Узбекистон Республикаси Ташки Ишлар Вазирлиги

damnum 
injuria 
datum
деликти алоҳида 
paterfamiliasнинг моддий бойлигига қарши қаратилган барча тажовузларни
ва янги маънодаги injuria деликти эса шахсий ёки номоддий бойликларга
қарши қилинган тажовузни англатган. Бундай injuriaда Рим фуқароларининг 
шахсий қадриятларига етказилган зарарни англатган умумий деликт
тушунилган.
Рим фуқароларининг шахсий қадриятларига етказилган зарарни англатган
умумий деликт – 
injuria 
претор эдиктлари томонидан ҳам тартибга солинган.
Тажовуз табиатига кўра 
injuria
бир неча турга бўлинган:
covincium
– омма 
олдида ҳақоратлаш; 
libellum famosum
– пасквиллар тўқиб чиқариш;
adtemtata publicita
ёки маънавий зарар(айниқса, номусга тегиш).
Деликвентнинг айби субъектив жавобгарлик тамойилига кўра белгиланган,
санкция олдиндан тайинланмаган. 
Actio injuriarum aestimatoria
даъвосига биноан, санкциялар ҳар бир ҳолатда алоҳида белгиланган ва гап
injuria atrox
ёки оддий 
injuria 
ҳақида кетганми-йўқми, шу фактга қараб
белгиланган. 
Injuria atrox
ёки оғир injuria унинг ҳаракати facto, tempore,
loco ва personaга қараб квалификация қилинган, яъни деликвентнинг 
ҳаракати ноқулай пайтда(кундузи) ва ноқулай жойда (омма олдида), алоҳида 
аҳамиятли шахсларга қаратилган шафқатсиз характерда бўлган бўлса, шунга 
яраша ҳукм чиқарилган. 
Сулла даврида injuria деликти яна ўзгартирилган. Жабрланувчилар, агар 
улар дўппосланган ёки яраланган бўлсалар, шунингдек, ҳуқуқбузарлар 
уларнинг уйига бостириб кирган бўлсалар, деликвентларни
lex Cornelia de
injuris 
(мил.ав. 100-120 йиллар) бўйича poena publicaга маҳкум қилишни 
талаб қилишлари мумкин бўлган. Жабрланган фуқароларга бундай
альтернатива – шахсий қадриятларни