M. M. Axmetjanov, sh sh. Olimov, S. S. Avezov. P e d a g o g I k mahorat

 
Muammo -
Ilmiy 
bilishni 
rivojlantirish 
zarurligini 
ifodalashning 
sub`ektiv shaklidir. U, muammoli vaziyatning, ya`ni, jamiyat 
rivojlanishi jarayonida bilish va bilmaslik o`rtasida ob`ektiv 
ravishda vujudga keladigan ziddiyat. 
Muammoli vaziyat 
-
O`quvchining ma`lum psixik holatidir. Bunday holat ma`lum 
topshiriqni bajarish jarayonida ziddiyatni anglash tufayli 

---

307 
vujudga keladi. 
Muhit - 
Kishiga ta`sir etadigan tashqi voqelik. 
Muhokama - 
Ma`lum bir masala yuzasidan ko`pchilikning fikr to`plashini, 
ma`lum to`xtamlarga kelishini anglatadi. 
Mulohaza -
Kuzatilgan, eshitilgan yoki ukilgan narsalar ustida fikrlash, 
uning turli tomonlarini kuz oldiga keltirish muloxaza 
xisoblanadi. Kishi muloxaza orkaliyuz berganbergan vokealar 
xakidagi xakikatnitopa oladi. Buning uchun muloxaza tugri, 
ilmiy asosda bulishi lozim.“ Narsalarning xakikatini bilish 
fakat farosat yuli bilan amalga oshadi” (Ibn Sino). 
Yukoridagilarning 
barchasi 
ukituvchi 
ish 
faoliyatiga 
boglanadi. Fikrni ogzaki bayon etganda ukituvchi suxbat, 
muxokama, munozara usullaridan foydalanadi.
Munozara - 
Biror masala yuzasidan taraflarning baxsini, tortishuvini 
anglatadi. Baxs jarayonida xar bir ishtirokchi o`zining xaq 
ekanligini isbotlashga intiladi. 
Muomala - 
Yaxshilikka sabab bo`lgan ishlarda mayinlik, shirinso`zliq, 
yoqimtoylik asosidagi munosabat.