S h a n t a r a m

YETMİŞ
BÖLÜM
D ininden dönen bir rahip bir keresinde bana, 
inanç, içindeki dürüstlükten
ibarettir, onun için her fırsatta içini dürüstlükle doldur, oğlum,
demişti. Mistik 
öğretmen Idriss’in inançlı öğrencileri, hocalarının diğer bilgilerle yapacağı fikir 
alışverişinin onları bilgelikle dolduracağını umut ederek geç akşam güneşinde 
düzlüğü doldurmuştu.
Çevremizde bazı inançsız gözlemciler de vardı. Diğer bilgelerin, küstah­
çasına mütevazı olan Idriss’in isyan bayrağını açtığı zirveden aşağı yuvar­
lanmasını dört gözle bekleyen müritleri. İnancın da tıpkı samimiyet gibi 
kendine has zorlukları vardır ve saflık, korku dolu kalplere kılıç çekmekten 
kaçınmaz.
Yalnızca kendi zevklerine inanan Didier, iki ağacın arasına gerilmiş bir ha­
mak bulunca münazarayı buradan izleyebileceği ümidine kapıldı.
Ama Karla ona izin vermedi.
“Bunu kaçırırsan bir daha yüzüne bakmam,” dedi Didier’yi ceketinden çe­
kiştirerek.
Bizim gruba en önden yer ayarlamıştı. Bütün bilgeleri rahatlıkla görebile­
cektik.
Seyirciler pagodanın etrafına minderler atmıştı. Öğrenciler Idriss’e meydan 
okuyan efsanevi bilgeler hakkında öyküler paylaşırken beklenti bir dalga gibi 
bütün düzlüğe yayılıyordu.
Bilgeler bu büyük karşılaşma önce meditasyon yaptıkları büyük mağa­
radan hep birlikte çıktı. En gençleri otuz beş, en yaşlıları, Idriss’ten belki 
birkaç yaş genç, yani yetmişlerindeydi. Hepsi de bilinen ve saygı gören kim­
selerdi. Bir örnek beyaz 
dhoti
kıyafetler giymişlerdi. Boyunlarında 
rudraksha
tespihler asılıydı. Bunların, iyi ve kötü varlıkları ayırt eden manevi güçleri 
olduğuna inanılırdı. Rivayete göre, rudraksha boncukları saf maddenin üze­

---

rine tutulduklarında saat yönünde, aksi hâlde diğer yöne doğru dönüyordu. 
Dolayısıyla hiçbir guru bunlardan vazgeçemiyordu. Ayrıca astroloji tablola­
rındaki dost gezegenlerin gücünü zirve noktasına çıkarmak için yüzükler ve 
tılsımlar takıyorlardı. Aynı şekilde düşman gezegenlerin olumsuzluklarını da 
en aza indirgiyorlardı.
Öğrenciler ünlü bilgelerden isimleriyle bahsetmenin yasaklandığını söyle­
mişti. Idriss’e meydan okumalarına rağmen mütavazılıklarından ödün vermi­
yorlardı.
Öğrencileri ayaklarının altına gül yaprakları serperken minderlerdeki yer­
lerini almalarını izledim. En gencine Huysuz adını taktım. Diğeri Şüpheci, 
üçüncüsü, Hırslı ve en yaşlısı da Dur Bakalımdı. En yaşlıları yerine en çabuk 
geçen oldu ve oturduğu gibi misket limonu suyuyla taze papaya dilimlerinden 
birine uzandı.
“Sizce ne kadar sürer?” diye fısıldadı Vinson.
Karla öfkeyle çenesini sıktı. “Ömrünün yedi yılını felsefe, teoloji ve kozmo­
loji çalışarak geçirmek ister miydin, Vinson?”
“Hayır,” dedi Vinson tereddütle.
“Rannveig’e yedi yıl bunları çalışmış gibi görünmek ister miydin?”
“Evet.”
“O zaman kapa çeneni ve dinle. Bu tip meydan okumalar yılda bir olur. 
Benim için de ilk olacak. Başından sonuna tek kelimesini bile kaçırmak iste­
miyorum.”
“Ara verecekler mi?” diye sordu Didier.
Idriss en gencinden en yaşlısına bütün bilgelerin ayaklarının dibine çömel- 
di. Hayır dualarını aldı ve küçük sahneye çıkıp izleyicileri selamladı.
“Başlamadan önce nargile içelim,” dedi.
Öğrenciler pagodaya bir nargile getirdi ve bilgelere hortumları verdi. En 
uzunu Idriss’inkiydi. Nargileden bir nefes çekti.
“Şimdi,” dedi Idriss esrarlı sigarasını çaktırmadan tüttüren Didier de dâhil 
herkes bir nefes içtiğinde. “Sorularınızı bekliyorum, lütfen.”
Bilgeler ilk hamleyi yapması için Dur Bakalım’a baktı. Yaşlı bilge gülümse­
di, derin bir nefes aldı ve okyanusa bir taş attı.
“Tanrı nedir?”
“Tanrı bütün olumlu özelliklerin kusursuz bir ifadesidir,” dedi Idriss.
“Sadece olumlu özellikler mi?”
“Özellikle.”
“O hâlde Tanrı kötülük yapamaz ya da günah işleyemez?”

---

“Tabii ki hayır. Tanrı canına kıyabilir mi ya da bir masuma yalan söyleye­
bilir mi?”
Kutsal adamlar kendi aralarında fikir alışverişinde bulundu. Dertleri neydi 
anlamıştım. Bütün çağlarda ve birçok kutsal metinde tanrıların insanları öldür­
düğüne değinilirdi. Bazı tanrılar insanların ruhlarına sonsuza dek işkence eder 
ya da buna göz yumardı. Idriss’in bütün kötülüklerden uzak tanrı kavramını 
bazı büyük din kitaplarıyla uzlaştırmak güçtü.
Nihayet tartışmaları son buldu ve Dur Bakalım yine sazı eline aldı.
“Sizce hayat nedir, büyük bilge?”
“Hayat, karmaşıklığa duyulan eğilimin organik bir ifadesidir.”
“Hayat, Tanrı tarafından mı yaratıldı, yoksa kendi kendini mi yarattı?”
“Bu gezegendeki hayat inorganik elementlerin şaşılacak kadar imkânsız 
ama bir o kadar da kusursuzcasına mükemmel iş birliğinden doğdu. Denizlerin 
altındaki alkalik boşluklarda ilk bakteriyel hücreler oluştu. Bu süreç hem kendi 
kendini yaratmıştır, hem de tamamen ilahi bir kusursuzluğun eseridir.”
“Fazla bilimsel konuşmuyor musunuz, büyük bilge?”
“Bilim manevi bir dil ve en manevi uğraşlardan biridir.”
“Ya aşk nedir, büyük bilge?”
“Aşk özel bir bağdır.”
“Ben aşkın en saf hâlinden söz ediyordum, büyük bilge,” dedi Dur Bakalım. 
“Ben de öyle, büyük bilge,” dedi Idriss. “Becerileri doğrultusunda bir hasta­
lığa çare arayan bir bilim insanı aynı zamanda özel bir bağ kurar ve içi sevgiyle 
dolar. Size güvenen bir köpekle bir ormandan geçmek onunla özel bir bağ kur­
maktır. Bir duada kalbinizi Yaradan’a açarken onunla özel bir bağ kurarsınız.” 
Dur Bakalım başını sallayarak kıkırdadı.
“Sözü geçici olarak genç meslektaşlarıma bırakıyorum.”
“Bizim bildiğimizin dışında bir gerçeklik olduğundan nasıl emin olabili­
riz?” diye sordu Hırslı, tıraşlı kafasındaki ter damlacıklarını silerek.
“