N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

kitobxonda yoqimli ruhiy kechinma uyg'otadi. Keyinchalik shoir bu voqeaning
sababini bolaga tushuntirib beradi:
Keyin bilsa, gul degani —
Gul emas, bo'Iak ekan,
Cho'p boshiga qo'nib turgan
Guldor kapalak ekan.
Shoir «Boychechak», «Qushlar keldi» she' riarida tabiatning ajoyib go'zalligini
tasviriab, bolalaiga Vatan va uning tabiatiga muhabbat tuyg'usini singdiiadi:
— Yo'q. boychechak, sendan aslo kulmaymiz
Xotiijam bo'I, seni sira yulmaymiz
Havas bilan yuzlaringga qaraymiz,
Biziar seni qo 'riqlashga yaraymiz.
Shafqat bilan boshlaring silaymiz,
Senga uzoq umr tilaymiz.

---

Uyg‘un bolalarning tabiat go‘zalligiga bo'lgan muhabbatini ularning
parrandalaiga boigan mehridan ajratib qaramaydi:
Qushlarim, hoy qushlarim,
Qanoti kumushlarim,
Mehmon bo'lib qolingiz,
Bog'imda dam olingiz.
Shoir bolalarning qushlaiga bo'lgan mehribonligini «qanoti kumushlarim»
deb erkalashida ko'rsatsa, ulami eng aziz mehmon sifatida ulug'laydi.
Shoir o'zining ko'pgina she’iiarida har faslning o'ziga xos gashtini shoirona
tarannum etadi. Yozning to'kin pishiqchiligini («Yoz), ko'rkam, chamanday
oromgohlarda quvnab dam olayotgan baxtiyor yoshlami («Lagerda»), quyosh
nurida, suv qo'ynida yayrab-yayrab suzib yutgan sho'x bolalami («Suv
quchog'ida») qalamga olib, ulaming sevinchli kayfiyatlari orqali yozning
naqadar nash’ali ekanligini yozadi. Bundan tashqari, shoir yozning gashtini
unumli mehnatda deb hisoblaydi. Bu jihatdan qaraydigan bo'lsak, Uyg'unning
«Handalak», «Ishkomda uzum pishdi», «Terimchi qiz qo'shig'i» she’rlari