Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)нинг муборак 101 дуолари

Аллоҳумма инний ас´алука ҳуббал ҳасанати 
ва таркал мункароти ва ҳуббал масакийни ва ан 
тағфиро лий ва тарҳаманий ва татуба ъалаййа 
ва иза ародта фитнатан фий холқика фанажжи
-
ний минҳа ғойра мафтунин. Аллоҳумма инний 
ас´алука ҳуббака ва ҳубба ман юҳиббука ва ҳубба 
ъамалин юқоррибуний ила ҳуббика.
Маъноси: 
Ё Аллоҳ, Сендан яхшиликларни севишни, ёмон ­
лик ларни тарк қилишни, мискинларни севишни, 
мени афв этиб, менга шафқат ва марҳамат қили­
шингни сўрайман. Ё Аллоҳ, Сен халқ орасида фит
-
на яратишни мурод қилганингда, мени у фитнадан 
адаш маган ҳолимда қутқар. Ё Аллоҳ, Сени севишни, 
Сени севганларни севишни, Сени севдирувчи амални 
ҳам севишни сўрайман. 
Шарҳ:
«Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)дан бу 
муборак дуони уммат уламолари раиси Муоз ибн Жа­

---

Пайғамбаримиз (с.а.в.)нинг муборак 101 дуолари
30
бал ҳазратлари бундай англатади: “Бир куни Расу­
луллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) бомдод намо
-
зига масжиди саодатга кечроқ келдилар. Бутун асҳоб 
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)ни кутди. 
Қуёш чиқишига ҳам озгина вақт қолди. Ўша куни 
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) бомдод 
на мозини енгил ўқидилар­да, сўнгра муборак юзла
-
рини асҳобга буриб, бундай дедилар: «Эй асҳобим, 
менинг наздимда сизнинг мавқеингиз шарафли. Шу 
сабабдан сизга бугунги намозимнинг кеч қолиши 
ҳикматини айтаман”. Барча саҳобайи киромлар ба
-
жонидил Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) 
сўзларига қулоқ солдилар. Расулуллоҳ (соллаллоҳу 
алайҳи ва саллам) сўзларида давом этдилар: “Бу кеча 
Аллоҳ таоло хоҳлаганича нафл намоз ўқидим. Сўнгра 
кўзларимга уйқу келди. Шунда Раббим менга: «Эй 
Муҳаммад!» деди. Мен: «Лаббайк, ё Рабб!» дедим. 
Раббим: «Самодаги малакларнинг савоби кўплиги 
ҳа қида баҳслашган нарсаларини биласизми?» деди. 
Мен эса: «Билмайман, ё Раббим», дедим. Раббим 
қуд рати илоҳиясини икки елкам орасига қўйди. Ўша 
пайт ҳамма нарсани мушоҳада қилдим, ўргандим. 
Сўнгра Раббим менга такроран: «Ё Муҳаммад! Ма
-
лаклар савоби кўплиги ҳақида баҳслашган нарсалар 
нима?» деб сўради. Мен эса бунга жавобан: «Каффо
-
ратдир», дедим. Раббим мендан: «Каффорат нима?» 
деб сўради. Мен эса: «Намоз учун жамоатга бориш
-
дир. Яна совуқ кунда чиройли таҳорат қилишдир. Яна 
намоз ўқиганидан сўнг бир оз масжидда ўтиришдир», 
дедим. Сўнгра Раббим олдинги саволни яна сўради. 
Мен эса: «Фақирларнинг қорнини тўйдириш, ҳаммага 
юмшоқ, ширин сўз айтиш, инсонлар ухлаётганида 
тун ги намозга туришдир», дедим. Сўнгра Раббим: «Ё 
Муҳаммад! Мендан нима истасангиз, тиланг», деди. 

---

Пайғамбаримиз (с.а.в.)нинг муборак 101 дуолари
31
Мен эса: “Ё Аллоҳ, Сени севишни истайман, Сени сев
-
ганларни ҳам севишни истайман, Сени севдирувчи 
амалларни ҳам севишни истайман”, дедим». 
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) бу дуо ­
ни ўқиб бўлгач, саҳобаларга хитоб қилиб: “Эй ас­
ҳобим! Сиз бу дуони ўрганинг ва билмаганларга ўр­
гатинг, зеро, бу нарсалар ҳақиқатдир”, дедилар».