Усмонхон алимов

«Уларга меҳрибонлик билан, хорлик қанотини паст 
тут ва 
(дуода) 
айт: “Эй Раббим! Мени 
(улар)
 гўдаклик 
чоғимда тарбиялаганларидек, Сен ҳам уларга раҳм 
қилгин!”»
(Исро,24)
.
Имом Бухорий “Ал­адаб ал­муфрад” китобида Абу Ҳу­
райрадан (розияллоҳу анҳу) ривоят қилади:
www.muslim.uz

---

 
Усмонхон Алимов

115
«Инсон вафот этганидан сўнг даражаси кўтарилади. 
Шунда у: “Эй Раббим, бу нима? Яъни, даражанинг кўтари­
лиши нимадан?” дейди. Шунда унга: “Фарзан динг сенинг 
ҳақингга истиғфор айтди”, дейди».
Имом Абу Довуд, Ибн Можа ва Ҳоким Молик ибн Робиа
­
дан ривоят қилади:
Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) ҳу­
зурларида эдик, Бани Салама қабиласидан бир киши ке
­
либ: “Ё Аллоҳнинг расули, ота­онам вафот этганидан сўнг 
ҳам уларга қилишим керак бўлган яхшиликдан қолдими?” 
деди.
Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Ҳа, 
уларнинг ҳақига дуо қилиш, истиғфор айтиш, улардан ке­
йин аҳдига вафо қилиш ва дўстларини ҳурматлаш ва улар 
томонидан бўлган қариндошлар билан боғланиш”, деди
­
лар.
Абдуллоҳ ибн Умар (розияллоҳу анҳу) солиҳ фарзанд 
бўл ганлар. Имом Муслим “Саҳиҳ” китобида ривоят қилади:
Абдуллоҳ ибн Умар Макка кўчасида бир кишига йўлиқди 
ва унга салом берди. Унинг юкларини кўтариб ўзлари мин­
ган эшакка юклади. Бошларидаги саллани унга берди. Ибн 
Динор унга: «Биз: “Аллоҳ сизни солиҳ қилсин, у аъробий, 
озгина нарсага ҳам рози бўлади”, дедик. Шунда Абдуллоҳ: 
“Бунинг отаси Умар ибн Хаттобнинг дўсти. Мен Расулуллоҳ­
нинг (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Албатта, яхшиликлар
­
нинг афзали киши отасининг дўстлари аҳли га силаи раҳм 
қилиши”, деб айтганларини эшитганман», деди.
Имом Бухорий Абу Ҳурайрадан (розияллоҳу анҳу) риво
­
ят қилади:
Бир киши Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) ҳу­
зурларига келиб: “Ё Аллоҳнинг расули, энг аввал яхшилик 
қилишга ким ҳақли?” деди.
“Онанг”, дедилар.
“Сўнгра ким?” деди.
“Онанг”, дедилар.
“Сўнгра ким?” деди.
www.muslim.uz

---

116
Оилада фарзанд тарбияси
“Онанг”, дедилар.
“Сўнгра ким?” деди.
“Отанг”, дедилар.
Ибн Касир ўзларининг “Тафсир” китобларида Сулаймон 
ибн Бариддан (розияллоҳу анҳу) ривоят қилади:
Бир киши елкасига онасини кўтариб, Каъбани тавоф 
қилди. Сўнгра Пайғамбаримиздан (соллаллоҳу алайҳи ва 
саллам): “Онамнинг ҳақини адо этдимми?” деб сў ради. 
Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Йўқ, бир 
оҳ, деганчалик ҳақини ҳам адо этмадинг”, де дилар.