Chet el va ōzbekistonda oila pedagogikasining rivojlanish tarixi Reja

munosabatlari ularni birlashtiradi. “Mehribonlik”, “Xayriya”, “Yordam 
ko‘rsatish” va boshqa tushunchalar ijtimoiy pedagogika va ijtimoiy ishlarda 
keng foydalanish bejiz emas. Ammo ular yakkol ifoda etuvchi o‘ziga xosligi va 
farqlarga ega. Ularning umumiyliklari va o‘ziga xosliklari nimalardan iborat. 
Birinchi navbatda bu ularning obyektiv yoki adresatiga taalluqlidur. Ijtimoiy 
ishchi ko‘z oldida inson bo‘ladi, lekin har qanday emas faqatgina insonga 
muvaffaqqiyatli bo‘lishi, farovonligi jamiyatning haqiqiy a’zosi, tekis hayot 
kechirishida muammolari bo‘lgan inson bo‘ldi. Insoning hayoti davomida 
yuzaga keladigan muammolar har bir odamda uchraydi. Ular psixologik, 
tibbiy, xuquqiy, moddiy va boshqa xususiyatli bo‘lishi mumkin. Ular insonga 
bog‘liq bo‘lmagan tashki omillar ekologik, ijtimoiy texnogen, millatlararo va 
boshqa katalizatorlar) yoki ichki shaxslararo (jismoniy yoki psixik 
rivojlanishida sog‘ligi yaxshi emasligi) bilan bog‘lik bo‘lishi mumkin. 
Shunday qilib ijtimoiy ishlar obyekti ijtimoiy hayot davomida yordamga 
maqsad bo‘lgan inson hisoblanadi deb aytishimiz mumkin, ya’ni inson 
yoshidan kat’iy nazar ijtimoiy obektivdir. Ijtimoiy pedagogika esa uning 
ijtimoiylashishi – individning ijtimoiy subyektga aylanishi jarayonida yordam 
ko‘rsatilishi kerak bo‘lgan bola bilan shug‘ullanadi, ya’ni bola 

---

shakllanayotgan, rivojlanayotgan shaxs. Bu obektivlarni taqqoslash ana shu 
ikki fanni nimalar yaqinlashtirishini (ijtimoiy hayot davomida yordam 
ko‘rsatish) va obyektni farq qilishini (katta odam va bola) yaqqol ko‘rsatadi. 
Shunday qilib, turli mamlakatlarda tarixiy va madaniy an’analari 
jamiyatning rivojlanish darajasiga, pedagogika va ijtimoiy pedagogikaning