Nafsdan
kechib,
qanoatn
ipesha
qilg'on,
Har
kim
topsa,
rozi
bo'lib,
bo'yi
sung'on
Yaxshilarga
xizm
at
qilib
duo
olg'on,
Andoq
oshiq
m
ahshar
kuni
armoni
yo'q.
9
Jondin
kechmay
hu-hu
degan
bari
yolg'on,
Bu
gum
rohdin
so'rmang
savol,
yolda
qolgan,
Haqni
topgan
o'zipinhon,
so'zipinhon,
Ul sababdan oltmish uchda kirdim yerga.
Banda
bolsang
mehnat
tortg'il
fil
odam
,
Oqil
ersang
g'anim
atdur
senga
shul
dam.
Om
onatdir
aziz
joning
yurma
beg'am,
Eshitib
o'qib
erga
kirdi
qulXoja
Ahmad.
Ahmad
Yassaviy
nodonlik
tufayli
hayotda
savodsizlik,
diyonatsizlik,
ota-ona va ustozlarga hurmatsizlik, ma’naviy qashshoqlik, yovuzlik,
takabburlik, nodon insonning eng tuban shaxs ekanhgi, nodonlik, razo
lat hukm surgan joyda, ma’rifat bo'lmagan o'lkada m am lakatning
inqirozga
yuz
tutishini
alohida
qayd
etib
o'tadi.
Ahmad Yassaviy hikm atlarida Haqqa etish yo'lini targ'ib qilar ekan,
insonni jaholat botqog'idan xalos qilish lozimligini alohida ta ’kidlaydi. U
«shariatda orif-billoh bo'lishni, tariqatda voqif-asror bo'lishni, haqiqatda
komil-mukammal bo'lishni, ma’rifatda daryoi ummon bo'lishni talab
qiladi».
Yuqorida bayon etilgan fikrlardan anglanadiki, Ahmad Yassaviy tomo
nidan ilgari surilgan g'oyalar insonni yomon illatlar, nafs balosidan voz
kechishga undaydi. Yomon illatlar va nafs balosidan xalos bo'lish insonni
ruhiy
va
jismoniy
komillik
sari
etaklaydi.
Aslini olganda, M ansur Xalloj ham, Imom G'azzoliy ham, Ahmad
Yassaviy ham ruhiy kamolotga intilganlar. Zero, ular intilgan komillik -
Haqqa etishish, unga muhabbat qo'yish, shu ishq dardi bilan yashash,
tavba-tazarru, sabru qanoat, shijoat, to'g'rilik, rostgo'ylik, samimiyat,
nafsni tiyish, undan g'olib kelish, h ar bir inson qalbini chirkin illatlardan
xalos etuvchi faqru fano kabi xislatlarning majmuidan iboratdir. Ular inson
kamolotining
ta’minlanishi uchun turh yollarning samaraii ekanhgini
asoslashga harakat qilganlar. Shu bilan birga, tadqiqotchilar yassaviya
ta’hmoti g'oyalariga ko'ra zolim hukmdor, порок din peshvolari, nodon va
johil kishilarga nisbatan muxolifot mavjudligi ta’kidlanganhgidan guvohlik
beradilar.
XIV asrning boshlariga kehb, Movarounnahrda so'fiylikning yana bir
oqimi
-
naqshbandiya
tariqati
shakllandi.
Naqshbandiya ta ’limoti o'zining hayotiy g'oyalari bilan boshqa tariqat-
lardan tubdan ajralib turadi. NaqslJ^andiya tariqatining ildizi uzoq davrlar,
ya’ni Sharq Uygonish davriga borib taqaladi. Markaziy Osiyoda ikki buyuk
olim - Abulqosim Ali al-Xaraqoniy (1034 -yili 80 yoshida vafot etgan) hamda
Abu Ah al-Farmadiy (1084 -yili vafot etgan)ning so'fiylik ta ’limoti rivojida
katta hissalari bor ekanhgini ta’kidlaydilar. Tasaw uf olamining m ashhur
faylasuflari Ahmad al-G'azzohy va Yusuf Hamadoniy (1049-1140 -yillar)
Abu Ah al-Farmadiyning shogirdlari sanaladilar.
Xoja H asan Andoqiy, Xoja Abdulloh Barraqiy(Barkiy), Xoja Ahmad
Yassaviy va Xoja Abdulholiq G'ijduvoniy tasaw u f ilmi bo'yicha Yusuf
Hamadoniy qolida chuqur ta’lim olgan to'rt mashhur shayxlar sanaladilar.
Do'stlaringiz bilan baham: |