182
183
Bu foydalanish tizimining uchinchi zonasi
(Bufer mintaqalar
(foydalanishdan olinmagan, xo‘jalik faoliyati va tabiatdan ratsional
foydalanishga ruxsat berilgan bo‘lib tabiatni tiklash sharoitlari ham
yaratilgan)
da xo‘jalik faoliyatiga ruxsat berilgan. Chunki, milliy
parklar tabiat qo‘riqxonalari va alohida muhofaza qilinadigan
hududlarning barchasida aholi (asosan qishloq aholisi) yashashadi.
Mamlakatimizdagi Zomin va Ugom-Chotqol milliy
parklarining hududlarida ham ko‘plab qishloqlar bor. Bu qishloq
aholisi o‘tgan vaqt davomida milliy park va qo‘riqxonalardagi
tabiiy landshaftlardan foydalanish uchun ko‘plab so‘qmoqlar
yaratishgan. Milliy park va qo‘riqxonalardan ekoturizmda
foydalanishda dastlab ushbu so‘qmoqlardan foydalanish mumkin.
Ikkinchidan, hayvonot olami haqidagi Afrika, Amerika, Hindiston
yoki Avstraliya davlatlari milliy parklarida olingan filmlarni ko‘rsak
yirtqich hayvonlarning ekoturistlardan
hayiqmasligini tomosha
qilamiz.
Ekoturizmdagi ma’lum yillardan keyin ular albatta insonga
o‘rganishadi (faqat ekologik so‘qmoqlar atrofida). Shuning uchun
ham ekoturizmning tabiatga salbiy ta’siri (so‘qmoqlar ta’sirida
landshaftlarning yemirilishi, hayvonotning, qushlarning “qochib”
ketishi va tabiiy yashash muhitining o‘zgarib ketishi va boshq.)
ni vahima darajasiga ko‘tarish kerak emas. Yerlarning eroziyaga
uchrashi, hayvonot olamining “qochib” ketishi, turlarning
yashash tarzining buzilishi va boshqa salbiy o‘zgarishlar,
suvlarning bulg‘anishi ekoturizmning “Prinsiplari”, “Qoidalari”
va “Talablari”ga rioya qilinmaganda yuz beradi.
Xulosa shundan iboratki, ekoturizmning
tabiatga salbiy
ta’siri va uning darajalari, ko‘rsatkichlari Rossiyada va Markaziy
Osiyo davlatlarida ilmiy-amaliy jihatlardan o‘rganilgan emas.
Ekoturizmda ekoturizmni tashkil qiluvchilar va ekoturistlar
ekoturizmning xalqaro prinsiplarini, huquqiy me’yorlarini
o‘rgansalar va unga amal qilsalar, ekoturizmda tabiatdan
foydalanishning qonun-qoidalari darajasidagi ekologik monitoring
tashkil qilinsa va doimiy ekologik
monitoringni olib borsa
“Alohida muhofaza qilinadigan tabiiy hududlar”dan ekoturizmda
foydalanish insoniyatga va tabiat muhofazasiga faqat ijobiy “ta’sir”
qiladi. Fikrimizcha, ekoturizmda tabiatga salbiy ta’sirning oldini
olishda aholida va ekoturistlarda, ekoturistik bilim, ekoturistik
madaniyatni shakllantirishda “tabiatga achinish his-tuyg‘ularini
hosil qilish lozim” degan xulosalar to‘g‘ridek bo‘lmoqda.
Yuqorida keltirilgan mavzularda ekoturizmni rivojlantirish
modellarini ishlab chiqqan Yevropa
davlatlarida bolalarni
boshlang‘ich maktablarda “o‘lkashunoslik” va “tabiatshunoslik”
fanlarini kuchli talab bilan o‘qitilishini keltirgan edik. Ko‘p
yillik kuzatishlardan ma’lum bo‘lmoqdaki, uyida xonaki gullarni
o‘stiruvchi, bolaligidan qandaydir hayvon turiga yoki qush turiga
qiziquvchi talabalar “ekologiya” va “tabiatni muhofaza qilish”
fanlaridan “a’lo” baholarga o‘qishadi.
Hozirgi davrda “Tabiatni muhofaza qilish xalqaro ittifoqi”ning
xulosalari bo‘yicha qaysi bir davlatda endemik bo‘lgan hayvon yoki
o‘simlik turining abadiy yo‘q qilinishi o‘sha davlatda yashayotgan
xalqlarning ekologik bilimi va madaniyatining pastligi, tabiatini
muhofaza qilish va saqlashdagi loqaydligini bildiradi.
Mavzuning xulosasida qayd qilish mumkinki,
ekoturizmning
tabiatga ijobiy ta’sirini ham, salbiy ta’sirini ham ekoturizm
faoliyatiga kiritilgan tabiat hududlarida quyidagi ikki yo‘nalishda
ilmiy-amaliy jihatlardan mukammal o‘rganish kerak:
1. Ekoturizmning tabiatni muhofaza qilishi.
2. Tabiatni ekoturizmdan muhofaza qilish.
Do'stlaringiz bilan baham: