128
o‘q uza boshladi. Hatto ular otgan o‘q ikki mikslik askarni
yaraladi.
– Yo‘q, bu turishda boshqa askarlarim ham yaralanadi
yoki nobud bo‘ladi. Yaxshisi, binoning ichiga bostirib kirib,
qo‘qqisdan
hujum qilamiz, – dedi Dordon.
– Men ham sizlar bilan boraman, – dedi Margol qurolini
ko‘tarib. – Ahmad, sen shu yerdan bir qadam ham jilmay
tur. Ichkariga kirish sen uchun juda xavfli.
Ahmad shunday qildi. Qolganlar, hatto Moki ham bino
ichiga kirib ketdi. Ko‘p o‘tmay o‘q ovozlari eshitila bosh-
ladi. Uzoq davom etgan otishma birdan to‘xtab qoldi. Ah-
mad biznikilar g‘olib bo‘lishgandir, hozir chiqib qolishadi
deb kutib turdi. Ammo hadeganda ular chiqishmadi. Ya-
rim soat o‘tganidan so‘ng Ahmad noiloj bino ichiga kirib,
tepadagi qavatlarga ko‘tarila boshladi. U tepaga ko‘tari-
larkan, jonsiz yotgan bir nechta qaroqchiga ko‘zi tushdi.
Ahmad sira tushunolmasdi. Qaroqchilarning bari o‘lgan
bo‘lsa, nega biznikilar tezroq tusha qolmaydi deb o‘y-
lardi u. Ahmad bino bo‘ylab yanada yuqoriga chiqarkan,
tepadagi qavatdan shovqin eshitildi. Kimdir: «Joyingdan
qimirlama, yo‘qsa, otaman», ‒ deb baqirar edi. Ahmad
oyoq uchida tepaga ko‘tarilib, shovqin bo‘layotgan xona-
ning ochiq eshigidan asta mo‘raladi. Bu Obmaning tovu-
shi edi. Obma Margolning bo‘ynidan changallab olgani-
cha to‘pponchasini uning boshiga tirab turardi. Qolgan-
larga esa: «Yaqinlashma, yo‘qsa, uni otib tashlayman»,
‒ deb tahdid qilayotgan edi.
Vaziyatni to‘liq tahlil qilib olgan Ahmad jim qarab turib
bo‘lmasligini angladi. U qo‘liga katta g‘isht bo‘lagini olib
Obmaning ortidan unga yaqinlashdi. Old tarafda Ahmad-
ni ko‘rib turganlar yuraklarini hovuchlagancha vaziyatni
kuzatar edilar. Qahramonimiz Obmaga yaqinlashib borib,
bor kuchi bilan uning boshiga g‘ishtni otdi. Ammo bir bo‘lak
g‘ishtning zarbasi Obmaning fildek gavdasiga ta’sir ham
130
larni qoldirib ketgan ekan. Xoynahoy, u tutqunlarni o‘zi
uchun ortiqcha yuk deb bilgan bo‘lsa kerak. Ustiga-ustak,
Rago yolg‘iz o‘zi qochmagan, o‘zi bilan eng ashaddiy kal-
lakesarlarini ham olib ketgan edi.
Sillasi qurigan salmirlik olimlar esa zudlik bilan shifoxo-
naga yotqizildi. Ularning ayrimlari juda og‘ir ahvolda edi.
Chunki qaroqchilar ularni bir necha oy davomida qattiq
qiynoqqa solishgan va ochlik bilan jazolashgan. Margol
ozib-to‘zib ketgan kapitan Gedar Vu bilan ko‘rishdi. Kapitan
bo‘lib o‘tgan voqealarda Margolning qo‘li borligini, bular-
ning bari, aslida, Salmir sayyorasini qutqarish uchun qilin-
ganini eshitib juda quvondi. O‘sha kuni zaxira kapsulasida
o‘zi yoki boshqa olimni emas, aynan Margolni uchirganida
xato qilmaganini tushunib yetdi. Margol esa kapitan bilan
keyingi rejalarini o‘rtoqlashdi. Ahmad haqida so‘zlab berdi.
Nasib qilsa, ular sog‘ayib, oyoqqa turib olgunlaricha xarita-
ning to‘rtinchi bo‘lagini ham topishini, so‘ng Katta Magellan
bulutiga
uchib u yerdan N
2
G ni topib kelishini aytdi.
Do'stlaringiz bilan baham: