Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Ушбу китобнинг ҳеч бир қисмидан муаллиф

1998-1999 
йй.
68 / ШАКАР, ВАННА, ПРЕСС, БАКЛАЖКА
Гимназияда прокурорлар, депутатларнинг болала-
ри билан ўқиганман. Доим атрофдагиларга бировдан 
кам эмаслигимни исботлашга мажбур эдим. Тўғри, 
мен у ерга порасиз, ҳеч қандай қўнғироқсиз, ўз били-
мим билан кирганман. Тўғри, ота-онам оддий одам-
лар. Лекин менга паст назар билан қарашларига йўл 
қўймасдим. Гимназия директорининг: «Алламжонов, 
яхши ўқи. Сени «контракт»да ўқитишга ота-онанг- 
нинг барибир қурби етмайди», — деган гапи айниқ-
са ёмон тегиб кетган. Ҳамманинг олдида камситгани 
учун яп-янги «Москвич»ининг ғилдирагини тешиб, 
ўчимни олганман.
«Fun boys» гуруҳи концертидан сўнг синфдошларим 
даврасида.
Синфдошларимнинг менга муносабати ёмон эмас 
эди. Айниқса, «Fun boys» гуруҳини ташкил қилиб, 
концерт қўя бошлаганимиздан кейин яна ҳам яқин 

---

69 / ШАКАР, ВАННА, ПРЕСС, БАКЛАЖКА
бўлиб қолдик. Мен лойиҳа режиссёри эдим. Томоша-
ларимизда устозларнинг устидан ҳам кулардик. Ҳам-
масининг эмас, албатта. Бизнингча, яхши ўқита ол-
майдиган, золим ва порахўр ўқитувчиларни масхара 
қилардик. 
«Икки ярим» лақабли ўқитувчимизни яхши эслай-
ман. Уй вазифасини қанчалик яхши тайёрлаб келмай-
лик, икки ярим баҳо қўярди. Бунақа баҳонинг ўзи йўқ-
ку, ўқувчиларни ерга уриш учун шуни ўйлаб топган. 
Концертимизда «у» саҳнага чиқиб олиб: «Мен физи-
ка ўқитувчисиман, исмим Мухтазар, мана қирқ йил-
дан бери эрга теголмаяпман», — дерди. 
Шунақа. Ҳеч кимни аямас эдик. Концертдан кейин 
директор мени хонасига чақиртириб, бундай «сцена-
рийлар» учун пўстагимни қоқарди. Индамай бошим-
ни эгиб турар, лекин концертларни тўхтатмасдим.
Бошида чипталар текин эди. Кейин ўйлаб қолдим. 
Биз дастур, ҳар битта саҳна, мусиқа устида ётволиб 
ишлаётган бўлсак, томошабинларга ёқаётган бўлса, 
нима учун концерт текин бўлиши керак?
Ташкилий ишларга, чипта, афишалар тайёрлаш-
га пул тикиш керак. Ойимнинг олдиларига келдим. 
Улар: «Адангдан сўраб кўр», — дедилар. Аммо мен 
отамдан чўчирдим, айниқса, бу пулни нимага ишлат-
моқчи эканимни айтишга қўрқдим. Онам менга ҳар 

---

70 / ШАКАР, ВАННА, ПРЕСС, БАКЛАЖКА
доим ишонганлар. Йиғиб-терган ўн минг сўмларини 
қўлимга бердилар. 
Чипта сотиб ўтиришни ўртоқларимга топширдим. 
Ҳеч қайсиси пул сўраб ота-онасини безовта қилмади. 
Бу ташкилотчининг, яъни менинг бош оғриғим эди. 
Ота-онам мени қўллаб-қувватлади.
Ҳомийлар билан ҳам ўзим келишдим. «Айлин» 
турк печеньеси мактабимиз ҳисоб рақамига 25 минг 
ўтказди. Мактаб директори шундан бир ярим минг 
сўмни овоз кучайтиргич — усилителга деб берди. Қол-
ган пулни кўрмадим. Директор бизни чув туширди.
Яна бир ҳамкоримиз «Радио-пейдж»19 бўлди. Кон-
цертимиз ҳақида текинга эълон беришди. «Нестле» 
компанияси эса ўзининг зонтларини ўрнатиб, стакан-
да кофе тарқатди. Яна уч-тўртта ҳомийни кўндириш 
учун тижорат таклифи билан бутун шаҳарни айланиб 
чиқдим. Бошқа ҳеч ким рози бўлмади.
Равшан Собиров, Гули Толипованинг менежерла-
рига, бошқа артистларга ҳам қўнғироқ қилиб, кон-
цертда чиқиб беришларини сўрадим. «Томсувоқ»қа 
кўндирдим. 
Табиийки, мингта чипта сотолмадик, икки юзтаси 
кетди, холос. Ҳомийларнинг олдида шарманда бўл-
маслик учун бўш жойларни меҳмонлар билан тўлдир-

---

71 / ШАКАР, ВАННА, ПРЕСС, БАКЛАЖКА
дик. Меҳрибонлик уйи директорига илтимос қилиб, 
тарбияланувчиларини опкелтирдим. 
Ҳамма йиғилди. Аммо... бирорта артист йўқ. Қўнғи-
роқ қиламан, ҳеч қайсиси жавоб бермайди. Одамлар 
қарсак чала бошлади, орадан бир соат ўтди, биттаси-
ям кела қолмайди. 
Бир бало қилиб, эндигина танилаётган Даврон Эр-
гашевни топдик, концертни шу бошлаб берди. Ома-
дим чопиб, тадбирни олиб боришга профессионал 
бошловчи ҳам чиқиб қолди. Кейин Отабек Мадраҳи-
мовга ўхшаб кетадиган бир йигитни кўрсатишди. Чи-
роқлар ўчирилди, махсус эффектлар ёқилди, йигит-
чани саҳнага чиқариб юбордик, фонограмма остида 
«куйлади».
Викторина ўтказилди, «Нестле» кофелари тарқа-
тилди. Хуллас, продюсер деган номимни оқладим. 
Фақат кимдир «Нестле» зонтигини ўмариб кетиб-
ди. Ойимга қўнғироқ қилиб, шуниям етказишди. Ўр-
нига ўзларининг соябонларини кўтариб келибдилар. 
Йўқолган зонт эгалари матоҳлари қанчаям доллар ту-
ришини айтишди. Онам долларда олди-берди қилиб 
юрган бўлсалар ҳам майли экан. 
Мен «Нестле» директоридан қарзимиздан кечиши-
ни ялиниб сўрадим. Ўшанда нега бизни кечирганини 

---

72 / ШАКАР, ВАННА, ПРЕСС, БАКЛАЖКА
билмайман. Кўзига жудаям аянчли ва ростгўй кўрин-
ган бўлсам керак-да. Концертдан тушган фойдани ўр-
тоғим ва шеригим Сардор билан совуриб юбордик. 
Энг зўр кўзойнак, кроссовкалар сотиб олиб, ўзимиз-
ни худди оммавий тадбирлар директорларидек тута 
бошладик. Ойимга бўлса олган ўн мингимдан минг 
сўмгина қайтардим, орттирганим шу бўлди. 
Барибир концерт чиройли ўтди. Шу саккиз юз ки-
шилик тадбирни ўтказа олганимиз ҳам бир омад, деб 
ўйлайман. Яратганнинг қўллагани бу. Агар қўшиқ-
чилар келмаганида, билмадим нима бўларди, саҳнага 
ўзим чиқиб кетармидим...
Бизнинг ёшлигимизда бизнес қилиш бир авантюра, 
ғирт таваккалчилик эди. Ҳозир бўлажак тадбиркор-
ларга аниқ, ҳар томонлама пухта бизнес-режа тузиш-
ни, пул билан имкониятларни чамалашни, бозор ва 
рақобатчилар ишини таҳлил қилишни ўргатишади. 
У пайтда эса биз ишни олди-орқамизга қарамай бош-
лаб юборардик. Тайинли бир режанинг ўзи бўлмас-
ди. Худди эшкаксиз қайиққа ўтириб олиб, оқим қайси 
томонга олиб кетса, манзилимиз шу экан, деб кетаёт-
ган саёҳатчиларга ўхшардик. Пул топиш учун нима 
қилиш кераклигини кейинроқ тушуна бошладим. 
«Солиқ-инфо» лойиҳаси ана шундай пайдо бўлди.

---

73 / ШАКАР, ВАННА, ПРЕСС, БАКЛАЖКА

---

---

75 / СОЛИҚ-ИНФО
Каримов даврида ҳамма муҳарририни танийди-
ган, исмини биладиган ягона мустақил сайт «Узмет- 
роном» эди. Биз ҳар куни прокси серверлар орқали 
кириб, Сергей Ежковнинг «Таҳририятга хатлар» деб 
тақдим этадиган инсайдер янгиликларини ўқирдик. 
Аммо мен ўшандаёқ бу мақолаларнинг сўз эркинли-
гига умуман алоқаси йўқлиги, шунчаки ўч олиш қу-
роли эканлигини тушунганман.
Каримовнинг қабулига кирмоқчи бўлганларга ар-
зирли сабаб керак эди. Шунинг учун «Узметроном» ха-
барларини қоғозга чиқариб, «Матбуотда мана нималар 
бериляпти...» деган баҳона билан киришарди. «Матбу-
от» эса кимга буюртма тушса, ўшанинг устидан мағза-
ва ағдарарди. Менинг фамилиям бу сайтнинг доимий 
«безаги» бўлган. Сергей Александрович қўйган ҳар 
бир қадамим ҳақида маълумот берарди ва хабарни чи-
— ◆ IV ◆ —
Солик-инфо

---

ройли бадиий тўқималар билан қориштиришни боп- 
ларди. Мақолаларини қойилмақом қилиб ёзарди-ю, 
лекин фактлари анча бўш бўларди. Гапи ишонарли 
чиқиши учун оз-моз ҳақиқат ҳам аралаштириб қўяр-
ди, албатта. 
Мени «Парпиевнинг жияни»га чиқарган ва бор 
ютуқларимни (буни кўпроқ муваффақиятсизлик деган 
бўлардим) қариндош-уруғчиликка йўйган айнан шу 
одам бўлади.
У «Солиқ-инфо»га мажбурий обуна уюштирил-
ганини қоралаб мақола ёзган ва тагида шундай изоҳ 
қолдирган эди: «Юртимизда «Солиқ ва божхона ха-
барлари» газетаси бор-ку, яна битта газетага нима 
ҳожат?» Муаллиф фақат бир масалага аниқлик кири-
тишни унутганди. «СБХ» — хусусий нашр. Бу газета 
ҳам у пайтга келиб, хўжалик ҳисобига ўтган «Прав-
да Востока», «Халқ сўзи», «Постда» ва бошқа барча 
давлат нашрлари каби мажбурий обуна ҳисобига кун 
кўрарди. Республиканинг деярли 99% нашри мажбу-
рий обуна орқали тарқатиларди. «Солиқ-инфо» улар-
дан бири эди, холос. Лекин ҳамма «олқишлар» фақат 
менинг бошимга ёғилди. Ваҳоланки, мен қонунни буз- 
магандим. Қолган нашрларнинг эгалари бир чеккада 
мулойимгина бўлиб туришди. Ўша даврда ҳолат бун-
дай эди: цензура кучли, сўз эркинлиги йўқ, газеталар 
ўқишли эмас, ҳеч ким сотиб олмайди. Лекин барча 
нашрларнинг ёпилиб кетишига ҳам йўл қўйиб бўл-
76 / СОЛИҚ-ИНФО

---