiqarib
tashlagan. qiymatdan uning tarkibiy qismi bo`lgan doimiy kapitalni inkor
etish takror ishlab chiqarish jarayonini tahlil qilish imkonini yo`qqa
chiqaradi. Har yili ishlab chiqarilgan mahsulot go`yo har yili to`la iste'mol
qilingan bo`lib chiqadi. O`z-o`zidan ravshanki, bunday sharoitda
kengaytirilgan takror ishlab chiqarish emas, hatto oddiy ishlab chiqarish
mumkin bo`lmay qoladi (doimiy kapital S ko`p yillar ish beradi).
Smit takror ishlab chiqarish muammosini yechish uchun yo`l
qidirib, o`z nazariyasiga yalpi va sof daromad o`rtasidagi farqni kiritadi.
Muayyan mamlakatning yillik barcha mahsuloti yalpi daromad bo`lsa, sof
daromad yalpi daromadning shunday bir qismiki, uni shu mamlakat aholisi
o`z kapitalini sarflamay iste'mol zahirasiga qo`yishi mumkin.
Smitning xatosi shuki, u yillik mahsulot qiymatini shu yili yangidan
hosil qilingan qiymat bilan aynan bir deb o`ylagan (milliy daromad). Lekin
yangidan hosil qilingan qiymat daromadlarga ajraladi, yillik mahsulot
qiymati ishlatilgan ishlab chiqarish vositalari qiymati, ya'ni doimiy
kapitalni ham o`z ichiga oladi. Bu xatolik Smitning qiymat to`g`risidagi
ta'limotining kamchiligi va cheklanganligidan kelib chiqqan.
Umuman, bu yerda gap kengaytirilgan emas, balki oddiy tarkor
ishlab chiqarish to`g`risida fikr yuritiladi.
Smit mehnatning ikkiyoqlama xarakterini tushunmasdan, abstrakt
mehnat yangi qiymat hosil qilishini, aniq mehnat esa ishlab chiqarish
vositalari qiymatini yangi yaratilgan mahsulotga o`tkazishini ko`rsata
olmadi. Ijtimoiy mahsulot qiymatidan doimiy kapital qiymatini yo`qotib
qo`ygan Smit kapital jamg`arilishini butun qo`shimcha qiymatning
qo`shimcha ish haqiga aylanishi bilan teng degan xato xulosa chiqardi. U
o`ylardiki, kapitalistik ishlab chiqarish rivoji bilan ishchilar va ularning
iste'moliga talab ham bir xil sur'atda oshadi, chunki daromad va shaxsiy
iste'mol ishlab chiqarish bilan parallel o`sadi (bir qancha mamlakatlarda
shunday bo`lmoqda).
171
A.Smit erkin raqobat davridagi Buyuk Britaniyadagi iqtisodiy
siyosatni asoslashga katta e'tibor berdi. U ishlab chiqaruvchilarga iqtisodiy
erkinlik ta'minlashni, davlatning iqtisodiy hayotga aralashmasligini talab
qilardi. Ammo mamlakatning mudofaa manfaatlari iqtisodiyotdan ustun
ham bo`lishi mumkin degan fikri ham bor, ya'ni bu ba'zi paytlarda
davlatning iqtisodga aralashuvi zarur deganidir. Smit iqtisodiyotda davlat
sektorining samarasizligini ko`rsatib, "hukumat har doim va istisnosiz
buyuk isrofgarchidir" deydi. Shu sababli davlatning faqat uch funksiyasi
tan olinadi: 1) huquq-tartibot; 2)mamlakat xavfsizligini ta'minlash;
3)jamiyatga zarur bo`lgan (ammo xususiy sektor tomonidan tuzilmagan)
ijtimoiy korxona va muassasalarni t'minlash.
Umuman to`g`ri bo`lgan bu fikrlar, ya'ni davlatning iqtisodiyotga
aralishish chegaralari keyingi paytda qayta ko`rib chiqilmoqda.
U sex tartib-qoidalari, eskirgan qonunlar, korporatsiyalar va savdo
monopoliyalari imtiyozlariga qarshi chiqdi, ya'ni hamma uchun bir xil
imkoniyatni yoqladi. Xodisalarning stixiyali borishini va raqobatni har
qanday cheklash iqtisodiy rivojlanishni albatta sekinlashtiradi. Ammo Smit
davlatning ayrim funksiyalarini ijobiy baholadi, masalan, mamlakat ichki
tartibini saqlash, tashqi harbiy xavf-xatardan asrashni xo`jalik rivojining
zaruriy shartlari deb hisobladi.
Davlat moliyaviy faoliyatiga alohida ahamiyat berilgan. Smit o`z
asarining beshinchi, oxirgi kitobini davlat budjeti va davlat qarzlariga
bag`ishlagan. U faqat butun jamiyat manfaatlariga mos keladigan davlat
xarajatlarinigina qo`llab-quvvatladi, "arzon davlat" tezisini ilgari surdi.
Smit zamonaviy davlatning soliq siyosatining nazariy asoslarini
yaratdi. Soliqlar fuqarolarning kuchi va imkoniyatiga mos kelishi, ishga
yaroqli har bir kishiga alohida belgilanishi kerak, soliq imkoni boricha
arzon, uning shakli va olinish vaqti esa to`lovchi manfaatiga mos kelishi
zarur (shu g`oyalarga to`la amal qilayotgan davlatlar rivoj topayotir).
Sanoatchilar manfaatlarini himoya qilgan olim lendlordlar, ya'ni
yirik yer egalariga belgilangan soliq immunitetiga (imtiyozga) qarshi
chiqdi. Yer rentasi davlat solig`i qo`yiladigan eng qulay obyektdir. Smit
foydadan olinadigan soliq samarasiz degan xulosa chiqardi. Korxona egasi
foydani saqlash uchun o`z mahsulotiga yuqori baho qo`yish bilan soliq
og`irligini iste'molchi ustiga yuklaydi. U ish haqidan olinadigan soliq ham
mahsulotga loyiq emas deb hisoblaydi. Bu soliqni ham korxona egasi
to`laydi, chunki tirikchilik minimumini ta'minlashi kerak.
Smit merkantilizmga, shu bilan birga savdodagi proteksionizmga
(davlat tomonidan cheklashlar, soliq, bojxona va boshqalar), tashqi
172
savdodagi har qanday cheklashlarga qarshi edi. Olimning siyosati
feodalizm qoldiqlariga katta zarba bo`ldi.
Olimlar Smitga baho berib, "ilg`or burjuaziyaning buyuk
mafkurachisi" degan edilar. Lekin u aslida bozor iqtisodiyotining
mafkurachisi sifatida nom chiqardi.
Smit nochor ahvolga tushib qolgan iqtisodiyotni rivojlantirish
uchun quyidagi uch omilni ko`rsatib bergan edi: 1) mamlakatda tinchlik,
osoyishtalik bo`lishi va saqlanishi; 2) me'yordagi yengil soliqlar tizimi; 3)
davlat iqtisodiyot ishlariga hadeb aralashavermasligi zarur, iqtisodiyot
tabiiy ravishda amalga oshaveradi.
Bu qoidalar bizning mamlakat xo`jaligiga ham bevosita oid fikrlar
hisoblanadi.
A.Smitning tadqiqotlari yakunida ijtimoiy takror ishlab chiqarish
jarayoni aks ettirilgan, ammo u F.Kenyedan farqli ravishda buni alohida
chizma - "Iqtisodiy jadval" shaklida bermaydi, lekin uning shaklini
og`zaki, so`zma-so`z ifodalaydi, shunga asoslanib bu sxemani chizib
ko`rsatish va ikkalasini solishtirish imkoniyati paydo bo`ladi (8.1-
chizmaga qarang). Chizmadan shuni ko`rish mumkinki, F.Kenyeda oddiy
takror ishlab chiqarish jarayoni aks etgan bo`lsa, A.Smitda oddiy (xususiy)
hol va kengaytirilgan takror ishlab chiqarish jarayonlari mavjud.
A.Smit erkin savdo (ing. "free trade") konsepsiyasini ilgari surdi
(Fritrederlik). Xalqaro tashqi savdoda qaysi mahsulotlarni chiqarish (ek-
sport) va keltirish (import) masalasi qo`yiladi. Agar biror bir davlat bizni
biz ishlab chiqara oladiganga qaraganda nisbatan arzonroq tovar bilan
ta'minlay olsa, uni sotib olish ancha qulayroqdir, uning o`rniga ba'zi so-
halardagi afzallikka ega bo`lgan tovarni chiqarish yaxshi natija beradi. Bu
holat A.Smitning mutlaq afzallik tamoyili asosida yotadi. Bunda tabiiy
sharoit, iqlim, yer-suv, qazilma boyliklar ko`zda tutiladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |