Oila pedagogikasi

safda turishib ishlaydilar. Uy-chi? Ha, endi uy-ro‘zg‘or
ishlari uncha muhim hisoblanmay qoldi. Har kim o‘zicha bir
ish qilganday boiadi, 
onalar va buvilar tajribalariga
tayaniladi. Bu — noo‘rindir.
HIKOYAT
«Bir kuni Abdurahmon ibn Avf, mo‘minlar xalifasi hazrat
Umarshayx ziyoratiga keldi. Salom berib kutib turdi. Xalifa
hazrat Umar yonib tuigan shamni o‘chirib, boshqasini yoqdi.
Bu ahvol mehmon diqqatini tortdi. U hazrat Umarga:
- Ey, amiral-mo‘minin! Oldingizda sham yonib turardi. Uni
o‘chirib, boshqa shamni yoqdingiz. Buning bir hikmati bordir? —
dedi. Amiral-mo‘minin hazrat Umar tabassum bilan:
- Yo, Abdurahmon! O'chirganim davlatning shamidir.
Yoqqanim esa o'zimning shaxsiy shamim. 0 ‘z pulimga
olganman. Davlat ishlarini qilganda davlatning shamini
yoqaman. Hozir sen bilan suhbat qurib o‘tiiganimda davlat
shamini yoqish xatolik bo‘ldi, shuning uchun o‘z shamimni
yoqdim — d e d i...».
Ko'pchilik oilalaming pala-partish ro‘zg‘or yuritishining
sababi shundaki, ular o‘z mablag‘larini «sanamay sakkiz»
deb, behuda sarfni ko‘paytirib yuboradilar. Bu, o‘z nav-
batida, oylik va boshqa daromadlaming oiladagi chiqimlarga
yetmay qolishiga olib keladi. Bu holni aniqlab olish oson:
101

---

chunonchi, ba’zilar oylikni olasolib, daromadlarini daromad-
lariga munosiblashtirib, olmasdan, narsalar xarid qi-lishga
oshiqadilar, bular o ‘ziga keraksiz, bo‘lsa-da: «Olinib qoladi-
ku, bir kuni asqotadi-da», deyishadi. Sirasini aytganda
oilaning moddiy farovonligi daromadning darajasi bilangina
emas, balki xo‘jalikni qanchalik uquv bilan yuritish orqali