Takrorlash uchun savollar
1.
Muomala odobining axloqiy asosi nimada?
2.
Ziyolilik va madaniyatlilik tushunchalari o‘rtasidagi farqni izohlang.
3.
Bugungi kun yoshlarining axloqiy dunyoqarashiga xos qadriyatlarni
tushuntiring.
4.
Yoshlar axloqiy tafakkuriga tahdid soluvchi illatlarni ko‘rsating.
5.
Axloqiy madaniyat kasbiy odobda qanday namoyon boladi?
6.
«Ommaviy madaniyat»ning g‘ayriaxloqiy ko‘rinishlari haqida gapiring.
370
16-MAVZU.
ESTETIKA: GO’ZALLIK FALSAFASI PREDMETI VA
VAZIFALARI
Estetika suzi yunoncha «estezikos» suzidan olingan bo’lib «sezish», «xis qilish
kobiliyati» ma’nosini bildiradi. Bu fan insonning vokelikka estetik munosabatlari va
insoniyat badiiy rivojining umumiy qonun-koidalari zdidagi fandir. Shu boisdan bu
fan «go’zallik falsafasi» deb ta’riflab kelingan. Birok xozirgi davrda bunday ta’rif
yetarli emas, chunki endilikda go’zallik estetikaning tushunchalaridan biriga aylanib
kolgandir. Estetika suzini ilm-fan estetikasi sifatida birinchi marta olmon faylasufi
Aleksavdr Baumgarten (1714—1762 yillar) «Poetik asarning ba’zi bir masalalari
tugrisida falsafiy muloxazalar» kitobida iste’molga kiritgan. Birok bu bilan
Baumgartenni estetika fani asoschisi deb bulmaydi, chunki estetika nazariyalari
qadim zamonlardayok falsafa fani doirasida o’rganilgan.
Dastlabki estetik ta’limotlar kuldorlik jamiyati davrida — Shark mamlakatlari
(Misr, Bobil, Xindiston, Xitoy, Eron va Turon) da vujudga kelib, qadimgi Yuno-
nistonda, ayniksa
Platoy,
Arastu, Sukrot asarlarsda, qadimgi Rimda Lukretsiy Kar,
Goratsiy va boshqalarning tadqiqotlarida rivojlantirildi» XVIII asrning ikkinchi
yarmidan esa mustaqil fan sifatida shakllana boshladi.
Sharqda etika (axloqshunoslik) «Ilmi adab», estetika (nafosatshunoslik) esa
«Ilmi badi’a», «Ilmi husniya» deb yuritilgan. Arastudan tortib Imom G‘azzoliygacha,
hazrat Alisher Navoiydan tortib Aleksandr Baumgartengacha, Deni Didrodan olmon
faylasufi Hegelgacha barchasi etika va estetika fanlari falsafa fanining uzviy qismi
bo‘lgan mafkuraviy va nazariy fanlardir, deb qaraganlar.
Tilimizda «go‘zal», «chiroyli» degan so‘zlar bor. Chiroyli narsa ko‘z bilan
ko‘riladi. Go‘zallik ham ko‘z bilan ko‘riladi, ham dil bilan his qilinadi, ong bilan
idrok etiladi.
Nafosat olamini o‘rganish, tadqiq va tahlil etish, bu sohada ilmiy-tadqiqot ishlari
olib borish, uning mohiyatini odamlarga anglatish, o‘qitish kabi maxsus vazifani
estetika fani bajaradi.
Estetika falsafiy fandir. Falsafa — tafakkur gulshani, ma’naviyat bog‘i. Falsafa
fani — haq yo‘lga o‘rgatuvchi ta’limot, dunyoqarashni shakllantiruvchi, odam va
371
olamni bilish ilmidir. Falsafiy fanlar — Etika (axloqshunoslik) vijdoniylikni, pok,
halol bo‘lishni o‘rgatsa, Estetika (nafosatshunoslik) esa go‘zallik haqida bilim
beruvchi fandir.
Estetika suzi kupincha narsa va xodisalarning rang-tusi va shaklidagi
mukammallik, mutanosiblik, latofat ma’nolari majmui sifatida xam
kullaniladi. Moviy osmon, kuyosh botishidagi kirmizi shafak manzarasi,
yangi ochilgan gulning tarovati, oxu komatining uta go’zalligi, tovus
patlarning nozik jilvasi, sarv daraxtining adl-ligi, kamalakning rangin
tovlanishi va boshqalarni bunga misol tariqasida keltirish mumkin, chunki
bularningammasi kishiga zavk-shavk bagishlaydi. Mazkur tushuncha
kishilarning yaxshi fe’l-atvori, muomalasi, nutki, did bilan kiyinipshni xam
anglatadi.
Xush, estetika (bu suz ba’zan nafosat tushunchasi bilan baravar
ishlatiladi). san’atda kaysi ma’nolarda kullaniladi? Vokelikdagi tabiatan
nozik narsalar va xodisalar in’ikosi — badiiy adabiyotda nazm, tasviriy
san’atda — manzara, miniatyura va boshqalar fikrimizga yorkin dalildir.
Ikkinchidan, san’atda nima in’ikos ettirilishidan kati nazar, nixoyatda nozik
ifoda usullari kullanilishi, ifoda usulining bagoyat nafisligi — naksh, rake,
oxang va boshqalar dikkatga sazovordir. Nafosat atamasi bevosita va
bilvosita estetika atamasi urnini bosa oladi. Kupchilik estetika atamasiga
urgangani uchun nafosat atamasini chukur xis qilolmaydi.
Estetika fan sifatida voqelikning go’zallik asosida in’ikos etishini,
inson amaliy faoliyatining xamma soxalarida go’zallik va xunuklik
tuygularini, ayniksa, badiiy ijodning umumiy qonunlarini urganadi. Viz
vokelikdagi
go’zallik va xunuklikni turlicha tushunamiz. Estetik
karashlarimiz, tasavvurlarimiz, baxolarimiz nisbiy bo’lib, ularni xolis
baxolash estetikaning vazifasidir.
Mazkur fanning asosiy tushunchasi — go’zallik zoxiriy va botiniy
ma’noga ega. Voqea-xodisa, buyum zoxiran go’zal, botinan xunuk bulsa, bu
yerda go’zallik tushunchasi kemtikdir. Oltin zirak tashki jixatdan go’zal
372
bulsa, uning oltin sifatidagi ichki moxiyati xaqiqiy kimmatga egadir. Bu
chin ma’nodagi go’zallikdir. Shu bois donishmandlar tashki va ichki
go’zallik mutanosibligita aloxida axamiyat berganlar.
Insonning chexrasi, komatidagi go’zallik ma’lum kimmatga ega bulsa-
da, bu xali tula ma’nodagi go’zallik emas. Qachonki inson tashki kiyofasi
bilan birga, uning botiniy olami — xulki, fe’l-atvori, mexnatsevarligi,
ezgulikka intilishi va boshqa jixatlari go’zallik xislatlari bilan muvofik
bulsa, ular mukammal go’zallik sifatini ola-dilar. E’tibor bergan bulsangiz,
ayrim donishmandlar tashki go’zallikni shunchaki shakl deb karab, kuprok
ichki go’zallikka — ma’naviy olam mukammalligiga e’tibor beradilar. Inson
faqat tashki go’zalligi bilan maktalmasligi kerak. xolbuki tashki go’zallikka
ega kishilar botinan go’zal bulmasalar, ularning siyratida manmanlik,
xudbinlik, kibr-xavo, sharm-xayosizlik kabi kusurlar joy olgan bulishi
mumkin. Go’zallikka intilish tabiiy extiyojdir. Bu extiyoj tarbiya vositasida
namoyon buladi. Go’zallik kurshovida yashagan inson bilan xunuklik
muxitida usgan odam urtasida katta farq bor. Go’zallik tarbiyasi insonni
ma’naviy jixatdan kamolatga yetaklaydi, estetik xis-tuyguni taraqqiy
ettiradi. Estetik xis-tuygu insonni kurshab turgaо‘ muxitdagi ruxiy tuygu
paydo kiyauvchi go’zallik va xunuklikni, ulugvorlik va pastkashlikni,
fojiaviylik va kulgililikni idrok etish va baxolash kobiliyatidir.
Estetik extiyoj — ezgulikka, go’zallikka intilshidir. Bu extiyoj mexnat,
san’at, axloqiy munosabatlardagi go’zallikni takozo etadi. Insonning jamiki
faoliyat qirralari borliqqa estetik munosabati orqali namoyon buladi.
Estetika uz mohiyatiga ko’ra, din, fan, axloq, huquq tamoyillaridan farq
qiluvchi uziga xos qonunlar asosida rivojlanib, unda utmish madaniy
merosi, xozirgi kun tajribasi, kelajak bashoratlari uygunlashgan xolda na-
moyon buladi, fan voqea-xodisalarning qonuniyatlarini vokelikka muvofik
keladigan tushunchalar va koidalar orkali ochib bersa, estetika voqea-
xodisalarni xayol, tukima obrazlar vositasida ifodalaydi. Ulardagi timsollar
xam uz tuzilishiga kura bir-biridan farq qiladi. Masalan, musavvirlik,
373
xaykaltaroshlik, teatr, badiiy adabiyot, kino san’atida voqea-xodisalar
bevosita
tasvirlanadi:
musika,
raks,
amaliy-kurgazmali
san’at,
me’morchilikda san’atkorning voqea-xodisalar va narsalardan tugilgan
goyaviy-xissiy xolati ifodalanadi. Bu jixatdan estetika san’atga yaqin turadi.
Insoniyat taraqqiyotida umumbashariy tuygularni gavdalantirgan san’at
asarlari xalqchil bo’lib, xalq orzu-armonlariga mos kelgan. San’atda
obrazlar milliy fe’l-atvor, til, an’analar, dunyoqarash, san’atkorning
vokelikka munosabati va boshqa mezonlardan kelib chiqib yaratiladi.
Xozirgi paytda san’atdagi ijodkorlik rang tasvir, badiiy suz, musyka
soxalaridan tashqari, xalq amaliy-xunarmandchilik, xavaskorlik ijodiyoti
faoliyati kurishda xam davom etmoqda. San’atdagi ijodiy faoliyat darajasi
san’atkorning (musavvir, me’mor, shoir, yozuvchi, bastakor, kushikchi,
sozanda, artist va xokazo) iktidori, iste’dodi, san’at turi, janri bilan bog’liq
bo’lib, bu mezonlar xar bir yaratilgan san’at asarining ruxiy-tarbiyaviy
axamiyatini xam belgilaydi.
San’at asarining yaratilishidagi ijodiy jarayon ikki boskichda kechadi.
Avvalo vokelikdagi xodisalarni xissiy obrazlar vositasida ifodalash uchun
extiyoj — biror maksad paydo buladi, ijodkor ongida fikrlar va goyalar
shakllanadi. Ijod jarayonining ikkinchi bosqichida esa ana shu extiyoj —
maksad asosida bevosita asar yaratiladi — fikr va goyalar obrazlarga
kuchadi. San’at asari badiiyligining zarur sharti univt shakl va mazmun bir-
ligidir. San’atda xamisha go’zal shakl mazmun bilan, go’zal mazmun go’zal
shakl bilan bir butunlikni tashkil etadi.
San’at ibrat xissi — ruxiy tarbiya quroli bo’lib, uning vositasida
voqelikdagi go’zallik va xunuklikni, ulugvorlik va pastkashlikni, fojialilik
va kulgililikni anglaymiz. Shunday san’at insonda kuvonch va kulgi, yigi va
kaygu, nafrat va gazab kuzgaydi, inson faoliyatining muxim turi sifatida
odamlarni nafosat va go’zallik ruxida tarbiyalaydi, vokelikka estetik
munosabat esa san’atkorlar yaratgan asarlarda, mexnatda, turmushda,
axloqiy munosabatlarda aks etib, badiiy asoslarda ifodalanadi.
374
Go’zallik behisob shakl va kurinishlarga ega. Go’zallik barcha
narsalarda, xodisalarda namoyon buladi.
Avvalo,
u kuvonch va shodlik his-
tuygusidir. Biz tabiat-dagi, mexnatdagi, odamlar axloqidagi go’zalliklarni
begaraz sevamiz. Sevgan, orzu kilgan odamni, narsani kurganda kanday
xursand bulsak, gо‘zallikni kо‘rganda xam shunday quvonamiz.
Go’zallik san’atda aloxida kimmatta ega. San’at inson munosabatlari
go’zalligini — fidoyilik, olijanoblik, ezgulik, yaxshilik, adolat, jasorat,
vatanparvarlik kabi tushuncha shaklidagi xolatlarni badiiy ifodalash orkali
aks ettiradi. Ayni maxalda san’at ijtimoiy yovuzliklarni, razillik va
munofiklik, pastkashlik va riyo, tubanlik va yoltonchilik kabi xunuk
xodisalar vositasida xam insonning tuygulariga ta’sir etib, uni tarbiyalaydi.
San’atda go’zallik, kupincha fojia, ulurvorlik, kulgi orkali karor topali.
Fojiaviylik, ulugvorlik va kulgililik tushunchalari san’atda aloxida
kimmatga ega.
San’at asarining yaratilishidagi ijodiy jarayon ikki bosqichda kechadi.
Avvalo vokelikdagi xodisalarni xissiy obrazlar vositasida ifodalash uchun
extiyoj — biror maqsad paydo buladi, ijodkor ongida fikrlar va goyalar
shakllanadi. Ijod jarayonining ikkinchi boskichida esa ana shu extiyoj —
maqsad asosida bevosita asar yaratiladi — fikr va goyalar obrazlarga
kuchadi. San’at asari badiiyligining zarur sharti uning shakl va mazmun bir-
litidir. San’atda xamisha go’zal shakl mazmun bilan, go’zal mazmun go’zal
shakl bilan bir butunlikni tashkil etadi.
San’at ibrat xissi — ruxiy tarbiya quroli bo’lib, uning vositasida
voqelikdagi go’zallik va xunuklikni, ulugvorlik va pastkashlikni, fojialilik
va kulgililikni anglaymiz. Shunday san’at insonda kuvonch va kulgi, yig’i
va kaygu, nafrat va g’azab quzgaydi, inson faoliyatining muxim turi sifatida
odamlarni nafosat va go’zallik ruzrida tarbiyalaydi, vokelikka estetik
munosabat esa san’atkorlar yaratgan asarlarda, mexnatda, tur-mushda,
axloqiy munosabatlarda aks etib, badiiy asoslarda ifodalanadi.
375
Go’zallik bexisob shakl va kurinishlarga ega. Go’zallik barcha
narsalarda, xodisalarda namoyon buladi. Avvalo, u quvonch va shodlik xis-
tuygusidir. Biz tabiatdagi, mexnatdagi, odamlar axloqidagi go’zalliklarni
begaraz sevamiz. Sevgan, orzu qilgan odamni, narsani kurganda kanday
xursand bulsak, go’zallikni ko’rganda xam shunday quvonamiz.
Olamdagi maxlukotlar orasida aql-idrok soxibi bulgai Odamga
yoruglikni koronrulikdan (kunni tuidan), ranglarni (okni koradan) farqlay
olish, kulgili va fo-jiali xolatlarni mushoxada etish, kuyingki, nafosat,
go’zallik, ezgulik, ulugvordik, olijanoblik olamiga in-tilish bilan birga
xunuklik, xudbinlik, loqaydlik, joxillik, pastkashlik kabi illatlarga qarshi
kurash olib borish qobiliyati in’om etilgan. Inson shu qobiliyati tufayli
uzligini anglab, komillik sari intilib kelmoqda. Insonning uziga, uzi
yashayotgan turmush muxitiga xavodek zarur bulgan go’zallik, nafosat
dunyosini yaratishdagi mashakatli mexnati tufayli shu kadar ulugvor
axamiyatga molik bulgan ma’naviy boyliklar vujudga keldiki, ularga xayrat
bilan boqib, insonning aql-nafosat kudratiga taxsinlar aytamiz.
Nafosat va go’zallik dunyosi shu qadar xilma-xil, ran-gorang, jozibali,
extirosli, mo’jizali, sexrli, unda moddiy go’zallik bilan ma’naviy go’zallik
uygun xolda chiroy ochib turadi. Insonning nafosat olamini anglashga
intilishi atrof-vokelikni anglaigga intilshpi bilan chambarchas bog’liqdir.
Inson moddiy go’zallik dunyosini bunyod etish jarayonida ma’naviy
go’zalliklarni xam kashf eta borgan, ya’ni nafosat olamining yaratilishi
jarayoni uni anglash, mushoxada etish jarayoni bilan uygunlikda sodir
bulgan.
Nafosat olamini yaratish bilan bir qatorda uni anglash, idrok etish,
uzlashtirish maqsadi, ya’ni nafosat olamini tadkqiq va taxlil etish zaruriyati
paydo buldi. Ayni maxalda bu zaruriyat nafosat (estetika) soxasidagi bilim
va tajribalarni tuplashga imkon yaratdi. Nafosat olamini urganish, tadkik va
taxlil etish zaruriyatini vokelikka aylantirish, mazkur soxada ilmiy tadqiqot
ishlari olib borigp, uning moxiyatini odamlarga anglatish, uqitish kabi
376
maxsus vazifalarni estetika fani va o’quv darsi bajaradi.
Aslini olganda estetika fani va o’quv darsi falsafiy bilimlar majmuida
uziga xos, aloxida axamiyatga molik bo’lib, u bir tomondan insonnint atrof-
muxit, vokelikka, go’zallik va xunuklik qadriyatlari doirasidagi sshamni
yaratish jarayonidagi faoliyatini namoyon etadi.
Estetikaning fan, keyinchalik esa o’quv darsi sifatida shakllanish
jarayonlarida uni bir qator mustaqil bilim soxalariga bo’lib yuborishlar,
ya’ni eststikani «estetik kad-riyatlar nazariyasi», «estetik idrok etish
nazariyasi» va «umumiy san’at nazariyasi» soxalariga ajratib urganish
xamda ukitish maksadga muvofik deb ko’rsatilgan edi.
Insonning estetik faolligi badiiy faoliyati bilan, aksincha, uning badiiy
faoliyati estetik faolligi bilan bab-barobar degan aqida tarixiy taraqqiyot
tajribasida uzini oklamadi. Aslida bu ikky nisbiy mustaqil makomga ega
bulgan inson faoliyati soxalari uzaro shu kadar chirmashib ketganki, ularni
bir-birisiz tasavvur qilib bulmaydi.
Insonning estetik faolligi jarayonida tabiat va jamiyat qadriyatlari
munosabatlari tizimidagi estetik xu-susiyatlar (go’zallik va xunuklik,
ulugvorlik va pastkashlik, fojialilik va kulgililik) qonuniyatlari namoyon
buladi. Insonning estetik faolligi sifati va darajasi esa estetik qadriyatlar
bilan estetik baxolash kobiliyati, estetik idrok etish bilan estetik amaliyot
urtalaridagi uzviy aloqadorlik madaniyatning barcha soxalaridagi badiiy va
estetik uzaro bog’liqlik mezonlari bilan o’lchanadi.
Estetikaning ikkinchi tarkibiy qismi bulgan inson badiiy faoliyati
jarayonlarining boshlanishidan to oxirigacha yaxlit birlikda mushoxada etib
urganish, uning faoliyati boshqa turlari qatorida tizimli va amal qilish
xususiyatlarini anglab, badiiy ijod, uning samarasi bulgan san’at asarlari
bvlan ularni odamlar idrok kiligshining uzviy bog’liqligini ilgab olish,
badiiy faoliyat anik shakllari (turlari, kurinishlari, uslublari)ni yaratuvchi
qonunlarni o’rganish jamiyat badiiy taraqqiyoti xususiyatlarini, san’at
377
ravnakining istiqbollarini kura bilish qobiliyatining vujudga keloyashi
jarayonlarini tankid etish estetika fanining eng muxim mavzusi xisoblanadi.
Estetika fani xech vakt faqat atrof-voqelikni estetik va badiiy idrok
etish qonuniyatlarini o’rganish bilan chegaralanib kolmay, u tadkik va taxlil
ishlarini istikbol maksad-manfaatlariga yunaltirib turgan. Estetikaning
istikbolga malxallanganligi shu bilan izoxlanadiki, u vokelikni nafosat
nuktai nazaridan baxolahsa, badiiy mezon ulchovlarini ilmiy jixatdan ishlab
chikib, amaliy faoliyatga tatbik etihda ifodasini topadi.
Insonning estetik tafakkuri shakllanib, rivojlanib, takomillashib borgani
sari uning ijtimoiy-ruxiy, mafkuraviy-goyaviy, siyosiy-ma’naviy intilishlari
xam tobora tiniklashib boradi. Chunki, estetik tafakkur insonning maksad-
manfaatlarini estetik-badiiy vositalarda nazariy asoslab beradi, estetik
madaniyat va badiiy amaliyot asos-larini urganish, taxlil qilish bilan
boyitadi, estetik nazariyalarning falsafiy asoslarini ochib beradi, vokelikni
estetik in’ikos etish jarayonlarini ko’rsatib beradi.
Estetika mavzui bilan bevosita aloqador bulgan «estetik munosabatlar»,
«borliqni estetik o’zlashtirish», «estetik bilish», «estetik tafakkur», «estetik
faoliyat», kabi o’zaro yaqin, ma’nodosh bir qator tushunchalar bor. Ular
orasidagi «borliqni estetik o’zlashtirish» tushunchasi qolgan «estetik
munosabat», «estetik bilish», «estetik tafakkur», «estetik faoliyat»
tushunchalarini xam qamrab oladi. Shu bois estetika fani insoniyat
tomonidan borligini estetik o’zlashtirish moxiyati va qonuniyatlarini
o’rganadi desak to’g’riroq bo’ladi. Borliqni estetik o’zlashtirish esa
san’atning asosiy mazmunini tashkil etadi. Shu bois estetika fani san’atning
asosiy-uslubiy metodologik zamini bо‘lib xizmat qiladi.
Estetikaning borlikni estetik о‘zlashtirish moxiyati va qonuniyatlari
xakidagi fan sifatidagi о‘ziga kos bir qator fazilatlari xam bor. Estetika fani
inson tevarak-atrofidagi moddiy va ma’naviy boyliklarning barchasini
kamrab olishga, inson faoliyatining barcha jabxalaridagi nafosat olamini
san’at barcha turlari vositasida chukur urganishga da’vat etadi. San’at esa
378
estetik boyliklarni yaratish manbaidir. San’atni ilmiy jixatdan taxlil va
tadkik etshp barobarida esa estetik faoliyatiing barcha kurinishlariga ilmiy
jixatdan yondashish uchun zamin yaratiladi. Shu bois san’at va badiiy
ijodning tabiati va moxiyatini urganish, qonuniyatlarini uzlashtirish
go’zallik — nafosat (estetika) ning barcha sifat darajalarini urganish uchun
kalit vazifasini utaydi. Bu jabxalarga san’atning
umumiy nazariyasi
(san’atning tabiati, moxiyati, taraqqiyoti va faoliyatining mushtarak
qonunlarini aniklash), estetika fanining xususiy-uslubiy asoslariga oid
tadqiqotlar (mavzui, ilmiy makomi, burch vazifalari, usul-uslublarining
uzaro munosabati masalalari)» moddiy boyliklar yaratish estetikasi (mexnat
qilish jarayonida moddiy ishlab chiqarish sharoiti va maxsulida estetik
jixatlar masalalari), muxandislik-loyixachilik faoliyati va ilmiy tadqiqot
ishlari soxasida estetik jixatlar, tabyat estetikasi (tabiatta munosabat
masalasida uziga xosliklarni aniklash va tabiatdan foydalanishga oid estetik
omillar), insoniy munosabatlar estetikasi, kundalik turmush va odob
estetikasi kabi bir qancha soxalarni kiritish maqsalga muvofiqdir. Xozir
jaxon estetika fanida bu jabxalarning xar biri estetika tarkibiga kiruvchi
mustaqil maxsus o’quv kurslari darajasiga ko’tarilgan. Estetika fani esa
maxsus o’quv kurslarining uslubiy-metodologik asosini tashkil etadi.
Estetika fani falsafiy bilimlar tizimida uziga xos urin egallaydi. U, eng
avvalo, falsafiy bo’lib, uning nazariy va uslubiy asoslarini falsafiy tafakkur
nazariyasi va tarixi tashkil qiladi. Masalan, vokelikni estetik va badiiy
uzlashtirish jarayonlarini urganipha xolislik, tarixiy yondashish, bilish
jarayonida amaliy tajribaning axamiyati kabi uslubiy asosni qullash ijobiy
samaralarga olib kelishi mumkin.
Bilish nazariyasi vositasida san’atning bilish tabiati, vokelikni badiiy-
ramziy ifodalash bilan ilmiy tadkik etish urtasidagi uzaro aloqadorlik va
uzaro farqlar, vokelikni badiiy vositalar orkali tasvirlashning ijodiy tabiati,
san’at asarlaridagi shartlilik va badiiy xaqiqat kabi estetika fanining juda
379
kо‘p nazariy xamda uslubiy asoslari muammolarini yechish, ularga javob
izlab topish mumkin.
Bilish nazariyasining boshqa aqidalari — ijtimoiy ongning nisbiy
mustaqilligi, ma’naviy xayot xilma-xil shakllarining uzaro bir-biriga ta’sir
utkazishi, ikti-sodiy zamkn bilan ijtimoiy ong turli shakllari urtasidagi
bilvosita aloqadorlik va bog’liqlik kabi masalalar xam estetik ong, badiiy
ijod va san’at tabiati xamda xususiyatlarini
ilmiy tushunishga yordam
beradi.
Ayni maxalda estetika fani mustaqil bilim soxasini tashkil etgan xolda
u falsafaning ravnak topib borishiga xam uzining xissasini qushadi.
Masalan, bilish nazariyasining yanada rivojlanib, mazmunan boyib
borishida badiiy bilish xam
muxim o’rin tutadi. Bilish nazariyasi, badiiy
madaniyat qadriyatlari, vokelikka estetik munosabat, estetik tushunchalar,
ayniksa ijtimoiy ong, uning nisbiy mustaqilligi xakidagi fikr-muloxazalar
xam kup jixatdan san’at bilan bog’liqdir.
Estetika fani mazmunan sotsiologiya — keng ijtimoiy bilimlar doirasi
bilan aloqadordir. Estetika
Do'stlaringiz bilan baham: |