O‘zmu xabarlari Вестник нууз acta nuuz

Тадқиқот методологияси.
Мақолани ѐритишда 
таснифлаш, тавсифлаш, қиѐслаш, контекстуал, стилистик 
таҳлил усулларидан фойдаланилди. 
Таҳлил ва натижалар. 
Биринчи навбатда, 
ижодкор асарларидаги диалогик нутқлар услубий восита 
вазифасини бажарган: 
- Рўзиев, тўғри ўтириб ол! – деди Қобилов. 
Тўғри ўтириб олдим. 
- Рўзиев, қани айт-чи, ўтган дарсда нимани 
ўтувдик? 
Секин ўрнимдан туриб ѐнгинамда ўтирган Орифни 
туртдим. У бўлса тескари қараб, гўѐ ҳеч нарсадан 
хабарсиздек жим ўтирарди. 
- Тезроқ гапир! – қистади муаллим. 
Бу гал мен ҳам Орифни қаттиқроқ туртган эдим, 
кўзлари ола-кула бўлиб кетди-ю, қўрққанидан пичирлай 
бошлади. У нима деса оқизмай-томизмай мен ҳам 
такрорлаб турдим. 
Синфда гуриллаб кулги кўтарилди. Ўзим ҳам маза 
қилиб кулгига қўшилдим. Кейин балсам, ―тенг‖ сўзи 
ўрнига ―енг‖ деб юборган эканман. ―Қани, таърифини айт-
чи‖, деди муаллим кулгини босиб. 
- Тилимнинг учида турибди-ю, айтолмаяпман, - 
дедим гўѐ айтишга қийналаѐтгандек. Шундай дейману 
уйнинг шифтига, деразага, доскага қарайман. Орадан уч-
тўрт минут ўтгач: ―Айтасанми, йўқми‖, деб сўради яна 
ўқитувчимиз. 
- Айтаман, домлажон, албатта айтаман. 
- Айт, ахир бўлмасам. 
- Мана ҳозир тилимнинг учида турибди. 
-Тилингнинг учи қурсин сени, ўтир, - деб юборди 
ўқитувчимиз. (―Сариқ девни миниб‖, 10-бет) 
Бу нутқдан англашиляптики, одатда, диалогик 
нутқлар 
савол-жавоб 
тарзида 
кузатилади. 
Ушбу 
интерматн қуйидаги бадиий мақсадлар учун хизмат 
қилган: 
қаҳрамонларнинг 
ўзига 
хос 
характер-
хусусиятлари, маънавий олами ва билим савияси, 
мақсади, ўзини тута олиш қобилиятини намоѐн қила 
олган. Ўқитувчи Қобилов руҳиятидаги ўта вазминлик, 
мулоҳазалилик, олижаноблик Ҳошимжон билан бўлган 
мулоқотда акс этиб турибди. Ҳошимжоннинг эса