Microsoft Word kuk turklari asiri ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
23
«Oh, osmon buncha moviy! Sening himoyangda bo‘lmagan hech bir narsa yo‘q! Osmon 
va insonlar ularning orasiga qo‘yilgan va koinot bir jinslidir...» 
Ikkimiz ham birdaniga xoxolab yubordik. Boshimiz ustidagi qushlar bir cho‘chib tushib, 
g‘alati ovoz chiqargancha qorong‘u daraxtzor tomon uchib ketdi.
29
Tan olishim kerak, Fiona yaqin kunlardagi hayotimning asosiy va eng iliq xotirasi bo‘lib 
qoldi men uchun. Bir-birimiz bilan qanchalik oson topishgan bo‘lsak, bir-birimizni 
shunchalik tez yo‘qotib ham qo‘ydik. Aniqrog‘i, men uni yo‘qotdim.
Hammasi aniq, men bu yerda har bir narsani aniqlashga, tartibga tushirishga va barcha 
narsadan mantiq qidirishga urinmoqdaman, ayniqsa, o‘ylash uchun fursat bo‘lganda, 
yana shuni angladimki, hayot u qadar o‘tkinchi narsa ham emas ekan. U loyga o‘xshab, 
istagan shaklga kira oladi. Kunlarning birida ertalab uyg‘onib qarasam, yonimda Fiona 
yo‘q. Miyamga kelgan birinchi fikr shu bo‘ldi: u Xitoyda Lukni tashlab ketganiday, meni 
ham hech bir ogohlantirishsiz qoldirib ketavergan. Dominik - biz turgan mehmonxona 
xo‘jayini qo‘li bilan ishora qilib «Xonim juda erta chiqib ketdi» dedi. Vahima qilganim 
yo‘q. Antibga bordim, shumshayib qolganday Pikasso muzeyida ancha vaqtimni 
o‘tkazdim, kimsasiz qirg‘oqqa bordim, lekin ko‘nglim qaytarib bo‘lmas nimadir sodir 
bo‘lganligini sezardi. Odatga ko‘ra, tushlikka ikkimizga ham yoqib qolgan mo‘‘jazgina 
«La kote a l-os» restoraniga keldim, bizni tanib qolgan ofitsiant «chiroyli xonim tez 
orada keladimi» deya so‘ragandi, unga javoban qizil vinodan ko‘proq keltirishni iltimos 
qildim... 
U o‘zi rejalashtirib yurgani - Monakoga ketib qolgan, deya ishonishga urindim, aqalli u 
Noam bilan birga bo‘lishi kerak, biroq vaqt o‘taverardi, undan esa darak bo‘lmadi. Kot d-
Azurda yangidan-yangi bahonalar axtarib yana ikki kun qoldim: u Lukning sevgilisi 
bo‘lgan, u mendan uzunroq edi va ikkimiz turganimizda juda kulgili tuyulardi, unda 
Noamga nisbatan «simpatiya» uyg‘ondi, bundan buyon gunohim kamroq bo‘lar, va 
hokazolarni o‘ylab tashladim. Birdan, bor pulimni ishlatib bo‘lganim esimga tushdi va 
hech bir umidsiz, yo‘lovchi mashinalarda sayohat qilib, Bambergga qaytdim. Fiona 
aytganiday, uchar unlilarning shaffofligisiz, loyga qorishgan undoshlar kabi borardim...