Microsoft Word 1 Arif thesis cover final doc

APPENDIX 4 
YABAN – TEXTUAL VARIANTS 
392 
topraklarda istiylâ
592
orduları neyi arayor? Ve ne bulabilir?

 
• 
İşte, Hasanla bu uzun kır gezintilerinin birinden döndüğüm bir akşamdır ki, 
köyün içini ve dışını düşman askerleriyle ıklım
593
tıklım dolmuş buldum. Hem bu 
asker kalabalığı geçen seferki gibi muntazam bir kıta manzarasını göstermiyor, 
başıbozuk bir insan yığınını andırıyordu. Bu karışık 
594
insan yığınına bir yokuş 
başında saplanıp kalmış kamiyonları, tersine çevrilmiş manda arabalarını, kendi 
hallerine bırakmış katırları da ilâve edin, köyü kaphyan kargaşalığın çeşidi, belki, 
göz önüne
595
gelebilir. 
Askerlerin hepsi, toza toprağa bulanmış, derileri güneşten paslı bakıra 
dönmüş
596
sakalları diken diken uzamış, üst baş perişan bir halde idi
597
. Tam bir 
bozgun askeri.. 
 [M220] 
Köyün havasındaki tehlike kokusuna
598
, köylülerin yüzündeki 
şaşkınlık ve ürküntüye rağmen sevinçten yüreğim ağzıma geldi. Az kalsın onlara 
“Yenildiniz, değil mi?„ diye bağıracaktım. Fakat, buna vakit kalmadı. Daha ilk 
adımda etrafımı bir haydut çetesi sardı. Hemen 
[A270] 
hepsi türkçe konuşan
599
bu adamların
600
herbiri, bana, bir şey soruyordu. 
—
“Nereden geliyorsun? Kimsin? Necisin? Bu matrayı nereden buldun? Bu 
592
istila B; C; 
593
tıklım B; C; 
594
om. M; 
595
gözönüne B; C, 
596
bakır rengi bakıramış? M; 
597
haldeydi C; 
598
korkusuna C; 
599
söyleyen M; 
600
insanların M; 

---

APPENDIX 4 
YABAN – TEXTUAL VARIANTS 
393 
çanta kimin?„ Bir başka grup Hasanın ve davarının etrafını
601
çevirdi. Bu bozgun 
düşman kalabalığına karışmış köylüler bize uzaktan kayıtsız
602
ve yabancı gözlerle 
bakıyorlar. Beni saran çember daha ziyade sıkıştı. Cevaplarımı dinlemiyorlar
603
, 
hep bir ağızdan, bir yaygara halinde konuşuyorlardı
604
. Bir tanesi sırtımdan 
çantamı çekti, aldı. Bir başkası, matramı kaptı. Bir üçüncüsünün
605
eli caketime 
doğru uzanmak üzere iken
606
kendimi toparladım. 
—
Ne yapıyorsunuz? Bırakın beni... diye avazım çıktığı kadar haykırdım
607
, 
ve fevkalbeşer bir hamle ile
608
aralarından sıyrılıp çıktım. 
Demin bana, vahşi ve zalim gözlerle bakan bu adamlar, benim bu hareketim 
üzerine bir alay yaramaz çocuk gülüşüyle gülmeğe
609
başladılar. Dönüp baktım. 
Bu gülüş, bana o bakışlardan daha acı geldi. Yüreğime bir avuç barut atmışlar gibi 
bağrım için için tutuşarak yürüdüm gittim
610
.