Ўсимликлар морфологияси ва

ҳужайрали сувўтлар ҳамда замбуруғлар ривожланган.
Ҳозирги замон кўп хужайрали сувўтлар агар кўпайиш
органларини ҳисобга олмасак, икки-уч ҳужайрадан таш­
кил топган. Фақатгина мураккаб тузилишга эга бўлган
денгиз сувларида ўсадиган қизил ва қўнғир сувўтларда
хужайраларнинг сони ўнтагача бўлади.
Ўсимлик ҳужайрасининг дифференцияланиши уларни
тўхтовсиз ўсишига сабабчи бўлади. Ўсимликлар ҳайвон-
лардан фарқли ўлароқ, оралаб бўлса ҳам умр бўйи ўсиб,
янги ҳу^айралар ҳосил қилиб туради.
Ўсимликларнинг умр бўйи уларда бўлиниш йўли би ­
лан янги ҳужайралар пайдо қилиб ўсиши 
ҳ о с и л қилувчи
тўқималарга боғлиқ.
Сувўтларда ҳосил қилувчи ҳужайра талломининг учида
жойлашган бўлиб, унга апикал ўсиш (лот. a p e x — чўққи)
деб аталади. Апикал ўсишни диктиота ва сфацеларна (4-
расм) сувўтларида учратиш мумкин. Ҳар бир шохчанинг
учида битгадан учки ҳужайра бўлиб, унинг бўлинишидан
бошқа шохча ҳужайралари ҳосил бўлади. Баъзан талломи­
нинг ўсиши бўғин оралиғидан ҳам бўлади. Бундай ўсишга

---

4
-расм.
Сувўтларда апикал (учки қисмидан) ўсиш: 
1 —
диктиотапинг 
умумий куриниши; 
2 —
учки ўсиш ҳужайрасининг дихотомик 
бўлиниши; 
3 —
сфацеларна; 4 — учки хужайранинг бўлиниши; 5 — 
теломнинг бўғин оралиғидан ўсиши
ин терк ал яр ўсиш
дейилади. Интеркаляр ўсиш қўнғир сув-
ўтлари (ламинария)да ва ғалладош ўсимликларда учрайди.
2-§. Ў С И М Л И К О РГАН ЛА Р И Н И Н Г ҲОСИЛ Б Ў Л И Ш И
Юксак ўсимликларнинг морфологик эволюциясини
яратишда дастлабки қуруқлик ўсимликлари — Ер геоло­