Forobiyning
bu fikrlaridan ko’rinadiki, raxbar shaxsi birinchi
navbatda o’zini yomon odatlardan ozod qila olishi, boshliqlarni yaxshi ishlarga
ruxlantira olishi kerak ekan. Bu fikrlarning bugungi kunimiz uchun xam axamiyati
pasaymaganligini kuzatish mumkin. O’rta Osiyoning buyuk donishmandlaridan biri
bo’lmish
Abu Rayxon Beruniy
xam boshqaruv va boshqaruvchi shaxsi xususida
o’zining bir qator fikr-muloxazalarini bayon etgan. U xar bir kishiga baxo berish
uchun, uning qilgan ishini kuzatish mumkinligini ta’kidlaydi: «Xar bir odamning
baxosi o’z ishini ajoyib bajarishidadir». Beruniy
o’zining «Xindiston» asarida ushbu
g’oyani ilgari surgan.
Abu Nasr Forobiy
so’radi: «Tabiati jixatidan boshqarish va
siyosat ishlariga qiziquvchi, boshliq bo’lishga fazilat va kuchi bilan xaqli, fikr va
maqsadda sabotli, davlatni o’zidan keyingilarga qoldirib, ularning o’z ota-
bobolariga qarshi bo’lmasliklarini maqsad qilib olgan kishi tomonidan berilgan xar
bir buyruq, buyurilgan kishi oldida turgan tog’lar singari maxkam bo’lib, u buyruqqa
kun vaqtlar va uzoq zamonlar o’tsada, keyingilar xam bo’ysunadilar». Uning
fikricha, tabiatan boshqarishga moyil bo’lgan xokim o’z fikri va qarashlarida qat’iy
bo’lishi, o’z ishlarini amalga oshirishda donishmandlar tomonidan bildirilgan ilg’or
muloxazalarga bo’ysunishi lozim. Odil xokimning asosiy vazifasi oliy va past
tabaqalar, kuchlilar va kuchsizlar orasida tenglik va adolat o’rnatishdan iboratdir.
Xokimning muxim vazifalaridan yana biri fan taraqqiyotiga, olimlarga
g’amxo’rlik qilishdir. Demak, Beruniy
o’z insonparvarlik g’oyalari bilan boshqaruv
va raxbarlik psixologiyasi ta’limotlari rivojiga o’z xissasini qo’sha oldi. U insonlar
orasida o’zaro tushunish, tenglik va boshqaruvda adolatni himoya qilib chiqdiki, bu
fikrlar xamisha xam qadrlidir. XI asrning yirik allomalaridan Yusuf Xos Xojib
o’zining «Qutadg’u bilig», ya’ni «Saodatga boshlovchi bilim» asarida boshqaruvchi
shaxsi, ya’ni podshox xalq bilan birga va adolatli bo’lishi lozimligi g’oyasi ilgari
suriladi. Uning o’git va nasixatlari xokimlarga qaratilgan bo’lib, boshqaruvchi
raxbar
tevaragida
tabiatan
yaxshi
niyatli,
yuksak
axloq
soxibi
bo’lgan kishilar bo’lgandagina, u to’g’ri ishpar qilishi, to’g’ri farmonlar chiqarishi
mumkin, shundagina mamlakat farovonbo’lib ravnaq topadi.
Yusuf Xos Xojibning
fikricha: «Kishi qanchalik yuqori martabaga erishmasin,
u baribir kamtar bo’lib qolishi lozim». Buyuk sarkarda, soxibqiron Amir Temur
xam
katta bir saltanatning asoschisi, raxbari sifatida boshqarish va raxbarlik masalalariga
oid kuchli tamoyillarni yaratgan. Uning tuzuklari o’z davrining ijtimoiy vokeyligiga
xos bo’lgan stratometrik tuzilma xamdir. U o’z tuzuklarida 12 ta ijtimoiy tabaqani
farqlab beradi: (1) sayidlar, ulamo, mashoyix, fozil odamlar; (2) ishbilarmon,
donishmand odamlar; (3) xudojo’y, tarki dunyo qilgan kishilar; (4) amirlar,
mingboshilar; (5) sipox va raiyat; (6) maxsus ishonchli kishilar; (7) vazirlar,
sarkotiblar; (8) xokimlar, tabiblar; (9) tavsir va xadis olimlari; (10) axdi xunar va
san’atyilar; (11) so’fiylar; (12) savdogar va sayyoxlar. Amir Temur
fikricha, bu toifa
kishilarning taqdirini podshox, xazina va askarlar xal qiladi. Ko’rinib turibdiki, bu
turlanish asosini tabaqaning ijtimoiy voqelikka nisbatan bo’lgan munosabatlari va
xulq-atvorlari tashkil etadi.
Ijtimoiy xayotni boshqarishda bunday ijtimoiy-psixologik yondashuv Amir
Temur
uchun o’z davrida katta bir saltanatga asos solish imkoyini bergan edi. Davlat
arbobi bo’lgan, klassik namoyonda
Alisher Navoiy
ning «Saddi Iskandariy»
dostonida jamiyatni adolat bilan boshqarish uchun shaxsda mavjud bo’lishi lozim
bo’lgan sifatlar majmui
Iskandar
obrazi orqali bayon etilgan: «Dili, niyati
pok, xayr va saxovatli, kamtarin va muloyim shaxs, dono podshox va dunyo sirlarini
bilishga qiziquvchi aql-zakovat egasi raxbar bo’lishi kerak. Podshox bo’lishda
manman, o’zini boshqalardan ustun qo’yish, o’zgalarni pisand qilmaslik, avom xalq
bilan birga bo’lolmaslik xislatlari nuqsondir».
Yuqorida keltirilgan adabiyotlar taxlilidan ko’rinadiki, bizning xududimizda
yashab ijod etgan mutafakkirlar, davlat arboblari, namoyondalar asarlari va
qarashlari boshqarish, raxbarlik muammolariga bag’ishlangan bo’lib, ularda
ijtimoiy voqelikka nisbatan ijtimoiy-psixologik yondashish, insonparvarlik
g’oyalari ustuvor etib olingandir.
Har bir fanning aloxida o’rganish metodlari bo’lganidek boshqaruv
psixologiyasining ham o’z metodlari va ularni qo’llash vositalari mavjud.
Boshqaruv psixologiyasida qo’llaniladigan metodlar psixologiya va sotsial
psixologiya fanlarida qo’llaniladigan metodlarga yaqin, lekin fanning
predmetidagi o’ziga xoslikni hisobga olgan xolda ularni ishlatish yo’llari va
ma’lumotlari ilmiy jixatdan taxlil qilinadi. Boshqaruv psixologiyasining
metodlari quyidagilardan iborat.
1.Kuzatish metodi.
2.So’rov metodi.
3.Kontent – analiz.
4.Ijtimoiy psixologik testlar.
5.Xujjatlarni tahlil qilish metodi. Biografik metod
6.Menejer bilan individual suhbat metodi.
7.Intervyu: standart, nostandart.
8.Menejer hisoboti metodi: monologik va dialogik.
Kuzatish metodi yordamida aniq ishlab chiqilgan reja asosida kuzatuvchini
qiziqtirgan u yoki bu ijtimoiy hulq- atvor shakllari qayd etiladi. Kuzatish metodi
qo’llanilganda tadqiqotchi bir qancha qoidalarga rioya qilishi kerak.
1.Kuzatish maqsadi aniq bo’lishi va ilmiy maqsadlarga mos kelishi lozim.
2.Kuzatish shaklini tanlash va kuzatish natijalarini qayd etish usullarini ishlab
chiqish.
3.Ma’lum reja va sxema asosida muttasil kuzatuv olib borish.
4.Olingan natijalarning asosligi va ishonchliligini boshqa uslublar yordamida
tekshirib ko’rish.
Ijtimoiy psixologiyada qo’llaniladigan kuzatish metodining 3 shakli mavjud.
A.Tashqi kuzatish – ko’zatiluvchilar faoliyatiga aralashmagan xolda ularning
hulq – atvorini qayd qilish natijasida ma’lumot to’plashga asoslanadi. Bunday yo’l
bilan ilmiy faktlarni isbot qilish qiyin,shuning uchun ham bu usul boshqa
usullarga qo’shimcha vosita sifatida ishlatiladi.
B.Qo’shilib kuzatish – bunda tadqiqotchi kuzatuvchilar faoliyatiga bevosita
aralashib, kerak bo’lsa ular bilan birga yashaydi, birga ishlaydi Bu usulning
qulayligi
shundaki,
kuzatilayotganlar
o’zlarining kuzatilayotganliklarini
sezmaydilar, kuzatuvchini guruh a’zosi sifatida qabul qiladilar.
V.Muxim vaziyatlarni qayd etish – bunda aloxida shaxs yoki guruh kutilmagan
tasodifiy vaziyatga solinadi va ularning vaziyatga bo’lgan munosabati, o’zini
tutishi, ziddiyatli va qiyin holatlardan chiqish yo’llari kuzatiladi.
So’rov metodi. Bu metod orqali muayyan bir vaziyat yoki muommoni hal qilish
jarayonida inson psixologiyasidagi o’zgarishlar, odamlarning aql – zakovati, xulq
– atvori, e’tiqodi, dunyoqarashi to’g’risida ma’lumotlar olinadi. So’rov metodi
ijtimoiy psixologik tadqiqotlarda keng qo’llaniladi, ayniqsa, anketa so’rovi,
intervyu shular jumlasiga kiradi. Ushbu so’rov metodlari tadqiqotchi bilan
tekshiriluvchining bevosita yoki bilvosita muloqati tufayli birlamchi ma’lumotlar
to’plash usulidir.
So’rovni o’tkazadigan odamdan talab qilinadigan narsa bu muloqot
madaniyatidir. Eng yaxshi suhbat yoki intervyu bevosita erkin fikr almashinuvi
sharoitida o’zaro fikr almashinuviga qaratilgan muloqotdir. Intervyu o’tkazish
uchun odam maxsus ravishda tayyorgarlik ko’rishi kerak, chunki u tadqiqotchidan
qator muxim sifatlarning bo’lishini talab qiladi. Shuning uchun ham ijtimoiy
psixologiyada rolli o’yinlar metodi yordamida psixolog yoki sotsiologlar maxsus
tayyorgarlik kursidan o’tadilar.
Do'stlaringiz bilan baham: |