O‘zbekiston respublikasi xalq ta’limi vazirligi abdulla qodiriy nomidagi jizzax davlat pedagogika instituti o‘zbek tili va adabiyoti fakulteti

yalqovlik 
so‘ziga 
erinchoqlik
so‘zlarining 
ma’nodosh bo‘lganligi, shaklni ana shu so‘zdan olganligi shubhasizdir. 
Matnda ta’kid, kuchaytirish kabi ma’nolarni anglatuvchi elemant 
-ki 
diqqatni tortadi: 
Ahmad tentakroq, oshiqboz, juda kambag‘alki
…(31). Bu o‘rinda 
–
ki
biroz yopishmayotgandek tuyuladi. Bunga 
juda 
so‘zi sababchiday. Chunki biz 
bu tarzda qo‘llashga odatlanmaganmiz. Ammo ma’noga ham, uni kuchaytirishga 
ham putur yetmagan. 
Oybek barcha nasriy asarlarida 
allaqanday 
so‘zini qo‘llagan. Jumladan, 
«Bolalik»da ham: 
To alifbodan tortib, qur’ondan oyatlar. Navoiy, Fuzuliyning 
g‘azallari, Bedilning forsiy baytlari – hammasi qo‘shilib, aralashib, havoda 
hamisha 
allaqanday 
bir shovqin – ovoz buluti turadi 
(132). Bu so‘z, nazarimizda, 
o‘quvchini badiiyat olamiga tortuvchi, poetik mushohadaga undovchi da’vat bo‘lib 
tuyuladi. 
Uning 
«Allaqanday bir aravakash bir arava qumni ko‘chaga tushirdi-
da, ketib qoldi»
(27) gapidagi singari «sof gumon ma’nosi»ni berishi kamdan-kam 
ko‘zga tashlanadi. 
Oybek «Bolalik»da, umuman boshqa asarlarida ham 
zavq 
so‘zini alohida bir 
urg‘u, obrazli qilib, boshqacha aytganda, alohida bir zavq bilan qo‘llaydi: 
Xayolimda odamlarga qaraganda otlarda