Orta mənfəət
dedikdə, müxtəlif sahələrdə tətbiq
olunmuş eyni kəmiyyətli kapitallar üçün bərabər mənfəətin
əldə olunması nəzərdə tutulur. Məsələn, müxtəlif sahələrdə
(sənaye, kənd təsərrüfatı, ticarət və s.) tətbiq olunmuş 100
vahid kapital 10 vahid mənfəət əldə edir. Üstəlik, mənfəət
isə bundan əlavə əldə edilən mənfəətdir. Bu mənfəət
müxtəlif amillərlə bağlı olur. Azad rəqabət şəraitində bu
müvəqqəti olur, inhisarçılıqda isə daimidir.
Müasir iqtisadi ədəbiyyatlarda isə mənfəətin iki növü
nəzərdə keçirilir. Bunlardan biri mühasibat mənfəətidir.
Mühasibat mənfəəti
dedikdə məhsulun satışından əldə
edilən puldan, xarici xərcləri çıxdıqdan sonra, yerdə qalan
hissəsi nəzərdə tutulur. Mühasibat mənfəəti normal mənfəət
də adlanır.
Normal mənfəət
kapitala həmin tətbiq sahəsində
qalmağa imkan verən minimal mənfəətdir. Bu mənfəəti
kapital qiyməti, investisiyalar qiyməti, biznesin iştirakı
qiyməti hesab etmək olar. Əgər, normal mənfəət başqa yerdə
mümkün olan gəlirdən aşağı olarsa, sahibkar kapitalı daha
mənfəətli səhəyə keçirər. Normal mənfəət marksizmin orta
208
mənfəət kateqoriyası ilə müqayisə oluna bilər. Belə ki, hər
ikisi istər normal mənfəət, istərsə də orta mənfəət, sahibkarı
həmin sahədə fəaliyyət göstərməyə imkan verir.
Ġqtisadi (xalis)
mənfəət dedikdə isə, satışdan əldə
edilən puldan bütün istehsal xərclərini (daxili və xarici)
çıxdıqdan sonra, yerdə qalan hissə nəzərdə tutulur. İqtisadi
mənfəət istehsal xərclərinə aid olan normal mənfəətdən
əlavə alınmış xalis gəlirdir. Xalis mənfəət sahibkara imkan
verir ki, fəaliyyətini davam etdirsin və lazım olduqda
genişləndirsin.
Sahibkarın iqtidadi fəaliyyətində mənfəət mühüm rol
oynayır. K.Marksın yazdığı kimi, mənfəət kapitalist isteh-
salının hərəkətverici qüvvəsidir, ancaq mənfəətlə istehsal
edilə bilən şey və ancaq mənfəətlə istehsal edildiyi dərəcədə
istehsal edilir. Kapitalın həyat fəaliyyətində mənfəətin
rolunu, XIX əsrin ortalarında yaşayıb yaratmış ingilis
publisisti T.C.Danninq obrazlı şəkildə aşağıdakı kimi ifadə
etmişdir: ―Kapital hay-küydən və döyüşdən uzaq qaçır, o, öz
təbiəti etibarlə qorxaqdır. Bu bir həqiqətdir, lakin bütün
həqiqət təkcə bunlardan ibarət deyildir. Təbiət boşluqdan
qorxduğu kimi, kapital da mənfəətin olmamasından və ya
çox az olmasından qorxur. Kifayət qədər mənfəət olduqda
isə kapital cəsarətlənir. Mənfəət 10% olduqda, kapital hər
şəkildə işlədilməsinə razı olur; mənfəət 20% olduqda, kapital
c
у
şə gəlir; 50-% olduqda isə hətta başını da verməyə
hazırdır. Mənfəət 100% olduqda, kapital bütün bəşər
qanunlarını tapdalayır; mənfəət 300% olduqda, o, hətta
asılacağını göz önündə tutmalı da olsa, hec bir cinayətdən
geri durmaz‖ (K.Mark, Kapital I cild, səh. 758).
Əgər
belə
olmasaydı
müharibələr,
terrorizm,
narkobiznes və s. kimi insanlığa xas olmayan proseslər baş
209
verməzdi. Bütün bu proseslər kimlərəsə yüksək mənfəət
təmin etdiyi üçün hələ də davam edir.
Ümumiyyətlə desək, mənfəət hər bir sahibkarın ümdə
arzusudur. Çünki, mənfəət əldə etməsə istehsal genişləndirə,
təkmilləşdirə, yenilikləri tətbiq edə bilməz. Bunlarsız isə
rəqabət mübarizəsinə davam gətirmək olmaz.
Istehsalçıların əldə etdikləri mənfəətin artırılmasının
yolları, istehsal xərclərinin aşağı salınması, idarəetmənin
təkmilləşdirilməsi və sairədir.
Do'stlaringiz bilan baham: |