T. C. NevşEHİr haci bektaş veli ÜNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ

her arz kendini talebini yaratır
düşüncesini dile getirmiştir. 
1930’lu yıllarda yaşanan Büyük Bunalımdan sonra işsizlik artmış ve klasik 
düşünceye olan inanç bağlılık azalmıştır. Piyasa mekanizmasının müdahale olmadan 
kendiliğinden dengeye gelecek düşüncesi zamanla yıkılmış zamanla yerini 
Keynesyen görüşe bırakmıştır. 
1.6.2. Parasalcı Yaklaşıma Göre İşsizlik 
Monetarist yaklaşıma göre, liberal piyasa ekonomisinin kendi iç dinamikleri 
aracılığıyla istikrarlı bir model sunduğunu savunmaktadır. Bunun yanında klasik 
iktisatçıların aksine ekonominin sürekli tam istihdam seviyesinde olmadığını 
düşünmektedirler. İşgücünün daha fayda atfedici bir iş arama ya da işsizlikten dolayı 

---

26 
sosyal yardımlardan yaralanmaları sonucunda, kişinin belirli bir dönem için işsiz 
kalabileceklerini öne sürmektedirler. Dolayısıyla ekonomide sürekli doğal işsizliğin 
olabileceği düşüncesinin altında yatan temel dayanak burasıdır. Bu nedenle 
Friedman, doğal eksik istihdam olgusu üzerinde durmuştur. Bunun yanında Friedman 
eksik istihdamı, emek piyasası güçlerinin normal neticesi olarak değerlendirdiği 
görülmüştür. Bu bağlamda Monetarist düşünce enflasyonu, eksik istihdamdan daha 
tehlikeli bir durum olarak ifade etmektedir. Bu sebepten ötürü monetaristler bir 
ekonomideki işsizliği önleme amacı taşıyan politikalara karşın, yüksek düzeyde 
fiyatlar genel seviyesini önlemenin oluşturacağı yüksek işsizliğe katlanmaya daha 
fazla eğilim göstermektedir ( Parasız ve Diğerleri, 2000: 550-551).
 
Milton Friedman, Keynesyen kuramın emek arzının nominal ücretin bir fonksiyonu 
olması fikrine katılmamaktadır. Friedman, emek arzı beklenen reel ücretlerin bir 
fonksiyonu olduğunu ileri sürmektedir. Ayrıca Friedman fiyat düzeylerinin 
esnekliğin bulunduğunu varsaymaktadır. Ancak emeğin uyarlayıcı bekleyişler 
kapsamında fiyat bekleyişi olduğu görüşünü kabul etmektedir. Buna ek olarak 
Friedman, liberal piyasa sistemi kısa vadede eksik istihdamın oluşmasına neden olsa 
dahi, uzun vadede tam istihdam dengesini yakalayacağını düşünmektedir. Kısa 
vadede beklenen fiyatlarla gerçekleşen fiyatların farklılık arz edeceğini, bundan 
ötürü de siyasi iktidarların genişletici maliye politikaları güderek, kısa vadede işsizlik 
haddinin düşebileceğini ileri sürmektedir. Ancak ekonomide beklenen fiyat 
seviyelerinin gerçekleşen fiyat seviyesine eşitlendiği uzun vadede ise; siyasi 
iktidarların genişletici maliye politikaları icra ederek işsizlik haddi üzerinde bir baskı 
oluşturmalarının mümkün görülmediğini ifade etmektedirler (Öcal, 2007 : 12).