29
2.3. Globallashuv va lokallashuvning o‘zaro ta’siri
Mamlaktning nafaqat iqtisodiy, shuningdek, siyosiy ahvoliga ham jiddiy
xavf tug‘diruvchi tahdidlardan bir tashqi qarz muammosidir. Tashqi qarzning
yuqori darajadaligining o‘ziyoq tashqi siyosat yuritishni shubha ostiga qo‘yadi.
Mamlakat qarz bergan yirik kreditor mamlaktlarga qaram bo‘lib qoladi. Tashqi
qarzlarni to‘lash uchun mamlakt qarzlardan kreditlarni belgilangan muddatlarda
to‘lashni kafolatlaydigan ishlab chiqarish loyihalarini moliyalashtirishda
foydalanishi hamda yangi ob’ektlarni ishlab chiqarilgan mahsulotlar eksportini
kengaytirish mumkin.
Yuqoridagilardan ko‘rinib turibdiki, globallashuv sharoitida milliy
iqtisodiyot xavfsizligini ta’minlash naqadar muhim ahamiyatga ega ekanligi,
qolaversa, tovar va xizmatlar reklamasining mazmuni, yo‘nalishi, targ‘ib qilish
usul va uslublari jamiyatdagi umue’tirof etilgan me’yorlarga javob berishga
qaratilgan qoidalarni ishlab chiqish va ular bo‘yicha nazorat tizimini
takomillashtirish zarur.
XX asrning so`nggi choragida jahon miqyosida yangi dunyoviy tartibning
qaror topishi, avvalo, turli mamlakatlar iqtisodiyotining integratsiyalashuvi
“geoiqtisodiyot»ning shakllanishi bilan uzviy bog`liqdir.
Bu jarayonning quyidagi belgilovchi omillarini ajratib ko`rsatish mumkin:
“sovuq urush”da g`olib chiqqan davlatlarning harbiy qudratining kuchayishi;
SHimoliy Amerika, G`arbiy Yevropa va SHarqiy Osiyoda iqtisodiyotning jadal
o`sishi; Transmilliy korporatsiyalar va nodavlat tashkilotlar mavqei va ta`sirining
oshishi rivojlangan va “Uchinchi dunyo” mamlakatlar o`rtasidagi ziddiyatlarning
keskinlashuvi; rivojlangan davlatlarning rivojlanayotgan davlatlar tabiiy
boyliklarini egallash, ishchi kuchi va intellek-tual zaxiralarini jalb etish va
hokazo.
30
Rivojlangan mamlakatlar uchinchi dunyo ega bo‘lgan mineral xom ashyo,
yoqilg‘i-energetika resurslariga ehtiyoj sezmoqda. CHunki ularning zahirasi
tugab bormoqda. Tabiiy xom ashyo resurslarining, ayniqsa, gaz va neftning
cheklanganligi yaqin ellik yilda xalqaro munosabatlar rivojlanishining bosh omili
hisobladi. Ushbu zahiralarni qo‘lga kiritishga intilish asosida mojarolar avj oladi,
kuchlar konfiguratsiyasi (kuchlar joylashuvi) o‘zgaradi. Muqobil energiya
manbalarini birinchi bo‘lib topgan mamlakat nafaqat milliy iqtisodiyotini
rivojlanitirish, balki geosiyosiy koordinatalarning yangi tizimini shakllantirish
uchun ham barcha sharoitlarga ega bo‘ladi.
Uchinchi mingyillik oralig‘ida xalqaro munosabatlar tizimi, G‘arb
adabiyotida aytilayotganidek, xalqaro tizim (International System) o‘z
rivojlanishining sifat jihatdan yangi fazasiga kirdi. Uning hozirgi dunyoga
ta’sirini inqilobiy deb tavsiflash mumkin. 1945-1990-yillarda mavjud bo‘lgan
«sovuq urush» davridagi xalqaro tizim yoki YAlta-Potsdam tizimi nom-
nishonsiz ketdi. YAlta-Potsdam tartibi o‘rniga kelgan yangi xalqaro tizim tub
o‘zgarishlarning girdobli jarayonini boshidan kechirmoqda. 1980-yillar oxiri-
1990-yillar boshi davomida SHarq va G‘arb o‘rtasidagi qarama-qarshilikning
tugashi, sotsialistik lagerning qulashi, SSSRning tarqab ketishi, Evrosiyo
qit’asida o‘nlab yangi mustaqil davlatlarning paydo bo‘lishi singari butunjahon-
tarixiy ahamiyatga molik voqealar sodir bo‘ldi. Xalqaro tizim “aktyorlari”ning
miqdor va sifati, ular munosabatlarining modeli va o‘zini tutish qoidalari bir
necha yil ichida o‘nlab yillar davom etgan «sovuq urush» davridan ko‘ra ancha
chuqur o‘zgarishlarni boshidan kechirdi. Dunyo tartiblilikdan ko‘ra tartibsizlik,
mojarolarni tartibga solish strategiyasidan ko‘ra mojarolar bilan xarakterlanadi
(tavsiflanadi).
Shunday qilib, hozirgi xalqaro tizim endilikda tamomila yangi xarakter
belgilariga ega:
31
1. Milliy davlatlar avvalgidek uning bosh aktyori hisoblanadi, bu o‘rinda
gap integratsiya darajasiga qaramasdan, ixtiyoriylik sharti bilan davlatning turli
davlatlararo mintaqaviy, mintaqalararo va global tashkilotlarda ishtiroki haqida
bormoqda. Siyosiy hokimiyat hududiy mustaqillik (suverenitet) tamoyili asosida
xalqaro huquqning boshlang‘ich sub’ektlari bo‘lib qolayotgan alohida davlatlar
ixtiyorida saqlanadi. Biroq ko‘payib borayotgan global muammolarni hal
qilishda ularning kuchi kamayadi. Yevropa va Osiyoning ulkan kengliklarida
«real sotsializm» g‘oyasi va amaliyotining barbod bo‘lishi shunga olib keldiki,
kommunistik utopiya (xayolot) o‘rnini davlat-millatni yaratish konsepsiyasi
egalladi. Millat, milliy qurilish g‘oyasi qirq yoki etmish yil davomida totalitarizm
zulmi ostida qolgan jamiyatlar uchun tenglashtirish ob’ekti bo‘lib xizmat qiladi.
Millatchilik bu jamiyatlarda konstruktiv (asosiy) kuch rolini o‘ynaydi.
2. Xalqaro xukumatlararo tashkilotlar (XHT) kabi xalqaro nohukumat
tashkilotlar (XNT) sonining ham o‘sib borishi xalqaro tashkilotlar siyosiy,
iqtisodiy va sotsial sohalarda davlatlarning o‘zaro bog‘liq XT manfaatlarining
ortishi tufayli zarur bo‘lgan xalqaro tizimni boshqarishning alohida shaklini
yaratadi. XT transchegaraviy, siyosiy jarayonning instutitsional doirasini
shakllantiradi, unda ko‘p sonli davlat va hamjamiyatlardan davlat yoki nodavlat
aktyorlar ishtirok etishadi. XHT ikkilamchi va yasama bo‘lsa ham, chunki ular
xalqaro huquqning birlamchi sub’ektlari — davlatlar tomonidan tuzilgan, xalqaro
huquqning sub’ektlari hisoblanadi. XNT esa xalqaro xususiy huquq institutidir.
Umuman, XNT siyosiy sohada davlat butkul va to‘lig‘icha o‘ziga ololmaydigan
boshqaruvning ma’lum funksiyasini o‘z zimmasiga oladi.
3. Xalqaro tizimdagi qarama-qarshilik (ziddiyat) globallashuv bilan bir
vaqtning o‘zida kechgan nomarkazlashtirish, mintaqalashtirish va ko‘pqutblilik
jarayonlarida namoyon bo‘ladi. Sharq va G‘arb ziddiyati konfiguratsiyasi uning
bipolyarliligi bilan birga endi xalqaro tizim uchun struktur belgilovchi bo‘lmay
qoldi. Kuchlarning yangi mintaqaviy markazlari tashkil topdi. Eng muhim
32
mintaqaviy davlatlar sifatida Yaponiya va Germaniya, shuningdek, Xitoy va
Braziliyaning ko‘tarilishida ko‘pqutblilik namoyon bo‘lmoqda. Mintaqaviy
guruhlar va xalqaro tashkilotlar (Rossiya, Yevropa Ittifoqi, NAFTA Islom
Konferensiyasi tashkiloti, ASEAN va sh.k. bilan birgalikda «katta ettilik»)
xalqaro tizimda davlatlar bilan birga etakchi aktyorlarga aylanmoqda.
4. Xalqaro tizimda qarama-qarshilik markazining Sharq-G‘arb nisbatidan
SHimol-Janub o‘qiga ko‘chib o‘tishi, sodda qilib aytganda, boy SHimol bilan,
kambag‘al Janub o‘rtasidagi mojaro (ixtilof) industrial va rivojlanayotgan
mamlakatlar rivojining mutlaqo turlicha siyosiy, iqtisodiy va madaniy
imkoniyatlariga asoslanadi. «77 lar guruhi»ga birlashgan, o‘zida 120 dan ortiq
davlatni qamragan rivojlanayotgan mamlakatlar katta guruhi ichida tabaqalanish
jarayoni yuz bermoqda. Unda OPEKga tegishli, son jihatdan uncha ko‘p
bo‘lmagan bir necha boy (badavlat) va rivojlanayotgan mamlakatlar hamda
«yangi industrial mamlakatlar» ajralmoqda. Ikkinchi tomondan, rivojlangan va
rivojlanayotgan, boy va kambag‘al mamlakatlar o‘rtasidagi farq kengayib
bormoqda.
«Sovuq urush» tugagandan so‘ng SHimol-Janub o‘qidagi keskinlikning
kuchayishiga ko‘p jihatdan sivilizatsion omillar sabab bo‘ldi.
5. Sharq va G‘arb mojarosining tugashi «kuch» tushunchasining mazmun
va o‘lchamida dramatik burilish yasadi. Kuchning mumtoz belgilari (davlat
hududi o‘lchamlari, aholi soni, geopolitik holati, qurolli kuchlari soni va sh.k.) va
davlatning hududiy mustaqilligi ko‘p jihatdan endi o‘z ahamiyatini yo‘qotdi.
G‘arb siyosiy tafakkuri ilmiy muomalaga «sezilarli kuch» va «sezilmas kuch»
tushunchalarini olib kirdi. «Sezilarli kuch» kategoriyasi o‘z ichiga yuqorida qayd
etilgan an’anaviy kuch belgilarini oladi. «Sezilmas kuch» kategoriyasi ilmiy-
texnologik baza, iqtisodiyotning sanoat va moliyaviy quvvati, valyuta, inson
boyligi (kapitali), ijtimoiy xavfsizlik kafolati, davlatning siyosiy va ijtimoiy
tuzilishini himoya qilishda aholining safarbarlik layoqati singari go‘yoki bir
33
qarashda ko‘rib va sezib bo‘lmaydigan davlat qudratining belgilaridan iborat.
Kuchning ushbu yangi o‘lchamlari davlatning o‘rni, maqomi va qudratini
aniqlashda yanada katta ahamiyat kasb etmoqda.
6) Dunyo tizimi «turlarning ayni bir paytda bo‘lishi» («baravar yuz
berishi») bilan, ya’ni tarixiy davr va ijtimoiy makon kabi fundamental
tushunchalarning ayni bir paytda mavjud bo‘lishi va bir-birining ustiga qo‘yilishi
bilan duch kelmoqda. «Jahon o‘tish jamiyati»ning hali etarlicha aniqlanmagan va
pishib etilmagan sharoitida, bir tomondan, davlatlararo mojarolarning
mintaqaviylashuvi va markazdan uzoqlashuvi, ikkinchi tomondan, davlatlararo
harbiy va davlat ichkarisidagi ijtimoiy-siyosiy mojarolarning o‘zaro qo‘shilib
ketishi yuz bermoqda. Iqtisodiy hamkorlik va rivojlanish Tashkilotiga birlashgan
evroatlantika makonining sanoati rivoj topgan mamlakatlarida Sharq va G‘arb
mojarosining bartaraf etilishi natijasida tinchlik barqaror va xavfsiz bo‘lgan bir
vaqtda dunyoning boshqa mintaqalarida beqarorlik va ko‘tarilishlar keskin ortdi.
Xalqaro munosabatlarda globallashuv jarayonlarining yonma-yon borishi va
mahalliy hamjamiyatlarning saqlanishi, o‘zaro qo‘shilib ketishi va tabaqalanish,
qismlarga ajralish (fragmentizatsiya) va markazdan uzoqlashish, yaqinlashish va
begonalashish, mustaqillik va o‘zaro bog‘liqlik xalqaro tizim uchun xarakterlidir.
Hozirgi xalqaro munosabatlar tizimining asosiy tendensiyasi uning
baynalmilallashuvidir. Zamonaviy baynalmilallashuv nafaqat xalqaro aloqa va
almashinuvlarning turli-tumanligi hamda hajmlarning kengayishida, faoliyatning
yangi sohalariga tarqalishida aks etadi, balki xalqaro hamkorlikning (ittifoqlar,
bitimlar, tashkilotlarning) mustaqil, barqaror, mavjud va davlatdan avtonom
(muxtor) ravishda harakat qiluvchi shakllarini ham tug‘diradi. Faoliyatning
maqsadi, soha va yo‘nalishlari shakllanmoqda, faqat xalqaro hamkorlik
bo‘lgandagina ular amalga oshishi mumkin; iqtisodiy etakchi mamlakatlarning
farovonligi va rivoj topishi tashqi bozor va aloqalarga bog‘liq.
Baynalmilallashtirish vositalari, uning harakatlanuvchi kuchlari o‘zgarmoqda:
34
hozirgi paytda u asosan iqtisodiy va ilmiy texnik omillar ta’siri ostida
rivojlanmoqda. Ishlab chiqaruvchi kuchlar, iqtisodiy aloqalar, texnologiyalar, ilm
va texnika rivojlanishi bilan baynalmilallashuv jarayonlari kuchli va ahamiyatli
bo‘lgan joyda sohalar o‘zgarmoqda.
Yirik siyosiy jarayonlarga olingan natijalar bo‘yicha jiddiy, barqaror va
ishonchli ta’sir ko‘rsatish, ularni samarali boshqarish maqsadida — qo‘shilish
zarur. Xalqaro barqarorlik yo‘naltirilgan va kutilayotgan o‘zgarishlarning
bashorat qilingan jarayoni sifatida faqat shunday o‘zgarishlarning ishtirokchilari
uchungina mumkin bo‘ladi. Xalqaro hayot va uning muhim jarayonlaridan o‘zni
chetga tortish jahon iqtisodiyoti, siyosati va taraqqiyotida mamlakatning o‘rni,
roli va mavqeini yo‘qotish evazigagina mumkin bo‘ladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |