haqqoniy fikr yuritishga intiluvchi kishiga nisbatan qo'llanilgan.
Tarixiy m a’lumotlar yunoncha "philosophia" so ‘zi arabchaga "falsafa"
bo‘lib o ‘tganligi, arablar bu fanni "hikma" deb atashi, ruschaga
"filosofiya" tarzida o ‘tganligini tasdiqlaydi, dem ak falsafa bilan
filosofiya so‘zlari bir xil m a’noga ega. Demak, falsafa, filosofiya,
faylasuf. filosof so'zlarining m ohiyatining tub m a’nosida
ham tabiat,
jam iyat, umuman borliqni tadqiq etuvchilar, tadqiqotchilar, ilmiy
izlanuvchilar tushunish m aqsadga muvofiq. Insoniyat foydalanayotgan
barcha
bilim lar
falsafadan
boshlanib,
falsafiy
xulosa
bilan
yakunlanadi.
Falsafaga haqiqatga eltuvchi ta ’limot sifatida yondashgan
sokratchilar m aktabi vakillari nuqtai nazaridan qarasak, "haqiqatga
muhabbat", "haqiqatni sevish" degan m a’no kelib chiqadi. Falsafa
haqida
fan tarixida turlicha, hatto bir-biriga qaram a-qarshi qarashlar
mavjud. Falsafaga ham m a fanlam ing boshlanishi, olam ning asl
mohiyatini va universal qonunlarini ochuvchi fan, deb yondashishdan
tortib uni o ‘z tadqiqot obyekti va predm etiga ega bo ‘lm agan m avhum
va o ‘ta umumlashgan, inson uchun
foydasiz bilim lar majmui, deb
hisoblovchilar ham uchraydi.
Falsafani fan darajasiga olib chiqqan Platon uni "mavjudlikni,
mangulikni va doim iylikni bilish", A ristotel "narsalarning sabablari va
asosiy tamoyillarini tadqiq etuvchi fan" deb bilgan, stoiklar uni
“nazariy va amaliy tafsilotlarga intilish” deb, epikurchilar unga "aql
vositasida baxtga erishish y o ii" deb qaragan. Forobiy falsafani
"hikmatni qadrlash" yoki “fikrlash san ’ati” deb bilgan.
0
‘rta asrlar
xristian falsafasida u "tabiiy aql nuri vositasida erishiladigan dunyoviy
donolik" (texnologiya esa “ilohiylik” nuri vositasida erishiladigan
“ilohiy donolik”) deb ta ’riflangan.
Bekon va R. D ekart falsafani "tushunchalar shakliga burkangan
yaxlit, yagona fan" deb hisoblashgan. X .V olf falsafani "barcha
m um kin narsalar va ulam ing qay m a’noda
va nega m umkinligi
haqidagi fan" desa, Kant falsafaga "dunyoni qanday tushunish
haqidagi,
butun
bilishning
inson
aqlining
tub
m aqsadlariga
m unosabati haqidagi fan" sifatida yondashishni tak lif etadi. Fixte
falsafaga "qalb m a’rifati, m a’naviy m a’rifat" deb baho bergan b o is a ,
Shelling voqelikning butun ko 'lam i va teranligini o ‘z tajribasiga k o 'ra
bilib olishni - falsafa, deb hisoblagan. Gegel predm etlam i fikran
qarab chiqishni falsafa deb atab, unga “o ‘z -o ‘ziga ergashuvchi aql
12
haqidagi fan” sifatida ta ’rif bergan.
Shopengauer dunyoning butun
m ohiyatini abstrakt, yalpi, um um iy va ravon shakldagi tushunchalarda
ifodalash falsafaning asosiy vazifasi deb bildi.
Falsafaning tarkibiy qism lariga bilish nazariyasi (gnoseologiya),
metafizika
(ontologiya,
kosm ologiya,
falsafiy
antropologiya,
mavjudlik falsafasi, teologiya), mantiq, etika, estetika, huquq falsafasi,
natur falsafa, fan falsafasi, tarix va m adaniyat falsafasi, siyosat
falsafasi,
din falsafasi, psixologiya va boshqa kiradi. B ulardan
tashqari, hozirgi zam on falsafasida tibbiyot, tilshunoslik, m usiqa,
kibem etika va boshqa aniq, fanlarning um um m etodologik jihatlarini
o‘rganuvchi falsafa y o ‘nalishlari vujudga kelm oqda. Falsafaning
dunyoqarashlik, gnoseologik,
m etodologik, sotsiologik, aksiologik,
antropologik, m antiqiy, psixologik va m afkuraviy funksiyasi bor.
[www. w ikipediya].
Demak, falsafani dunyoni bilish, haqiqatni anglash to 'g 'risid a g i,
tabiat, jam iy at va tafakkur taraqqiyotining um um iy qonuniyatlari
haqidagi fan bo'Isa, faylasuf uni o'rganuvchi, tadqiq etuvchisi
hisoblanadi. Fan inson faoliyatining boshqa sohalaridan ilmiy ish olib
boriladigan
sharoitlar, m otivlar, vositalar va o 'z m aqsadlari bilan
ajralib turadi. Fanning m aqsadi haqiqatni topish bo'Isa, uning vositasi,
usuli esa
Do'stlaringiz bilan baham: