164
11-mavzu. Oʻzbekiston mustaqillikka erishish yo‘lida (1989-1991yy.)
REJA:
1.I.A.Karimov – O‘zbekiston mustaqilligini asoschisi va yetakchisi
2.Davlat mustaqilligi huquqiy asoslarining yaratilishi
3.O‘zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi
Tayanch so‘z va iboralar:
O‘zbek tili — davlat tili. Ish bilan ta’minlash,
Prezident lavozimi, Butunittifoq referendumi, MDH tuzishga intilish, 1991-yil avgust
voqealari, 9+1 hujjati, FHDQ, 1991-yil 25-avgustdagi farmon.
O‘zbekiston Respublikasi Birinchi Prezidenti Islom Karimov 1989 yilda, ya’ni
respublika
rahbari
sifatida
ish
boshlagan
dastlabki
palladayoq
haqiqiy
yo‘lboshchilarga xos fazilatlarni namoyon etgan edi. Avvalo, u kun tartibidagi
dolzarb masalalarga, respublikadagi o‘ta tang ahvol echimiga e’tibor qaratgan edi.
SHu tariqa faoliyatining boshidayoq Islom Karimov respublika rahbari sifatida o‘n
yillar davomida hal qilinmasdan kelayotgan va ko‘pchilik bundan buyon ham
shunday davom etaveradi, degan kayfiyat bilan umumiy bir beparvolik bilan qo‘llab-
quvvatlab kelayotgan masalalarga oydinlik kiritdi.
Yurtboshimizning siyosiy, iqtisodiy, ijtimoiy, madaniy-ma’naviy sohalarga
O‘zbekiston hayotining deyarli barcha jabhalariga taalluqli bo‘lgan muammolarni
aniq raqam va ko‘rsatkichlar asosida bilishi va ularning echimini aniq ko‘rsatib
berishi uning qalbida islohot g‘oyalari, mustaqillik g‘oyasi uzoq yillar davomida
shakllanib borganini ko‘rsatadi.
Atoqli nemis olimi Karl Yaspers o‘z vaqtida buyuk shaxslar boshqalarning
erkinligi va ozodligi uchun o‘zining majburiyatini chuqur his qiladi, deb ta’kidlagan.
Darhaqiqat, tarixiy davr va ijtimoiy vaziyatning o‘zi ulkan fazilatlarga ega
bo‘lgan buyuk shaxsni maydonga chiqaradi. Buyuk shaxs esa, tasodif emas. U o‘z
xalqining maqsadlariga, orzu-umidlariga, intilishlariga, sevinchu iztiroblariga, baxtli
va sitamli onlariga guvoh bo‘lib, yaxlit jamiyat ma’naviy-ruhiy sharoitida
shakllanadi, rivojlanadi, kamolotga etadi.
Birinchi Prezidentimiz Islom Karimov O‘zbekistonda mavjud bo‘lgan ijtimoiy-
siyosiy vaziyat oqimida shakllandi, totalitar rejimning butun mohiyatini, o‘zbek
xalqining tarixiy qadru qimmatini chuqur angladi. Natijada millat sha’nini tiklash
orzu-umidi bilan yashadi va shakllandi.
Paxta yakkahokimligi misli ko‘rilmagan darajaga etgani bois odamlarga
tomorqa erlari berilmas, ularning qo‘shimcha daromad manbai deyarli yo‘q edi.
Buning ustiga, “paxta ishi”, “o‘zbeklar ishi” degan soxta kampaniyalar tufayli
Markazdan Gdlyan va Ivanov boshliq tergovchilar guruhi kelib, qishloq xo‘jaligiga
ozgina aloqasi bo‘lgan barcha insonlar boshiga nohaq tergov va ta’qib azoblarini
165
solar edi. Buning oqibatida qanchadan-qancha begunoh odamlar qamaldi, tergov
jarayonlarida ko‘z ko‘rib, quloq eshitmagan kulfatlarga duchor qilingan edi.
Aholi jon boshiga hisoblaganda, daromadi 75 so‘mdan oshmaydigan 8 million
800 mingga yaqin odam, respublika aholisining 45 foizi qashshoqlikda kun
kechirardi. O‘zimizda etishtirilgan paxta xomashyosining aksariyati chetga tashib
ketilib, xalq iste’molini qondirish uchun tashqaridan har yili 8-9 milliard so‘mlikka
yaqin tayyor mahsulot olib kelingan. Ya’ni, yurtimizda shunchalik boy xomashyo
resurslari bo‘lishiga qaramasdan, ulardan deyarli tayyor mahsulot ishlab
chiqarilmagan. Yillar davomida yig‘ilib kelgan va nihoyat, 90-yillarga yaqin ijtimoiy
portlash darajasiga etgan bunday og‘ir muammolar haqida birinchi marta Islom
Karimov ochiq gapirib, ularni hal etish masalasini kun tartibiga qat’iy qilib qo‘yadi.
Islom Karimov “Respublikaga keltirilayotgan tovarlarning 60 foizi esa mashinalar,
asbob-uskunalar, engil sanoat va oziq-ovqat sanoati mahsulotlaridir. G‘alati bir
vaziyat vujudga kelmoqda. Respublika juda qimmatli xomashyo - paxta, nitron,
kaprolaktam ishlab chiqarayotgan bir paytda ularni qayta ishlashdagi sayozlik,
texnologiya zanjiri nihoyasiga etkazilmagani oqibatida ayni shu xomashyodan ishlab
chiqariladigan gazlama, sun’iy tola va tayyor mahsulotlarni chetdan keltirishga
majbur bo‘lmoqda”, deya qat’iy ta’kidlaydi.
Islom Karimov tomonidan O‘zbekistonning iqtisodiy mustaqilligini
ta’minlashga alohida e’tibor qaratilib, bu boradagi strategiyaga quyidagi
yondashuvlar asos qilib olinishi belgilab berildi:
- mintaqamiz taraqqiyotining tarixiy asoslari, oqilona mantiq e’tiborga olinmay,
ma’muriy-buyruqbozlik usullari tazyiqi ostida shakllangan qarashlarning hammasiga
barham berilishi;
- mintaqamiz taraqqiyotining istiqbollariga avvalo respublika aholisining
manfaati nuqtai nazaridan qarash zarurligi.
Respublikani iqtisodiy mustaqillik yo‘liga olib chiqish, uni inqiroz girdobidan
chiqarish vazifalarini hal etishda O‘zbekiston resurslari va imkoniyatlariga baho
berishga mutlaqo yangicha yondashish zarurligi, mavjud imkoniyatlarni Ittifoq va
jahon bozori uchun qanchalik jozibali ekani nuqtai nazaridan ko‘rib chiqish kerakligi
ta’kidlandi.
Birinchidan, respublikaning ajoyib tabiiy iqlim sharoitlaridan samarali
foydalanish, etishtirilishi lozim bo‘lgan eng foydali va daromadli ekinlarni aniqlab
olish;
Ikkinchidan, mavjud 500 ming gektar juda sho‘rxok va o‘rtacha sho‘rxok
erlarning irrigatsion va meliorativ holatini yaxshilash masalalariga e’tiborni
kuchaytirish;
Uchinchidan, O‘zbekistonning gaz kondensanti, ko‘mirga bo‘lgan talab-
ehtiyojini to‘la-to‘kis ta’minlash, yaqin vaqt ichida neft qazib olishni 3-4 barobar
166
ko‘paytirish, Qizilqumda fosforitlarning juda katta konini o‘zlashtirish, rangli va
qimmatbaho metallarning juda katta resurslaridan respublika manfaatlari yo‘lida
samarali foydalanish;
To‘rtinchidan, respublikaning eng katta boyligi bo‘lgan uning mehnatsevar xalqi
uchun keng imkoniyatlar yaratish singari bu boradagi muhim vazifalarga alohida
e’tibor qaratilib, ularni amalga oshirish yo‘llari ko‘rsatib berildi.
O‘sha davrda O‘zbekistonda iste’mol qilinayotgan kiyim-kechaklarning 25 foizi,
trikotaj buyumlar va ip gazlamaning 30 foizdan ko‘prog‘i, poyafzalning deyarli 50
foizi chetdan keltirilar edi. Prezidentimiz o‘z faoliyati boshidanoq respublikamizning
xalq iste’moli mollari jihatidan bunday qaramligini tugatish uchun sharoitlarni
yaratishga katta e’tibor qaratdi. Jumladan:
- engil va mahalliy sanoatni rivojlantirishning tashib kelish va chetga chiqarish
balanslariga asoslangan konkret dasturlarini ishlab chiqish;
zamonaviy fan-texnika taraqqiyoti yutuqlarini egallash, ishlab chiqarishning fan
yutuqlari va intellektual mehnat ko‘p sarflanadigan tarmoqlarini jadal rivojlantirishga
keskin burilish;
- mashinasozlik, radioelektronika, asbobsozlik korxonalarini tubdan yangilash
va yangilarini qurish hamda chiqarilayotgan mahsulotlarni yangilash;
- fan va texnika taraqqiyotining oldingi marrasiga chiqish uchun mavjud barcha
resurs va shart-sharoitlar, ilmiy texnikaviy va loyiha-konstruktorlik bazasi
imkoniyatlaridan foydalanish;
- shu asosda boshqa mintaqalar va chet ellar bilan teng huqukli sheriklar sifatida
aloqalarni yo‘lga qo‘yish.
Birinchi Prezidentimiz iqtisodiy suverenitetga erishishning amaliy masalalariga
batafsil to‘xtalib:
- iqtisodiyotimizning hayotiy qobiliyatini ta’minlab turgan Ittifoq qaramog‘idagi
barcha korxona va tashkilotlarni respublika tasarrufiga o‘tkazish;
- Ittifoq qaramog‘ida qoldirish maqsadga muvofiq bo‘lgan tarmoq va
korxonalar, jumladan, yopiq turdagi korxonalar to‘g‘risidagi masalani ana shu
korxonalarning respublikamiz bilan o‘zaro iqtisodiy munosabatlarini tubdan
o‘zgartirish asosida alohida hal etish. Zaminimizdan qazib olinadigan oltin, mineral
xomashyo, foydalaniladigan er, suv, ishchi kuchi uchun respublikaga muayyan
miqdorda pul to‘lanadigan, shuningdek, mahsulotning ma’lum qismi respublika
korxonalariga topshiriladigan va foydaning ma’lum qismi respublika byudjetiga
o‘tkaziladigan shartnoma munosabatlarini o‘rnatish;
- konvertatsiya qilinadigan valyutada etkazib beriladigan oltinning uchdan bir
qismi qiymatini O‘zbekistonga qaytarish;
- xalq iste’moli mollari ishlab chiqaradigan deyarli barcha korxonalar, jumladan,
«O‘zmaishiykimyo» tashkilotiga qarashli korxonalar, Toshkent zargarlik buyumlari
167
zavodi, mashinasozlik, elektrotexnika, kimyo korxonalarining ancha qismini, gaz
kompleksining yirik bo‘linmalarini respublika qaramog‘iga o‘tkazish;
- kichik korxona va tashkilotlarni, ayniqsa, aholiga xizmat ko‘rsatish,
odamlarning kundalik ehtiyojlarini ta’minlash bilan bog‘liq shunday korxona va
tashkilotlarni mehnat jamoalariga va xususiy kishilarga topshirishni hukumat oldida
tergan dolzarb vazifa sifatida belgilab berdi.
O‘zbekistonning suveren davlatchilik sari ana shunday bosqichma-bosqich
intilib borishiga qaramay, Ittifoq idoralarining son-sanoqsiz nizomlari va yo‘l-
yo‘riqlari respublikaning biron-bir iqtisodiy masalani mustaqil hal etish imkonini
bermas edi. Bunday umrini o‘tab bo‘lgan huquqiy qoida va nizomlarga ko‘r-ko‘rona
itoat qilinishi esa yangidan-yangi ijtimoiy mojarolarni keltirib chiqarishga sabab
bo‘ladi.
Shunga ko‘ra, Birinchi Prezidentimiz Farmoniga binoan, O‘zbekiston SSR
Ministrlar Soveti huzurida xomashyo va engil sanoat mahsulotlari ta’minoti hamda
ularni sotish bosh boshqarmasi hamda Tashqi savdo va xorijiy mamlakatlar bilan
aloqa davlat komiteti tashkil etildi. Chunki, oltita Ittifoq va respublika tashkiloti
mavjud bo‘lishiga qaramay, engil sanoat xomashyosini taqsimlash va realizatsiya
qilishni muvofiqlashtirishga erishilmadi, qimmatbaho xomashyolarning harakati
nazorat qilinmadi. Buning oqibatida paxta tolasi va qorako‘lning 90 foizi, tabiiy
junning 71 foizi, sintetik tolaning 93 foizi, pilla va charmning anchagina qismi
arzimas narxlarda respublikadan olib ketilaverdi. Ichki bozorda ham, jahon bozorida
ham ko‘plab talab qilinayotgan mana shu g‘oyat qimmatli xomashyoning ko‘pchilik
qismi Sharqiy Evropa mamlakatlariga eksport qilinmoqda, ular esa bu mahsulotlarni
jahon narxlarida sotmoqda edi. Xolbuki, o‘zimizdagi aksariyat korxonalarga
xomashyo etishmas, bizdan olib ketilgan resurslardan tayyorlangan mollarni esa
respublika boshqa mintaqalardan va chet ellardan uch hissa ortiq narx bilan sotib
olishga majbur edi.
Shunga ko‘ra, Islom Karimov notinch davrda respublika qishloq xo‘jaligini
rivojlantirish borasidagi yangi tashabbuslarni ilgari surib, amalga oshirilishi zarur
bo‘lgan bir qator vazifalarni belgilab berdi. Jumladan:
- respublikaga Markaz tomonidan zo‘rlab qabul qildirilgan paxta yakkahokimligiga
qarshi izchillik bilan kurash olib borish zarurligi;
- paxta xomashyosini respublika ichida qayta ishlashni yo‘lga qo‘yish;
- paxta xomashyosidan samarali foydalanish, ayni paytda bozorga faol ta’sir
ko‘rsatish yo‘llarini o‘rganish;
- paxtachilikda almashlab ekishni joriy etishga asoslangan ilmiy yo‘ldan borish;
- aholini oziq-ovqat mahsulotlari bilan ta’minlash uchun oziq-ovqat kompleksini
ustun darajada rivojlantirish;
- qayta ishlash sanoati korxonalari qurilishini jadallashtirish;
168
- qishloqning ijtimoiy hayotini qayta qurish, qishloqni qashshoqlikdan qutqarish,
qishloq xonadonini badavlat qilish yo‘lida ish olib borish zarur edi.
Islom Karimov rahbarligida boshlangan islohotlar tufayli bir-ikki yilda ahvol
asta-sekin o‘nglandi, paxta maydonlari qisqardi (1987 yilda 2 million 108 ming
gektar erga chigit ekilgan bo‘lsa, 1990 yilda 1 million 826 ming gektar erda paxta
etishtirildi). Sug‘oriladigan erlarni paxtadan bo‘shatib olish jamoa va davlat xo‘jaligi
hududlarida tomorqa uchastkalarini kengaytirish va yakka tartibda uy-joy qurish
uchun er ajratib berish kabi katta ijtimoiy masalani qisman hal etish imkonini berdi.
Birinchi Prezidentimiz o‘sha davrdagi jamoa va davlat xo‘jaliklarining xo‘jalik
yuritish mexanizmini qayta qurishni, bir tomondan, rahbarlikning ma’muriy-
buyruqbozlikka asoslangan usullarini bozor munosabatlariga asoslangan iqtisodiy
usullar bilan almashtirib, boshqaruvning butun mexanizmini shaxs va mehnat
jamoasining moddiy manfaatdorligi qoidalari asosida kam sarf-xarajat bilan ko‘proq
mahsulot ishlab chiqarishga erishishga qaratish zarurligini; boshqa tomondan, mavjud
xo‘jaliklarning ichki tuzilishi ijara-kooperativ usuliga, barcha ishlab chiqarish
vositalari va xizmat ko‘rsatish sohalari mustaqil xo‘jalik hisobidan ijara, kooperativ
va aksiyadorlik jamoalariga almashtirilishi zarurligini ko‘rsatib berdi.
O‘zbekiston Birinchi Prezidentining «SHaxsiy tomorqa xo‘jaliklarining egalari
bo‘lmish dehqonlarga moliyaviy yordam berish va ularning uyushmasi moddiy-
texnik bazasini mustahkamlash to‘g‘risida»gi Farmoniga binoan, dehqonlarga,
shaxsiy yordamchi xo‘jalik egalariga moliyaviy yordam tariqasida 1 milliard so‘m
ajratilishi ularning ijtimoiy ahvolini yaxshilashda katta omil bo‘ldi. Qo‘shimcha
ajratilayotgan moliyaviy yordam asosan iqtisodiy jihatdan zaif xo‘jaliklarni qo‘llab-
quvvatlashga, ularning moddiy-texnik bazasini kengaytirish va mustahkamlashga,
mahsulotni qayta ishlaydigan kichik korxonalar qurish, transport vositalari, kichik
mexanizatsiya texnikasi va chorva mollarini sotib olishga sarflandi.
Bugungi O‘zbekiston — yangidan-yangi imkoniyatlarni namoyon etayotgan,
kuchga to‘lib, nufuzi oshib borayotgan mamlakat. Bugungi O‘zbekiston — barcha
qiyinchiliklarni engib, mustaqillik yo‘lidan yorug‘ istiqbol sari dadil qadam
tashlayotgan, xalqaro maydonda obro‘si oshib borayotgan davlat. Bu— xalq bilan
davlat birligidan, omma fikri bilan davlat siyosatining mushtarakligidan, Islom
Karimov siyosiy yo‘lining naqadar xalqchilligidan dalolat beradi.
Darhaqiqat, Islom Karimov siyosiy, tashkiliy, g‘oyaviy, ma’muriy va boshqa
jihatlardan juda mustahkamlangan, yangicha yashashni mutlaqo istamaydigan tuzum
tomirlari chirmashib ketgan bir sharoitda yangicha tafakkur va yangicha yashash
tarafdori bo‘lib maydonga chiqdi. Eskilik bilan tinmay kurashib, yangilikni achchiq
iztirob va mashaqqat bilan ongimizga singdirib keldi. Uning novatorlik kuchi
mamlakatni bir tuzumdan ikkinchi bir tuzumga o‘ta hushyorlik, donolik bilan olib
169
o‘tishida, o‘zi tanlagan yo‘lning to‘g‘riligiga qat’iy ishonch bilan, barcha sohadagi
islohotlarni epchillik va uddaburonlik bilan joriy etishga intilishida namoyon bo‘ldi.
Birinchi Prezidentimiz Islom Karimovning davlatchilik borasidagi faoliyatiga
nazar tashlar ekanmiz, beixtiyor ko‘z o‘ngimizda turli davrlarda faoliyat ko‘rsatgan
siyosat va davlat arboblari gavdalanadi. Xususan, Er yuzining turli mintaqalarida
milliy ozodlik harakatlariga boshchilik qilgan, o‘z Vatanini mustamlakachilik
iskanjasidan ozod etib, milliy davlatchiligiga asos solgan daholar diqqatimizni
tortadi. Darhaqiqat, haqiqiy baho taqqosda beriladi. Tarixiy jarayon, voqea va
hodisalar tahlil etilayotganda, ular bir-biriga qiyoslanganda o‘zining butun salmog‘i
va miqyosi bilan namoyon bo‘ladi. Ana shu jihatdan qaraganda, milliy davlatchilikni
barpo etish borasida O‘zbekistonda amalga oshirilayotgan ishlarni jahonning ko‘plab
mamlakatlari tarixida kechgan olamshumul jarayonlarga qiyoslash mumkin.
Yurtboshimiz Shavkat Mirziyoev “Birinchi Prezidentimiz tomonidan ishlab chiqilgan
taraqqiyotning «o‘zbek modeli»ni amalga oshirish va zamonaviy davlat barpo etish
borasidagi strategik tamoyillarga biz o‘z ishimizda doimo suyanamiz. Bu tamoyillar
O‘zbekistonda bundan buyon ham siyosiy, iqtisodiy va ijtimoiy o‘zgarishlarni
ta’minlashning mustahkam poydevori hisoblanadi”, deya alohida ta’kidlab o‘tdilar.
Islohotlar davrida yangilik bilan eskilik o‘rtasida hamma vaqt keskin kurashlar,
ziddiyatlar va qarama-qarshiliklar bo‘lib o‘tadi. Taassufki, hayotda ko‘pincha
yangilikdan ko‘ra eskilik, yaxshilikdan ko‘ra yomonlik, ezgulikdan ko‘ra yovuzlik
yashovchan bo‘ladi. Ana shu hayotiy falsafadan kelib chiqib aytish mumkinki,
turmush tarziga aylangan va kundalik hayot qobig‘ida o‘ralib qolgan
dunyoqarashlarni o‘zgartirish oson ish emas. Bu vaqt talab etadigan hodisa. Ayni
paytda, u siyosiy arbobdan nihoyatda kuchli iroda, mustahkam asab, sabot va matonat
talab etadi. Bu intihosiz iztiroblar, o‘z hayotining har bir daqiqasini e’tiqod va g‘oya
uchun qurbon qilishdek fidoyilik hamda oliy darajadagi shaxsiy fazilat ko‘rigidir.
Jamiyat va odamlar hayotida yuz beradigan ana shunday tub burilishlar paytida Bosh
islohotchi murakkab ma’naviy-ruhiy kechinmalar qurshovida qoladi. Islom Karimov
esa islohotlar samaralarini bevosita yangilik bilan eskilik o‘rtasidagi jarlikdan
jamiyatni bexatar olib o‘tish, ya’ni eng avvalo, bosqichma-bosqich odamlar ongi va
dunyoqarashida burilish yasash, shu asosda yangicha yashash afzalliklarini ko‘rsatish
yo‘lini tutdi.
XX asr 80-yillari oxirlariga kelib jahon va sobiq Ittifoqdagi o’zgarishlar,
hamda yuzaga kelgan vaziyat O’zbek xalqining mustaqillik uchun bo’lgan kurashini
tezlashtirib yubordi. Mana shunday jarayonda O’zbek xalqiga munosib yo’lboshchi
zarur edi. Tarix taqozosi bilan elim deb yashovchi Islom Karimovdek jasoratli inson
1989 yil 23 iyunda O‘zbekiston ga rahbarlikka keldi. O‘zbekiston ning yangi
hukumati Markaz bilan bo’ladigan munosabatlarni o’gartirmay turib, ijobiy
siljishlarga erishib bo’lmasligini va buning uchun respublikaning to’liq mustaqilligini
170
ta'minlash zarurligini tushunib yetdi. Uning tashabbusi bilan O‘zbekiston hukumati
tomonidan 1989 yil 15 avgustda “kolxozchilar, sovxoz ishchilari, fuqarolar, shaxsiy
tomorqa xo’jaliklari va individual uy-joy qurilishini yanada rivojlantirish to’g„risida”
maxsus qaror qabul qilindi. Garchi, bu g„oya Ittifoq rahbarlariga yoqmagan bo’lsa
ham, I.A.Karimov o‘zfikridan qaytmay, uni jasorat bilan amalga oshira bordi.
Natijada o’sha yilning 4 oyida aholi qo’shimcha 90,7 ming gektar yer olishdi.
O‘zbekiston ning mustaqilligi yo’lidagi yana bir muhim qadam O‘zbekiston SSR
Oliy Kengashning XII chaqiriq ikkinchi sessiyasida (1990 y. 20 iyun) qabul qilingan
O‘zbekiston Respublikasi “Mustaqillik Deklaratsiyasi”dir. Deklaratsiya 12
moddadan iborat bo’ib, uning 1-moddasida “O‘zbekiston SSR ning demokratik
davlat mustaqilligi respublikaning o‘z hududida barcha tarkibiy qismlarini
belgilashda tashqi munosabatlardagi tanho hokimligidir”,-deb, yozib qo’yilgan.
Sessiya qabul qilgan bu “Mustaqillik Deklaratsiyasi” xalqimiz tomonidan katta
mamnuniyat bilan kutib olindi. Shu kundan boshlab respublikada O‘zbekiston ning
iqtisodiy va siyosiy hayotiga doir masalalar mustaqil tarzda hal qilina bordi.
Bunga Markazning respubikalarning o‘z– o’zini ta'minlash to’g„risidagi
qarorlari ham asos bo’lib xizmat qildi. Shu bilan birga Markaz rahbarlari:
namoyishlar o’tkazish, mitinglar tashkil qilish, hatto g„ayri konstitutsion yo’llar bilan
davlat to’ntarishi o’tkazish bo’lsada, oldingi buyruqbozlik tizimini mustahkamlashga
harakat qildilar. 1991 yil 19 avgustga kelib, butun jahonni hayajonga solgan
Moskvada davlat to’ntarilishiga urinish bo’ldi. To’ntarish tarafdorlarining asl
maqsadlari Ittifoqda yashovchi barcha xalqlarning mustaqillikka erishuviga yo’l
qo’ymaslik, hamda mamlakatdagi parokandalikdan foydalanib qolish edi. Lekin,
O‘zbekiston rahbariyati mavjud ijtimoiysiyosiy vaziyatni saqlash, respublika
hududida favqulodda holat joriy etilishiga, Konstitutsiyaga qarshi davlat
to’ntarilishini qo’llab – quvvatlash yo’lidagi ig„vogarona harakatlarga uchmaslik
uchun o’zlarining butun imkoniyatlaridan foydalandilar. O’sha vaqtda O‘zbekiston
Prezidenti Hindiston safarida edi. Safardan qaytib 19 avgust kuni kechqurun
Toshkent shahri faollari bilan uchrashib, qat'iy tarzda O‘zbekiston nuqtai-nazarini
ma'lum qildi. Respublika rahbariyati: “Markazdan, kim bo’lishidan qat'iy nazar,
qonunga xilof ko’rsatmalarni bajarish mumkin emas”,-deb hisobladi. 20 avgustda
O‘zbekiston Prezidenti huzuridagi Vazirlar Mahkamasining Qoraqalpog’iston
Respublikasi, viloyatlar va Toshkent shahri rahbarlari ishtirokida qo’shma majlisi
bo’di. Unda O‘zbekiston ning mustaqillikka erishish yo’li o’zgarmasligi haqida
Bayonot qabul qilindi. I.A.Karimov – O‘zbekiston mustaqilligini asoschisi va
yetakchisi O‘zbekiston mustaqillik tomon yo’l tutar ekan 1989 yilni yoz oylari va
1990 yilning bahorida O‘zbekiston hayotida uning rahbarligida burilish davri bo’ldi.
Xuddi shu paytlarda O’zbek halqining taqdirini hal qiladigan taraqqiyot yo’llari
ishlab chiqildi. Xususan, teng huquqli Mustaqil O‘zbekiston ning inson manfaatini
171
himoya qilish ustivor vazifa deb maqsad qo’ygan demokratik yo’da rivojlanishi bosh
strategik yo’nalish deb belgilandi. Ana shu yo’lning boshida, 1989 yilning iyunidan
O‘zbekiston ning rahbari, 1990 yilning martidan O‘zbekiston Respubikasining
Prezidenti sifatida Islom Abdug„anievich Karimov turdi. Dunyo mamlakatlarida
yangi jamiyat qurishning “O’zbek modeliga” uning asoschisi va yetakchisi Islom
Abdug’nievich Karimovning siyosiy chizmasiga qiziqish ortib bormoqda. Amerika
qo’shma Shtatlarida chiqadigan nufuzli “Novoe russkoe slovo” haftanomasi (qarang:
“Moskovskiye novosti”. 4-son, 1993 yil 10 oktyabr). O‘zbekiston Prezidenti I.
Karimovni Mustaqil davlatlar hamdo’stligining ko’p rahbarlariga namuna qilib
ko’rsatadi va BMT havfsizlik Kengashiga murojaat qilib O‘zbekiston Prezidentining
ijtimoiysiyosiy faoliyatiga e'tibor berishga va uning tajribasi bilan notinch
mamlakatlarning davlat rahbarlarini tanishtirishga chaqiradi. 1996 yili Venada
(Avstriya) “XX asr xalqlari dohiylari” nomida chop etilgan kitoblarning bir jildi
O‘zbekiston Prezidentiga bag„ishlangan. Kitob mualliflari “... Islom Karimov
kommunizmdan keyingi O’rta Osiyo mintaqasidagi eng buyuk davlat arbobidir” , -
deb tan beradi. Islom Karimovning har bir asari, ma'ruza va maqolalari bozor
munosabatlariga asoslangan demokratik jamiyat qurishning g„oyaviy-nazariy
asoslarini, amaliy ishlarining kundalik dasturini tashkil qiladi. Istiqlolning dastlabki
bosqichida nashrdan chiqqan “O‘zbekiston ning o‘zistiqbol va taraqqiyot yo’li”,
“O‘zbekiston – bozor munosabatlariga o’tishning o’ziga xos yo’li” va boshqa bir
qancha asarlari va nutqlarida bayon etilgan O‘zbekiston Respublikasi
mustaqilligining birinchi navbatdagi vazifalari keyinchalik g„oyat muhim ahamiyat
kasb etgan “O‘zbekiston iqtisodiy islohotlarni chuqurlashtirish yo’lida”,
“Demokratik islohotlarni chuqurlashtirish vazifalari” va boshqa asarlarida o‘zrivojini
topdi. O‘zbekiston ning yaqin o’tmishida va XX asrning so’nggi o’n yilida bosib
o’tgan yo’llari, ularning saboqlari, XXI asrda Respublika istiqlolini
mustahkamlashning strategik vazifalarining asosiy yo’nalishlari I.A.Karimovning bir
qancha xorijiy mamlakatlarda bosilib 95 chiqqan “O‘zbekiston XXI asr
bo’sag„asida: xavfsizlikka tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari.”,
“O‘zbekiston XXI asrga intilmoqda.” asarlari va Ikkinchi chaqiriq Oliy Majlisning
birinchi sessiyasidagi (22 yanvar 2000 yil) nutqida bayon etib berildi. Ayniqsa, 2011
yilda nashr qilingan “ O‘zbekiston mustaqillik ostonasida ” deb nomlangan to’plam
ayni o’sha davrlarda mustaqillikka erishuv yo’li qanchalik murakkab kechganligini
yaqqol tasdiqlaydi. O‘zbekiston respublikasining qisqa vaqt ichida ta'lim-tarbiya,
madaniyat va sport sohasida erishgan katta yutuqlarini hisobga olib I.A.Karimovga
YuNeSKO “Oltin medali”, xalqaro Olimpiya komiteti tomonidan “Oltin medal”
topshirilishi, Rossiya federatsiyasi Oliy pedogogika akademiyasiga faxriy a'zo etib
saylanishi bejiz bo’lmasdan I.A. Karimov tomonidan ishlab chiqilgan va
muvoffaqiyatli amalga oshirilayotgan Kadrlar tayyorlash milliy dasturining dunyo
172
miqyosida tan olinganligining belgisidir. Respublika aholisining mutlaq ko’pchiligi
(97,5 foizi) bunday sharoitga bevosita I.A.Karimovning yetakchiligida erishildi deb
hisoblaydi. O’zbek xalqi 2000 yil 9 yanvarda bo’lib o’tgan Prezident saylovida
o’zining Islom Karimovga nisbatan chuqur hurmati va extiromini izhor qildi.
Saylovchilarning 91,9 foizi Islom Karimovga ovoz berib yana bir karra davlat rahbari
etib sayladi. I.A.Karimov yangi davrning jahon miqyosidagi davlat arbobi,
O‘zbekiston xalqining buyuk yo’lboshchisi sifatida mamlakatninggina emas xorijiy
davlatlar va xalqaro tashkilotlarning qator nishonlari va faxriy unvonlari bilan
taqdirlandi. O‘zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi Mustaqil O‘zbekiston
Respublikasining Asosiy qonuni 1992 yil 8 dekabrda O‘zbekiston Respublikasi Oliy
Kengashining XII chaqiriq XI sessiyasida qabul qilindi. Mustaqillik Konstitutsiyasi
muqaddima, olti bo’lim, 26 bob, 128 moddadan iborat bo’ldi. Birinchi bo’limda
Konstitutsiyaning asosiy prinsiplari bayon etilib, unda Davlat suvereniteti, xalq
hokimiyatchiligi, Konstitutsiya va qonunning ustunligi, tashqi siyosatning bosh
yo’nalishlari o‘zifodasini topdi. Asosiy qonunning Ikkinchi bo’limi 35 moddadan
iborat bo’lib, Inson va fuqarolarning asosiy huquqlari, erkinliklari va burchlariga
bag„ishlangan. Bunda, O‘zbekiston Respublikasining barcha fuqarolari bir xil huquq
va erkinliklariga ega ekanligi, O‘zbekistonning butun hududida yagona fuqarolik
o’rnatilganligi, fuqarolarning shaxsiy huquqlari va erkinliklari, vijdon erkinligi va
uning kafolatlanishi yoritilgan. Insonning davlat va jamiyat ishlarini boshqarishga
bevosita hamda o‘zvakillari orqali qatnashishlari, siyosiy partiyalar va harakatlarga
qo’shilish huquqlari taqqoslab ko’rsatilgan. Asosiy qonunda fuqarolarning mulkdor
bo’lishi, mehnat qilish, nafaqa olish, o‘zvaqtida dam olish, malakali tibbiy xizmatdan
foydalanish, bilim olish huquqlariga ega ekanligi aniq qilib bayon etilgan va bu
huquqlari va erkinliklari davlat tomonidan ta'minlanadi deb taqqoslab qo’yilgan.
Barcha fuqarolar Konstitutsiyada belgilab qo’yilgan burchlarni chunonchi,
qonunlarga rioya qilish, xalqimizning tarixiy, ma'naviy meroslarini avaylab saqlash,
atrof tabiiy muhitni asrash, soliqlar va mahalliy yig„imlarni o‘zvaqtida to’lash,
Vatanni himoya qilish kabi burchlari majburiy ekanligi ta'kidlangan. 2010 yilga kelib
O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasiga: -O‘zbekiston Respublikasi Bosh vaziri
nomzodi O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining Qonunchilik palatasiga
saylovlarda eng ko’p deputatlik o’rnini olgan siyosiy partiya yoki teng miqdordagi
deputatlik o’rinlarini qo’lga kiritgan bir necha siyosiy partiyalar tomonidan taklif
etiladi. -O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti taqdim etilgan Bosh vazir lavozimiga
nomzodni ko’rib chiqqanidan keyin o’n kun muddat ichida uni O‘zbekiston
Respublikasi Oliy Majlisi palatalarining ko’rib chiqishi va tasdiqlashi uchun taklif
etadi. 96 -Bosh vazir nomzodi uning uchun tegishlicha O‘zbekiston Respublikasi
Oliy Majlisi Qonunchilik palatasi deputatlari va Senati a'zolari umumiy sonining
yarmidan ko’pi tomonidan ovoz berilgan taqdirda tasdiqlangan hisoblanadi.
173
O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining a'zolari Bosh vazir
taqdimiga binoan O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti tomonidan tasdiqlanadi. -
O‘zbekiston Respublikasi Bosh vaziri va O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi
Qonunchilik palatasi o’rtasida ziddiyatlar doimiy tus olgan holda Qonunchilik
palatasi deputatlari umumiy sonining kamida uchdan bir qismi tomonidan
O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti nomiga rasman kiritilgan taklif bo’yicha
O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi palatalarining qo’shma majlisi muhokamasiga
Bosh vazirga nisbatan ishonchsizlik votumi bildirish haqidagi masala kiritiladi. Bosh
vazirga nisbatan ishonchsizlik votumi tegishlicha O‘zbekiston Respublikasi Oliy
Majlisi Qonunchilik palatasi deputatlari va Senati a'zolari umumiy sonining kamida
uchdan ikki qismi ovoz bergan taqdirda qabul qilingan hisoblanadi.
Qaltis vaziyatda 1991-yil 19-avgustda O‘zbekiston Prezidenti
A. Karimov
Hindistonga qilgan rasmiy tashrifdan qaytib keldi va Toshkent shahri faollari bilan
uchrashuv o‘tkazdi. Uchrashuvda Prezident O‘zbekistonning nuqtayi nazarini
bildirib, respublikamizda favqulodda holat joriy etishga hojat yo‘qligi, O‘zbekistonda
vaziyat barqarorligi, qonunga xilof ko‘rsatmalar bajarilmasligini qat’iy ta’- kidladi.
1991-yil 20-avgust kuni Toshkentda O‘zbekiston SSR Oliy Kengashi Rayosati
va O‘zbekiston Prezidenti huzuridagi Vazirlar Mahka- masining Qoraqalpog‘iston,
viloyatlar va Toshkent shahar rahbarlari ishtirokidagi qo‘shma majlisi bo‘lib o‘tdi.
Majlis mamlakatda vujud- ga kelgan vaziyatni muhokoma qilib, Bayonot qabul qildi.
Bayonotda O‘zbekiston Respublikasining tinch vaqtda kuch, avvalo, harbiy kuch
ishlatishga qarshi ekanligi ta’kidlandi. Unda tinchlik, osoyishtalikni saqlash va
mustahkamlash, har qanday ig‘vogarona harakatlarning oldini olish, hamma joyda
qattiq intizom va tartibni saqlash, mish- mishlar va ehtiroslarga berilmaslik vazifalari
ilgari surildi. Bayonot- da O‘zbekiston «Davlat mustaqilligi to‘g‘risidagi
Deklaratsiya» qoi- dalarini og‘ishmay va izchil amalga oshirish yo‘lidan boraveradi,
deb ko‘rsatildi.
1991-yil 21-avgustda O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti o‘z farmoni bilan
O‘zbekiston hududida hokimiyat va boshqaruv ido- ralari, korxonalar, tashkilotlar
hamda muassasalarning qabul qilgan barcha qarorlari va ularning ijrosi SSSR va
O‘zbekiston SSR Konstitutsiyalariga hamda qonunlariga, O‘zbekiston Respublika- si
Prezidenti farmonlariga va Vazirlar Mahkamasining qarorlariga so‘zsiz mos kelishi
kerak, deb belgilab qo‘ydi. Farmonda SSSR- da Favqulodda Holat Davlat
Qo‘mitasining SSSR Konstitutsiya- si hamda qonunlariga, O‘zbekiston SSR
Konstitutsiyasi hamda qonunlariga zid keladigan farmonlari va qarorlari haqiqiy
emas, deb belgilab qo‘yildi.
Do'stlaringiz bilan baham: |